https://sputnik.af/20231130/بارکزی-به-اسپوتنیک-پس-از-رویدادهای-افغانستان-اوکراین-و-فلسطین-چهره-امریکا-و-غرب-آسیب-جدی-دید-16676989.html
بارکزی به اسپوتنیک: پس از رویدادهای افغانستان، اوکراین و فلسطین، چهره امریکا و غرب آسیب جدی دید
بارکزی به اسپوتنیک: پس از رویدادهای افغانستان، اوکراین و فلسطین، چهره امریکا و غرب آسیب جدی دید
اسپوتنیک افغانستان
نماینده ای پیشین مجلس نمایندگان افغانستان درباره ای حقوق بانوان در زمان گروه طالبان گفت: وقتی بانوان افغانستان در صف نخست مبارزه ایستاده هستند، و در فاصله... 30.11.2023, اسپوتنیک افغانستان
2023-11-30T20:48+0430
2023-11-30T20:48+0430
2023-11-30T20:48+0430
گزارش اسپوتنیک
افغانستان
https://cdn1.img.sputnik.af/img/07e7/0b/1e/16677799_0:0:1280:720_1920x0_80_0_0_acf661b385737b9834ed7531ab5af347.jpg
به گزارش اسپوتنیک، شکریه بارکزی، نماینده ای پیشین مجلس نمایندگان افغانستان و سفیر پیشین افغانستان در ناروی، در گفت و گوی ویژه با اسپوتنیک افغانستان، درباره ای چگونگی حل مسئله افغانستان و اینکه آیا افغانستان پس از گریز امریکا و ناتو دوستان واقعی دارد، و اینکه آیا او آماده پیوستن به دولت گروه طالبان است، و همچنین اینکه کدام یک از مسئولان گروه طالبان تمایل بیشتری به سازش دارند، دیدگاهش را بیان کرد.اسپوتنیک: پس از گریز ناتو و امریکا از افغانستان، شما کدام کشورها را دوست واقعی افغانستان می دانید؟بارکزی: من فکر میکنم افغانستان دوستداران زیادی دارد، اما دوست واقعی هیچ کس نیست. هر کدام به خاطر منافع خود به افغانستان آمده، البته به طور تاریخی مردم افغانستان در بسا موارد ما فکر می کردیم، که به طور نمونه: هندوستان دوست ملت افغانستان است. پیوندهای افغانستان همیشه با آلمان و جاپان فراتر از مسائل سیاسی و مقطعی بوده، اما در حالش من حداقل منحیث یک شهروند افغانستان به این نتیجه رسیدم که افغانستان را مردمش دوست دارد و کشورهای که ما بگوییم دوست افغانستان است شاید محدود باشد، کشورهای که دوستدار به این هستند که از افغانستان استفاده کنند زیاد است.اسپوتنیک: آیا می‌توان باوجود دو رویی غرب در مسئله نوار غزه، به سهم سازنده غرب در آشتی ملی افغانستان باور کرد؟ بارکزی: من فکر می کنم که جهان غرب یک بخش از معادله قدرت جهانی است، که جهان کنونی آبستن تحولات است و دنیا به طرف دو قطبی شدن روان است، بدون شک تصویری که جهان غرب یا قدرتی که ناتو و یا امریکا از خود نشان می داد، آسیب دیده، وقتی که شما به قضیه افغانستان نگاه می کنید، شما به قضیه اوکراین نگاه می کنید و شما به وضعیت فلسطین و غزه می بینین، تحول را در این قسمت بیشتر حس می‌کنین.اسپوتنیک: آیا شما حاضرید جز کابینه گروه طالبان باشید؟بارکزی: من با گروه طالبان و بدون گروه طالبان دیگه دوست ندارم در ساختار دولتی افغانستان باشم. اما دوست دارم به عنوان یک سیاستمدار افغانستان با کمال عزت و سرفرازی در کنار ملت خود باشم. من به واقعیت‌های افغانستان باور دارم، گروه طالبان هم جز آن جریان های سیاسی است که مردم افغانستان تجربه کرده اند. اما به نظر من حقیقت اصلی افغانستان، مردم افغانستان است و به هر حدی که و یا در هر موردی که باشد در خدمت مردم خود هستم.اسپوتنیک: کدام یکی از اعضای گروه طالبان تن به مصالحه خواهد داد؟بارکزی: من نمی‌فهمم، همه به مصالحه باید تن بدهند، بخاطریکه اگر حکم دین را میگن همین و امرهم شورا بینهم است. همه باید جمع شوند و مصلحت کنند. وقتیکه حکم دین را میبینن میگه کار را به اهلش بسپارین (یک ملا نمیتانه داکتر شود و برود جراحی انجام بته یا سیاست را پیش ببره یا دیپلماسی را پیش ببره) چون خود حکم دین هم همین است که شما کار را به اهلش بسپارین، کسی که در آن بخش تجربه دارد و کار کرده، به همین خاطر من فکر میکنم که طالبان به تنهایی نه در گذشته و در حال نمی توانند حاکم افغانستان باشند و هیچ گروه به تنهایی در افغانستان نمی تواند حاکم باشند و پیش ببرند. ما حکومت های را دیدیم، حداقل مه در عمر خود حاکمیت های زیادی را دیدیم، که آمدند و رفتند، تنها مردم افغانستان است که مانده اند. به این خاطر است که من فکر می کنم ثبات وقتی به افغانستان می آید که مردم افغانستان تصمیم گیرنده باشد.