اما مردم نمی توانند در سیاره K2-18b، باوجود ابر سبک، مانند دود و آفتاب عظیم سرخ، زندگی نمایند.
دانشمندان برای اولین بار سیاره را کشف کرده که در «ناحیه مسکون» ستاره خود، یعنی در آنجا قرار دارد، جای که درجه حرارت، برای آن که آب در حالت مایع خود قرار داشته باشد نه بسیار بلند و نه هم بسیار پائین است – در اتموسفییر سیاره بخارات آب وجود دارند. این کشف امید برای آن بوجود آورده که سیاره K2-18b و سیارات مشابه دیگر که دانشمندان طی سال های اخیر کشف کرده، میتوانند نه تنها شرایطی مناسب برای زندگی داشته باشند و در برخی موارد میتوانند محل حیات موجودات زنده باشند.
انگلوس تسیاراس (Angelos Tsiaras) ستاره شناس از کالج پوهنتونی لندن گفت:« این اولین سیاره به طور بالقوه مسکون است که با درجه حرارت مطلوب مشخص می شود و همانطور که اکنون می دانیم آب وجود دارد. این سیاره تاکنون بهترین کاندید برای مسکون بودن است».
سیاره K2-18b اولین بار در سال 2015 توسط تلسکوپ فضایی Kepler ناسا کشف شد. سیاره تقریبا دو برابر بزرگتر از زمین است و جرم آن هشت برابر جرم زمین است. سیاره به دور ستاره سرخ کوچک می چرخد که اندازه آن به نصف آفتاب میرسد و 110 سال نوری از آن فاصله دارد.
این ستاره سرخ گرمای بسیار کمتر، نسبت به آفتاب تشعشع می کنند، اما چون K2-18b کاملاً نزدیک به ستاره خود می چرخد ، دمای سطح آن به 10 درجه سانتیگراد می رسد. K2-18b در فاصله 22.5 میلیون کیلومتری از ستاره خود قرار دارد و این یک ششم فاصله از زمین تا آفتاب است و فقط در 33 روز در مدار خود یک دور کامل انجام می دهد، یعنی یک سال در این سیاره برابر با یک ماه روی زمین است.
تکنالوژی های معاصر برای گرفتن عکس از سطح چنین سیارات دور خیلی ضعیف هستند. و این سیارات خیلی دور از زمین قرار دارند تا بتوان نمونه هایی را از سطح آنها بدست آورد. در عین حال، تلسکوپ های فضایی قادر به جمع آوری اطلاعاتی درباره اتموسفییر این سیارات دوردست هستند. گروهی از ستاره شناسان کالج پوهنتونی لندن معلومات منتقل شده از تلسکوپ فضایی هابل که سیاره K2-18b را دو سال قبل کشف کرده، مطالعه نموده اند. آنها به طور خاص، ویژگیهای نوری ستاره کوچک سرخ را هنگامی که این سیاره چندین بار در پیشروی ستاره خود می گذشت، تحلیل کردند.
معلوم شد وقتی K2-18b از مقابل ستاره خود عبور می کند، طول موج نوری که توسط آب جذب می شود، ناگهان کاهش می یابد و با حرکت سیاره دوباره افزایش یافت. این معلومات شواهدی انکار ناپذیر موجودیت بخار آب در اتموسفییر سیاره محسوب می شوند.
اکنون ستاره شناسان امیدوارند که زمینهای دیگر فوق العاده را در باره موجودیت آب در اتموسفییر شان مورد مطالعه قرار دهند. انتظار می رود که با راه اندازی تلسکوپ فضایی جیمز وب که ناسا قصد دارد در سال 2021 به فضا بفرستد، و ماموریت «آرئیل» آژانس فضایی اروپا که پرتاب آن برای سال 2028 برنامه ریزی شده، این کار تسهیل خواهد شد. معلومات به دست آمده از این تلسکوپ ها امکان مطالعه بهتر در مورد ترکیب اتموسفییر سیارات دوردست، از جمله امکان بررسی موجودیت گاز متان و سایر گازها در آنها را فراهم خواهند کرد که می تواند به مثابه شاخص هایی از وجود حیات ارگانیک بررسی شوند.
