هربرت مک مستر، مشاور ترامپ در امور امنیت ملی امریکا، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران را به قاچاق مواد مخدر از افغانستان متهم کرد.
در این راستا آژانس خبری «اسپوتنیک» با چند تن از کارشناسان مسایل سیاسی و آگاه با این ماجرا از افغانستان و جمهوری اسلامی ایران به گفت و گو نشست و نظر آنها در مورد چرایی این اتهامات از سوی شخص عالی رتبه سیاسی امریکا پرسید.
محمد الله ببرک، کارشناس مسایل سیاسی از افغانستان در گفتگوی با آژانس خبری اسپوتنیک گفت:
«وضعیت نا به هنجار افغانستان مایه نگرانی کشور های منطقه و فرا منطقه شده است. یکی از دلایل که امروز بی ثباتی در افغانستان افزایش یافته، اهداف مغزضانه کشور های همسایه می باشد. متسفانه در آن مناطقی که زیر کنترول دولت جمهوری اسلامی افغانستان نیست، کشت و قاچاق نه تنها مواد مخدر صورت می گیرد، بلکه معادن افغانستان نیز به شکل غیر قانونی استخراج می شوند».
اما پیرمحمد ملازهی، کارشناس ایرانی، مطالعات منطقه ای مربوط به مسائل افغانستان، پاکستان و هند معتقد است که امریکا با این ماجراجویی سعی می کند جنایات خودش در افغانستان یعنی دخیل بودن در قاچاق مواد مخدر از افغانستان از طریق هوا را پنهان کند و به وسیله تهمت های برنامه ریزی شده چهره سپاه پاسداران ایران را نزد افکار عمومی جهان جلوه بدهند. کارشناس توضیح داد:
«حقیقت در این است که در امریکا در ارتباط با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یک برداشتی وجود دارد که هر کسی در منطقه خاور میانه به سپاه پاسداران علاقه و یا وفادار است، حتما به زیان منافع امریکا و متحدانش عمل می کند. به همین دلیل نمایندگان دولت امریکا در صدد هستند از هر طریق ممکن زمینه برای تصویب طرح علیه ایران و سپاه پاسداران در کنگره ایالات متحده را آماده کنند. آنها برای رسیدن به این هدف از چنین تبلیغات ضد ایرانی به عنوان اهرم سیاسی استفاده می کنند. لذا مسئله دخیل بودن سپاه پاسداران در قاچاق مواد مخدر یکی از این اهرم ها و بهانه ای شده است که سیاستمداران امریکایی و دشمنان ایران از آن استفاده می کنند».
ضمنا حشمت غنی احمد زی، آگاه امور سیاسی و برادر رییس جمهور افغانستان در این خصوص روشنی انداخته می گوید:
«مشکل است که کدام گروه در این قسمت ذیدخل است، اما با توجه به سیستم استخباراتی قوی کشور ایران در سرحدات، غیر ممکن است که بدون دست نداشتن حلقات بزرگ دولتی ایران و افغانستان تعداد پنج الی هشت موتر که در آن مواد مخدر جا به جا شده باشد از طریق سرحد افغانستان به ایران انتقال داد».
همچنین آقای احمدزی در مورد قاچاق بیش از هشت هزار تن مرمر سبز که از هلمند بدون اسناد به خارج از کشور انتقال داده شده بود، یاد آوری نموده گفت: «اگر حلقات بزرگ جنایتکاران در آن دست نداشتند این کار غیر ممکن می بود».
او بیان داشت که راه انتقال مواد مخدر از افغانستان به بازار های اروپایی و کشورهای دیگر می تواند از طریق خاک ایران باشد ولی این به آن معنا نیست که سپاه پاسداران ایران دقیقا این کار را انجام می دهد.
پیرمحمد ملازهی، کارشناس ایرانی امکان دست داشتن سپاه واسداران را در قاچاق مواد مخدر از افغانستان غیر ممکن دانسته و گفت:
«با توجه به این که افغانستان با ایران هم مرز و همسایه است، آمریکا می خواهد از همین وضعیت جغرافیایی سوء استفاده کند چرا که تنها حدود 90 درصد تریاک افغانستان در منطقه هلمند هم مرز با ایران کشت می شود و سپس مواد مخدر از همان جا از طریق مرزهای ایران یا پاکستان یا کشورهای دیگر آسیای مرکزی به بازارهای بزرگ مواد مخدر ارسال می گردد».
به نظر این کار شناس، امریکایی ها با درک این که امروز افغانستان به منبع اصلی تولید مواد مخدر در منطقه تبدیل شده است و ایران می تواند یکی از مسیر های احتمالی انتقال این مواد مخدر باشد، می خواهند از این وضعیت به نوعی استفاده کنند و به افکار عمومی در امریکا و در دنیای غرب این داستانی را القاء نمایند که سپاه پاسداران در حمل و نقل مواد مخدر دخالت دارد. در حالی که سپاه پاسداران بر طبق قوانین ایران اصلا مسئول مستقیم بر مبارزه با قاچاق مواد مخدر نیست و این کار (مبارزه با قاچاق مواد مخدر) به عهده نیروهای انتظامی ایران می باشد و بیشتر آنها با قاچاقچیان مواد مخدر در مرز وارد درگیری مسلحانه می شوند و تلفات زیادی انسانی می دهند. بنابراین سپاه پاسداران اساسا به شکل مستقیم و از لحاظ قانونی درگیر این مسئله نیست.