اسپوتنیک: چی راه حلی برای مسئله افغانستان است؟بارکزی: برای این راه حل زیادی وجود دارد من فکر می کنم اگر همه ای افغانستانی ها حتی طالب هم که میفهمد به تنهایی نمی تواند، اما از غرور و پروژه که برایشان سپرده میشه و بیشتر به حس این باشد که وطن است سرزمینم است، مردم است و باید یک راه حل برسیم چرا نی. من خودم وقتی عضو پارلمان بودم برایم دشورا بود، که همراه کسانی کار می کردم که قاتل فرزندان من بودند، برای یک مادر سخت است. من فکر می کردم که یک افغانستان آرام و زندگی آرام برای دیگر فرزندان افغانستان داشته باشم، باید کار کنیم و نمی توانیم با خشونت و جنگ و عقده و برتری طلبی یک ملت واحد و یک سرزمین مقتدر باشیم.اسپوتنیک: آیا بانوان افغانستان پس گروه طالبان می توانند به حقوق شان دست پیدا بکنند؟بارکزی: من فکر می کنم که جفای بزرگی از هر طرف بالای زنان افغانستان شده، بدترین هم این بوده که زنان افغانستان را دست کم گرفتند، شما در بدترین شرایط میبینین یگانه صدایی که امروز بلند است، صدای زنان افغانستان است. وقتی زنان افغانستان در صف اول مبارزه ایستاده هستند، و در فاصله اندکی با طالبان با پذیرفتن هرگونه شکنجه صدا میکشند، این خود آگاهی است و این به معنی است که کسی حق شان را خورده نمی تواند، برای فعلن گرفتند اما حذفش کرده نمیتواند.اسپوتنیک: درباره دوام حکومت گروه طالبان دیدگاه شما چیست؟بارکزی: من بسیار محال میبینم، تحولاتی منطقه ای نشان می دهد، که طالبان یک پروژه است در افغانستان متاسفانه در جریان پنج دهه گذشته پروژه های سیاسی جهان غرب و شرق اگر روس ها آمدند و اگر امریکایی ها آمد و اگر پاکستان آمد و اگر ایران آمد.
https://sputnik.af/20231127/مسعود-با-اسپوتنیک-من-صد-فیصد-باور-به-پیروزی-دارم--ویدیو--16651255.html
https://sputnik.af/20231128/محقق-به-اسپوتنیک-گروه-طالبان-به-لطف-امریکا-در-قدرت-است--16659937.html
https://sputnik.af/20231129/معنوی-به-اسپوتنیک-ما-ناگزیریم-مبارزه-مسلحانه-کنیم-چون-گروه-طالبان-با-گفت-و-گو-تغییر-نمی-کند-16666746.html
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2023
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
خبرها
da_DA
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
گزارش اسپوتنیک, افغانستان
گزارش اسپوتنیک, افغانستان
بارکزی به اسپوتنیک: پس از رویدادهای افغانستان، اوکراین و فلسطین، چهره امریکا و غرب آسیب جدی دید
نماینده ای پیشین مجلس نمایندگان افغانستان درباره ای حقوق بانوان در زمان گروه طالبان گفت: وقتی بانوان افغانستان در صف نخست مبارزه ایستاده هستند، و در فاصله اندکی به طالبان صدا میکشند، به این معنی است که کسی حق شان را خورده نمیتواند، برای فعلن گرفته اند، اما حذفش کرده نمی‌توانند.
به گزارش اسپوتنیک، شکریه بارکزی، نماینده ای پیشین مجلس نمایندگان افغانستان و سفیر پیشین افغانستان در ناروی، در گفت و گوی ویژه با اسپوتنیک افغانستان، درباره ای چگونگی حل مسئله افغانستان و اینکه آیا افغانستان پس از گریز امریکا و ناتو دوستان واقعی دارد، و اینکه آیا او آماده پیوستن به دولت گروه طالبان است، و همچنین اینکه کدام یک از مسئولان گروه طالبان تمایل بیشتری به سازش دارند، دیدگاهش را بیان کرد.
اسپوتنیک: پس از گریز ناتو و امریکا از افغانستان، شما کدام کشورها را دوست واقعی افغانستان می دانید؟
بارکزی: من فکر میکنم افغانستان دوستداران زیادی دارد، اما دوست واقعی هیچ کس نیست. هر کدام به خاطر منافع خود به افغانستان آمده، البته به طور تاریخی مردم افغانستان در بسا موارد ما فکر می کردیم، که به طور نمونه: هندوستان دوست ملت افغانستان است. پیوندهای افغانستان همیشه با آلمان و جاپان فراتر از مسائل سیاسی و مقطعی بوده، اما در حالش من حداقل منحیث یک شهروند افغانستان به این نتیجه رسیدم که افغانستان را مردمش دوست دارد و کشورهای که ما بگوییم دوست افغانستان است شاید محدود باشد، کشورهای که دوستدار به این هستند که از افغانستان استفاده کنند زیاد است.
