الیکس لوکی (Alex Lockie) در نشریه Business Insider، چاپ امریکا می نویسد، به عقیده کارشناسان، کشتی های طیاره بردار عملاً به سمبول های افسانوی قدرت امریکا مبدل گشته و حتی از دست دادن یکی از آنها میتواند اثرات مخرب روانی بر امریکا بجا بگذارد.
به گفته یکی از کارشناسان، حالا رئیس جمهور امریکا، ممکن، حتی نخواهد کشتی طیاره بردار را به نبرد اعزام کند، به خاطریکه امریکا کاملاً میتواند یکی از آنها را از دست دهد و این به نوبه خود تائثیر قابل ملاحظه بر سطح حمایت اجتماعی از فعالیت های محاربوی بجا گذاشته میتواند.
ولی کشتی های طیاره بردار همچنان در جلوگیری از جنگ کمک مینمایند، به خاطریکه دشمن که فکر شلیک نمودن راکت بر کشتی طیاره بردار در سر می پروراند، میداند که به تعقیب این اقدام او پاسخ قوی نظامی امریکا صورت خواهد گرفت.
در افسانه راجع به کشتی های طیاره بردار گفته میشود که در لحظه بحران اولین سوال که رئیس جمهور امریکا از خود می پرسد، — این سوال راجع به اینست که کشتی طیاره بردار در کجا قرار دارد.
کشتی های طیاره بردار امریکایی کلاس «نیمتس» به بلندی تا 40 متر از سطح افقی و طولاً — به بیش از 300 متر و ظرفیت حجم آب آن به 100 هزار تن میرسد. این اصلاً کشتی ساده نیست، بلکه شهر واقعی شناور — یا میدان متحرک است.
در حدود 80 طیاره و همچنان 7 هزار تن از ملاحان، افراد پیاده بحری و پیلوتان در داخل کشتی طیاره بردار امریکایی به سر میبرند که از فیض ریاکتور هستوی خود میتواند در اقیانوس با سرعت حیرت انگیز حرکت نماید. یک طیاره در داخل آن برای امریکا به بهای یک میلیارد دالر تمام میشود.
ارزش جان اعضای عمله آن و اهمیت چنین کشتی طیاره بردار برای درک قدرت ملی امریکا اصلاً اندازه گیری شده نمی تواند.
در روز سه شنبه، 11 دسمبر، جیری هیندریکس (Jerry Hendrix)، کپتان سابق نیروی بحری امریکا در ملاقات فوند «میراث» (Heritage Foundation)هشدار داد که کشتی های طیاره بردار امریکایی، احتمالاً، بیش از حد افسانوی شده، تا در عملیات واقعی محاربوی شرکت ورزند.
هیندریکس گفت:« کشتی های طیاره بردار بیش از این اصلاً پلتفورم های بحری نیستند و عملاً به سمبول های معمایی قدرت ملی امریکا مبدل گشته اند. آنها به سمبول ملت ما، عظمت آن مبدل گشته و حالا در آنها ضامن پرستیژ ملی مشاهده میکنند».
به گفته هیندریکس، اگر امریکا همه این کشتی های طیاره بردار را در جریان یک سال خریداری میکرد، برای این کار 80% بودجه که جهت کشتی سازی تخصیص داده میشود، لازم می بود.
براین کلارک (Bryan Clarke)، دستیار ویژه سابق آمر قرارگاه نیروی بحری امریکا که در گردهمایی فوند «میراث» سخنرانی کرد، اظهار داشت که در صورت سناریوی مساعد گروپ ضربتی کشتی طیاره بردار میتواند 450 راکت حمله کنند را سقوط دهد. در عین حال چین میتواند تا 600 راکت از فاصله بیش از 1600 کیلومتر پرتاب کند.
هیندریکس گفت:« رئیس جمهور کاملاً میتواند کشتی طیاره بردار را به صحنه داغ عملیات محاربوی روان نکند. نیروهای مسلح میتوانند این کار را با مشوره در باره آن وظایف انجام دهند که در برابر آنها قرار دارند، اما رئیس جمهور، در صورتیکه با ضرورت به مخاطره انداختن کشتی طیاره بردار مواجه گردد، احساس ناراحتی خواهد کرد».
ولی براین مکگرات (Bryan McGrath)، مدیر اجرائیه کمیته مشورتی FerryBridge Group، در مصاحبه با نشریه Business Insider گفت که دشمنان امریکا، قبل از آن که بر کشتی طیاره بردار امریکایی راکت شلیک کنند، دوبار فکر خواهند کرد و اینکه در شرایط جنگ نیروهای بحری امریکا و ملت میتوانند وظایف محاربوی که در برابر آنها قرار دارند، باوجود غرق شدن کشتی طیاره بردار، اجرا نمایند.
مکگرات گفت:« فیصله در مورد ضربه بر کشتی طیاره بردار — بدون استعمال سلاح هستوی — این چنان فیصله است که دول خارجی میتوانند فقط در حالات استثانی اتخاذ کنند. دشمن میداند که اگر او این کار انجام دهد، بر آن تمام خشم خدایان سرازیر خواهد شد».
حالا نمایندگان جامعه کارشناسان در رابطه با ارزش کشتی های طیاره بردار باهم اختلاف نظر دارند، اما نیروهای بحری امریکا اعمار آنها را ادامه میدهند و در آنها پول سرمایه گذاری مینمایند که نشانه روشن تعویض ناپذیربودن آنها می باشد.
