فاجعه آخرالزمان؛ "پزشکان بدون مرز" در مورد طبابت در افغانستان تحت حکومت طالبان

© Sputnik / StringerОпасность проблемы недоедания для афганских детей
Опасность проблемы недоедания для афганских детей - اسپوتنیک افغانستان  , 1920, 19.01.2022
عضو شوید
هماهنگ کننده کمک های عاجل بهداشتی سازمان پزشکان بدون مرز که بارها در افغانستان کار کرده است، سیستم طبابت افغانستان را تحت حکومت طالبان مورد ارزیابی قرار داد.
دکتر تانکرید اشتبی، هماهنگ کننده کمک های عاجل بهداشتی سازمان بین المللی پزشکان بدون مرز - Medecins Sans Frontieres, MSF که بارها در افغانستان کار کرده است، در مصاحبه با اسپوتنیک در مورد چگونگی تغییر وضعیت در افغانستان با آمدن طالبان، اینکه چه چالش های اکنون در برابر این کشور قرار دارد، "پزشکان این نهاد " چه کمک هایی به افغان ها ارائه می‌دارند، تعامل با طالبان چگونه به پیش می رود، چه تعداد کارمند محلی در این سازمان کار می کنند و همچنین در مورد امکان گسترش فعالیت های این سازمان در افغانستان صحبت کرد.
تانکرید اشتبی می‌گوید، رسیدن به هرات برای من سخت بود، زیرا آمریکا حریم هوایی را مسدود کرد. ما سعی کردیم در ماه آگست به (افغانستان) برسیم، ما فقط توانستیم خود را به مزار شریف برسانییم. اوایل ماه سپتامبر به هرات رسیدیم. بیشتر اوقات من در تاجیکستان بودم، هر روز از طریق ارتباط ویدیویی با کابل و هرات در ارتباط بودیم. ورود به افغانستان دشوارتر از خروج ازاین کشور بود.
شما در ولایت هرات چه می کردید؟
من هماهنگ کننده کمک های پزشکی بودم و با سه موضوع سر و کار داشتم: کمک به بیجاشدگان داخلی (بسیاری از افغان ها به هرات آمده بودند)، سوء تغذی کودکان و مبارزه با کووید-19.
آیا شما قبل و بعد از تصرف کابل توسط طالبان در افغانستان بودید؟
بله، من در سال های 2010، 2015 و 2021 در ماه های آگست و سپتمبر، قبل از تسخیر کابل در افغانستان بودم.
به نظر شما شرایط کشور اکنون چگونه تغییر کرده است؟ می توانید ارزیابی کنید؟
اگر شما در خیابان با مردم صحبت کنید، همه می گویند که در این هفته ها چیز زیادی در اینجا تغییر نکرده است. در مورد هرات، من در ماه سپتامبر آنجا بودم. شهر دلنشینی است، مغازه ها پر از محصولات بود. و سپس به کلینیک های که کودکان سوء تغذی را درمان می‌کنند رفتم و دیدم که کودکان زیادی از سوء تغذی رنج می‌برند. هرات شهر خاصی است. این ولایت درمرز ایران قرار دارد. دلایل متفاوتی در مورد شمار افراد فقیر وجود دارد. برخی قادر به خرید مواد غذایی نیستند، بیکاری افزایش یافته، قیمت مواد غذایی افزایش یافته و سطح تورم پولی بالاست.
اکنون چه تعداد کودکان در افغانستان دچار سوءتغذی هستند؟
کلینیک سوء تغذی ما یگانه بیمارستان در منطقه است. ما 40 تخت‌خواب داریم. کلینیک همیشه شلوغ است، حتی مجبوریم 2-3 کودک را روی یک تخت قرار دهیم. ما نمی توانیم از کمک به آنها امتناع کنیم، زیرا می دانیم که اگر امتناع کنیم، این کودکان شانس بسیار کمی برای زنده ماندن ندارند.
بیرون از کلینیک ما خیمه های را برپا کردیم، ولی چون زمستان سرد شروع شد، حالا آنها را تبدیل به کانتینر کرده ایم. اغلب افراد خیلی دیر درخواست می دهند. مثلا برای تان داستانی را تعریف می‎کنم: والدینی یک کودک 18 ماهه را آوردند که فقط حدود 3 کیلوگرم وزن داشت. این کودک طی ده روز از اسهال رنج می‌برد و بسیار ضعیف بود. کودک به سختی می توانست چشمانش را باز کند. شانس کمی برای زنده ماندن داشت.
