به گزارش اسپوتنیک به نقل از طلوع نیوز، این خبرنگاران، می‌گویند که با افزایش افراطیت در هرات، ساحۀ کار در رسانه، همه روزه برای شان تنگ‌تر می‌شود.
این در حالی است که در تازه‌ترین رویداد، صنم نیک‌زاد، گویندۀ یکی از رسانه‌های تصویری در هرات از سوی افراد ناشناس با چاقو زخمی شدهاست.
بانو نیک‌زاد که به علت ترس از تکرار حمله به جانش نمی‌خواهد جلو دوربین صحبت کند، می‌گوید تاکنون چندین بار بخاطر کار در رسانه مورد تهدید قرار گرفته‌است: «من بی خبر بودم. از طرف دانشگاه به‌سوی خانه در حرکت بودم، ساعت هشت نشده بود؛ دو نفر که به موتر سایکل سوار بودند، آمدند و بر من حمله کردند. قصد شان این بود که با چاقو به گردنم یا به صورتم بزنند.... وقتی جیغ کشیدم فرار کردند».
حسینا عظیمی، از بانوان خبرنگار دیگر در هرات است. او که می‌گوید نزدیک به یک دهه می‌شود در رسانه‌های گوناگون، خبرنگاری کرده‌است، نبود امنیت جانی را یکی از اصلی ترین دغدغه‌هایش در این روزها می‌داند: «برای تمام زنانی که در بیرون کار می‌کنند، این وضعیت نگران کننده است. وقتی می‌گویند که زن حق ندارد به بیرون از خانه بروند، می‌تواند واکنش‌هایی را از سوی افراطیون به دنبال داشته باشد».
الهه ساحل، عکاس نیز بیان داشت: «خبرنگاران و فعالان مدنی هرات زیر فشار گرفته شده‌اند، اما من مطمین هستم که باید ما صدای خودرا بلند کنیم».
کمیتۀ مصؤنیت خبرنگاران، می‌گوید که قرار است فهرستی از تمام خبرنگاران به امنیت ملی داده شود تا در محل کار و خانه، امنیت شان تأمین شود.
عاطفه غفوری، عضو این کمیته گفت: «ما تلاش می‌کنیم در حمایت از خبرنگاران – به ویژه خبرنگاران زن – و بهتر ساختن زمینۀ کاری و شرایط کاری، بیشتر کار کنیم».
محمدد داوود، معاون والی هرات نیز در این باره بیان داشت: «ما این لیست را با نیروهای کشفی و امنیتی شریک بسازیم تا این‌که نظر به همان موافقه‌یی که خود جانب خبرنگاران می‌کند– ما بتوانیم هم در موقعیت کاری تأمین امنیت داشته باشیم و هم زمانی که در خانه استند».
نگرانی‌های خبرنگاران زن از تهدیدها در برابر شان در حالی افزایش یافته‌اند که در تازه‌ترین مورد در نشست خبری مولوی مجیب الرحمن، خطیب مسجد گازرگاۀ هرات به خبرنگاران زن اجازۀ ورود داده نشد.