در این خصوص هم سوال مهمی به ذهن می آید که چه دلیلی برای این اتهام زنی ها علیه سپاه پاسداران وجود دارد و چه کسانی از این سود می برند؟
استاد ملازهی در پاسخ گفت:
«البته اگر یک جایی لازم باشد که سپاه پاسداران با قاچاقچیان مسلح برخورد کند یا افراد خائن را کشف کند، طبیعی است که از سپاه پاسداران رسما درخواست می شود و سربازانش وارد قضیه می شوند و عمل می کنند. اما اداعاهایی که خود سپاه پاسداران در حمل و نقل قاچاق مواد مخدر دخالت دارد، کاملا نادرست و دروغ است. این یک نوع تهدید از سوی آمریکاست.
شایان ذکر است این اولین تلاش امریکا نیست. قبلا امریکای ها از این مسئله استفاده کردند و مدعی بودند که گویا بعضی از افراد ایرانی وابسطه به ناجا (نیروهای انتظامی جمهوری اسلامی ایران) به نوعی در جریان حمل و نقل مواد مخدر دخالت داشتند. مقامات ایرانی این ادعاها را تکذیب نمودند. این ادعاها بخشی از همان سیاست ایران هراسی از سوی امریکا قلمداد می شود که هنوز هم متاسفانه جریان دارد.
استاد پیر محمد ملازهی کار شناس ایرانی به این عقیده است که «بر اساس ادعاهای بعضی از مقامات سیاسی افغانستان، از پایگاه های نظامی امریکا مواد مخدر به وسیله طیارات نظامی از افغانستان به جاهای دیگر منتقل می شود. این ادعاها وجود دارد. البته امریکای ها همواره این حقایق را تکذیب می کنند. در حالی که بعضی از نمایندگان مجلس افغانستان تاکید نمودند که سازمان «سی آی ای» و عاملانش در افغانستان برای تامین بخشی از نیازهای مالی حضور نظامی امریکا در افغانستان از این مسئله مواد مخدر استفاده می کنند و خودشان در قاچاق مواد مخدر درگیر هستند و نقش دارند».
مخارج جنگ برای امریکایی ها در افغانستان بسیار بالاست و «سی آی ای» همیشه به شکل محرمانه کار می کند و بودجه اش نسباتا محدود است، در این صورت عاملان «سی آی ای» برای تامین بخشی از نیازهای مالی خود در داخل افغانستان به سمت قاچاق مواد مخدر می روند.
استاد ملازهی تاکید نمود که خود امریکایی ها و انگلیس ها در این جریان دخالت مستقیم دارند:
«آنها (امریکایی ها و انگلیس ها) مدعی شدند که در دوران حکومت جنبش «طالبان» در افغانستان کشت خشخش و مواد مخدر در کشور به شدت کاهش پیدا کرده بود. ولی وقتی که امریکا آمد و به خصوص وقتی که نظامیان انگلیس در ولایت هلمند مستقر شدند، آمار و ارقام سازمان ملل متحد نشان داد که از آن زمان کشت خشخش 8 برابر نسبت به دوران حکومت طالبان افزایش یافته است و امروز نه تنها در مناطق جنوبی و شرقی افغانستان بلکه در شمال کشور نیز خشخش کشت و تولید می شود».
هارون میر، مبصر سیاسی از افغانستان نیز در مورد این قضیه نیز اظهار نظر نمود و در مکالمه با خبرنگار «اسپوتنیک» گفت:
برای همه معلوم است که انتقال مواد مخدر از افغانستان به اروپا از طریق ایران، پاکستان و آسیای میانه صورت می گیرد. این قاچاق البته از طریق زمینی انجام می شود. انتقال مواد مخدر بدون رابطه قاچاقچیان مواد مخدر و بعضی از نهاد های کشورهای ذیدخل امکان پذیر نیست.
این صاحب نظر افزایش کشت و قاچاق مواد مخدر در افغانستان را به وضیعت امنیتی این کشور ارتباط داده و افزود: «تا زمانی که جنگ در افغانستان ادامه داشته باشد، این یک گزینه و فرصت خوبی برای دهاقین خشخش و مافیایی می باشد که در عقب آن ایستاده اند».
طبق گفته های این مبصر سیاسی، طی ده سال اخیر میان بعضی از افراد دولتی افغانستان، قاچاقچیان مواد مخدر و سازمان های استخباراتی کشور های خارجی یک چوکات به وجود آمده که به شکل منظم در عرصه قاچاق مواد مخدر کار می کنند.