دلیل دیگر خشک سالی است. 4 سال گذشته حاصلات کافی وجود نداشت. ماشاهد بودیم که که حدود 3 هزار از آوارگان داخلی در اطراف هرات زندگی می کنند.
روزانه چهارصد بیمار به بیمارستان آورده می‌شوند و این رقم دو برابر از قبل است. این بیماران با مشکلات کاملاً متفاوتی به ما مراجعه می‌کنند. ما همچنین یک کلینیک تخصصی کووید 19 را در هرات افتتاح کرده ایم. هنوز موج سوم کرونا ادامه دارد، ما مطمئن هستیم که به زودی موج چهارم نیز آغاز خواهد شد.
گفته می‌شود که افغانستان در حال حاضر موج چهارم و یا تقریباً موج پنجم کووید را تجربه می کند. آیا پزشکان بدون مرز فکر می کنند هنوز موج سوم ادامه دارد؟
بله، پایان موج سوم. در ایران که بیشترین آسیب را از این بیماری همه گیر متقبل شد، موج چهارم در حال پایان است. فقط مسئله زمان مطرح است که موج جدید به اینجا (به افغانستان) برسد. ترکیب ویروس و زمستان پیش رو ما را بسیار نگران می کند زیرا تخت‌خواب، تست و اکسیژن کافی نداریم.
شما وقتی از فرار رئیس جمهور غنی و تصرف قدرت توسط طالبان مطلع شدید چه احساسی داشتید؟
ما به عنوان یک سازمان پزشکی، همیشه با طرف های مختلف درگیر صحبت می کنیم. ما با طالبان تماس داشتیم. آنها کار ما را می دانستند و به آن احترام می گذاشتند. شرایط کارمان را برایشان توضیح دادیم. ما به آنها توضیح دادیم که برای ادامه کار به کل تیم خود، از جمله کارکنان محلی، و زنان نیاز داریم.
کرونا در افغانستان  - اسپوتنیک افغانستان  , 1920, 13.04.2020
پزشکان بدون مرز: افغانستان در مبارزه با کرونا با موانع جدی روبه‌رو است
آنها قول دادند که چیزی را تغییر نخواهند داد. ما حتی کارکنان اضافی را استخدام کردیم. تمام چهل سال کار در افغانستان برای ما سخت بود. در طول بیست سال گذشته، وضعیت سیستم بهداشت و درمان نامناسب تر از هر زمان دیگر بوده است. هماهنگ کننده ما گفت که سیستم مراقبت های بهداشتی در افغانستان از حالت "فاجعه" به حالت بسیار خراب "آخرالزمانی" می‌رسد. یعنی همه چیز در حال نابودی است. به آمار مرگ و میر مادران، سوء تغذی کودکان، کمبود اکسیژن برای درمان کووید نگاهی بیندازید، متوجه می شوید که کشور در یک بحران عمیق قرار دارد.
نمی توان گفت در کشور همه چیز خوب بود ولی ناگهان و در یک مقطع از زمان همه چیز خراب شد. خیر، طالبان از ما می خواهند که بیشتر کار کنیم. درگیری وجود ندارد و این خوب است، ولی ما نگران حملات تروریستی هستیم. بلاتکلیفی همه افغان ها را تحت تاثیر قرار داده است. هر خانواده ای سوال می کند که فرزندان و دختران شان، چه زمانی برای کسب دانش به مکتب خواهند رفت، چگونه می توانند در آینده شغلی پیدا کنند. این پرسش ها روی کار ما تأثیر می گذارد. ما سعی می کنیم کارکنان خود را حفظ کنیم. ما تیم شایسته وخوبی داریم. آنها به خروج از کشور برای آینده ای بهتر فکر می کنند. ما به آنها انگیزه می دهیم که بمانند.
شما می توانید به آنها کمک کنید که از کشور بروند؟
ما درخواست های زیادی دراین زمینه داریم. اما ما نمی توانیم کاری انجام دهیم. آنها با هیچ تهدیدی مواجه نیستند زیرا برای پزشکان بدون مرز کار می کنند. و این خبر خوبی است.
چه تعداد کارندان محلی زن برای شما کار می کنند؟
ما 2300 کارمند در سراسر افغانستان داریم. استخدام زنان در کشورهای مذهبی همیشه آسان نیست. ما اعلامیه های شغلی را منتشر می کنیم. اطلاعات از طریق دهان به دهان نیز منتقل می شود. خوبتر از همه اینکه ما از معدود سازمان هایی هستیم که هنوز به کارکنان خود حقوق می پردازیم.