اسپوتنیک: آیا می‌توان باوجود دو رویی غرب در مسئله نوار غزه، به سهم سازنده غرب در آشتی ملی افغانستان باور کرد؟
بارکزی: من فکر می کنم که جهان غرب یک بخش از معادله قدرت جهانی است، که جهان کنونی آبستن تحولات است و دنیا به طرف دو قطبی شدن روان است، بدون شک تصویری که جهان غرب یا قدرتی که ناتو و یا امریکا از خود نشان می داد، آسیب دیده، وقتی که شما به قضیه افغانستان نگاه می کنید، شما به قضیه اوکراین نگاه می کنید و شما به وضعیت فلسطین و غزه می بینین، تحول را در این قسمت بیشتر حس می‌کنین.
اسپوتنیک: آیا شما حاضرید جز کابینه گروه طالبان باشید؟
بارکزی: من با گروه طالبان و بدون گروه طالبان دیگه دوست ندارم در ساختار دولتی افغانستان باشم. اما دوست دارم به عنوان یک سیاستمدار افغانستان با کمال عزت و سرفرازی در کنار ملت خود باشم. من به واقعیت‌های افغانستان باور دارم، گروه طالبان هم جز آن جریان های سیاسی است که مردم افغانستان تجربه کرده اند. اما به نظر من حقیقت اصلی افغانستان، مردم افغانستان است و به هر حدی که و یا در هر موردی که باشد در خدمت مردم خود هستم.
اسپوتنیک: کدام یکی از اعضای گروه طالبان تن به مصالحه خواهد داد؟
بارکزی: من نمی‌فهمم، همه به مصالحه باید تن بدهند، بخاطریکه اگر حکم دین را میگن همین و امرهم شورا بینهم است. همه باید جمع شوند و مصلحت کنند. وقتیکه حکم دین را میبینن میگه کار را به اهلش بسپارین (یک ملا نمیتانه داکتر شود و برود جراحی انجام بته یا سیاست را پیش ببره یا دیپلماسی را پیش ببره) چون خود حکم دین هم همین است که شما کار را به اهلش بسپارین، کسی که در آن بخش تجربه دارد و کار کرده، به همین خاطر من فکر میکنم که طالبان به تنهایی نه در گذشته و در حال نمی توانند حاکم افغانستان باشند و هیچ گروه به تنهایی در افغانستان نمی تواند حاکم باشند و پیش ببرند. ما حکومت های را دیدیم، حداقل مه در عمر خود حاکمیت های زیادی را دیدیم، که آمدند و رفتند، تنها مردم افغانستان است که مانده اند. به این خاطر است که من فکر می کنم ثبات وقتی به افغانستان می آید که مردم افغانستان تصمیم گیرنده باشد.
اسپوتنیک: چی راه حلی برای مسئله افغانستان است؟
بارکزی: برای این راه حل زیادی وجود دارد من فکر می کنم اگر همه ای افغانستانی ها حتی طالب هم که میفهمد به تنهایی نمی تواند، اما از غرور و پروژه که برایشان سپرده میشه و بیشتر به حس این باشد که وطن است سرزمینم است، مردم است و باید یک راه حل برسیم چرا نی. من خودم وقتی عضو پارلمان بودم برایم دشورا بود، که همراه کسانی کار می کردم که قاتل فرزندان من بودند، برای یک مادر سخت است. من فکر می کردم که یک افغانستان آرام و زندگی آرام برای دیگر فرزندان افغانستان داشته باشم، باید کار کنیم و نمی توانیم با خشونت و جنگ و عقده و برتری طلبی یک ملت واحد و یک سرزمین مقتدر باشیم.
اسپوتنیک: آیا بانوان افغانستان پس گروه طالبان می توانند به حقوق شان دست پیدا بکنند؟
بارکزی: من فکر می کنم که جفای بزرگی از هر طرف بالای زنان افغانستان شده، بدترین هم این بوده که زنان افغانستان را دست کم گرفتند، شما در بدترین شرایط میبینین یگانه صدایی که امروز بلند است، صدای زنان افغانستان است. وقتی زنان افغانستان در صف اول مبارزه ایستاده هستند، و در فاصله اندکی با طالبان با پذیرفتن هرگونه شکنجه صدا میکشند، این خود آگاهی است و این به معنی است که کسی حق شان را خورده نمی تواند، برای فعلن گرفتند اما حذفش کرده نمیتواند.
اسپوتنیک: درباره دوام حکومت گروه طالبان دیدگاه شما چیست؟
بارکزی: من بسیار محال میبینم، تحولاتی منطقه ای نشان می دهد، که طالبان یک پروژه است در افغانستان متاسفانه در جریان پنج دهه گذشته پروژه های سیاسی جهان غرب و شرق اگر روس ها آمدند و اگر امریکایی ها آمد و اگر پاکستان آمد و اگر ایران آمد.