وقتی سیستم بانکی تقریباً فلج است شما حقوق کارمندان خود را چگونه می پردازید؟
البته مشکلات سیستم بانکی گریبانگیر ما هم است. ما حقوق کارمندان را به صورت نقدی پرداخت می کنیم. البته سخت است. گاهی از کارمندان می خواهیم چند روز صبر کنند. آنها ما را درک می کنند.
شما گفتید که با همه طرف های درگیر در تماس هستید. آیا با گروه داعش نیز تا حال ارتباط برقرار کرده اید؟
البته صحبت در این مورد به دلیل مسائل امنیتی دشوار است. ما در لحظات بسیار حساس قرار داریم. اکنون باید درک کنید که چشم انداز سیاسی از ماه آگست تا حال بسیار تغییر کرده است. ما مجبور به برقراری تماس های جدید هستیم که آسان نیست، زیرا اگر سیاست ما بی طرفی است و این بی طرفی درک نشود، ممکن است با مشکلاتی مواجه شویم. ما دائماً در حال مذاکره هستیم، اما نمی توانم جزئیات را به شما بگویم.
آیا می توانید از سخت ترین لحظاتی نام ببرید که در حین کار در افغانستان با آنها مواجه شده اید؟
چالش های زیادی موجود است. ما دائم مجبور هستیم دارو و تجهیزات پزشکی را وارد کنیم که گاهی به این راحتی هم نیست. ما داروها را در انبارها نگهداری می کنیم. همچنین، بسیاری از پزشکان و پرستاران ما هفته ها بدون روزهای تعطیل کار می کنند. علاوه براین بحث امنیتی نیز در برابر ما قرار دارد. بازهم بحث امنیت کارمندان در آینده مطرح است.
چالش های اصلی افغانستان در حال حاضر چیست؟
زمستان مرا نگران ساخته است. هوا هنوز خیلی سرد نیست، اما به زودی تغییر خواهد کرد. نظام پزشکی در حال فروپاشی است. افراد بسیار کمی می توانند خدمات پزشکی را به کشور ارائه دهند. بیکاری در حال افزایش است، قیمت مواد غذایی در حال افزایش است، سطح تورم پولی بالا است. به هر طرف که نگاه کنید، شاخص های هشدار دهنده‌ی همه جا را فراگرفته اند.
من فکر می کنم این سخت ترین زمستان سال های اخیر در این کشور خواهد بود. ما در مورد 40 میلیون افغان صحبت می کنیم. کشورهای کمک کننده به جای افزایش کمک ها، بودجه این کشور را مسدود کرده اند. اگر جامعه جهانی حکومت جدید را به رسمیت بشناسد و یا خیر نیازی نیست که شهروندان افغان را بیزمایند. آنها به کمک بین المللی نیاز دارند.
پزشکان بدون مرز در افغانستان از سوی سازمان های خصوصی تمویل می شوند، به این معنی که ما پول اهداکنندگان را دریافت نمی کنیم و نخواهیم پذیرفت. ما می دانیم که سایر سازمان های پزشکی به کمک اهداکنندگان خارجی وابسته هستند.
من با پزشکان صحبت کردم ، آنها ماه ها حقوق نمی گیرند و مجانی کار می کنند. واضح است که آنها برای مدت طولانی نمی توانند این کار را انجام دهند، آنها باید غذای خانواده های خود را تأمین کنند. خوب است که درگیری های نظامی پایان یافته و افغان ها می توانند آزادانه تردد کنند. افغانستان کشور زیبایی است و افغان ها مردمان شگفت انگیزی هستند.
ما نباید فقط به این دلیل که شماری دولت جدید را دوست ندارند به این کشور پشت کنیم. ما باید روی نیازهای جمعیت که بسیار زیاد هم است تمرکز کنیم. کشوری که برای مدت طولانی با کمک های خارجی وابسته بود را نمی توان رها کرد. بنابراین ما از جامعه جهانی می خواهیم که مردم افغانستان را رها نکنند. آنها 20 سال از این کشور حمایت کردند و شما نمی‌توانید همین حالا رو برگردانید و بگویید: این مسئولیت ما نیست.
نوار خبری
0
برای شرکت در گفتگو
ورود به سیستمیا ثبت نام کنید
loader
بحث و گفتگو
Заголовок открываемого материала