سرو صدا ها در مورد پیوستن حکمتیار سالهاست که سر زبان هاست ٬در حال که قرار معلومات این موافقت نامه دارد به واقعیت مبدل می گردد ٬ اما باز هم مورد باور بسیاری ها قرار ندارد.
این توافقنامه در سه فصل و بیست و پنج ماده به تاریخ (۲۰ سنبله ۱۳۹۵) (۱۰ سپتمبر ۲۰۱۶) توسط طرفین به امضا رسید.
از مواردی جنجال بر انگیز یکی قانون اساسی و دیگر هم خروج نیروهای نظامی خارجی بود٬ که طرفین به مخرج مشترک رسیدند. و چیزی قابل اهمیت برای امیر حزب اسلامی بود ٬ بیرون شدن نام شخص وی از لست سیاه امریکا و سازمان ملل بود در این مورد رییس جمهور اشرف غنی و امریکایان دیدگاه متفاوت داشتند ٬ رییس جمهور معتقد بود که الی زمانی که نام حکمتیار از فهرست سیاه بیرون نشود وی حاضر نیست که پیمان صلح را با وی به امضا برساند؛ زیرا به نظر غنی امضای پیمان با مجرم بین المللی خلاف موازین بین المللی است.
دوستان اشرف غنی را می توان در مورد کاملآ درک نمود٬ زیرا با گذشت زمان واحتمال تغییر مناسبات سیاسی بین رییس جمهور و امریکا قسمی که در مناسبات کرزی با امریکا رخ داد ٬ اشرف غنی به آسانی می تواند مورد پیگیری حقوقی از طرف امریکا و یا محاکمه بین المللی قرار گیرد. اما امریکایی ها مدعی بر آن اند که تا زمانی که حکومت افغانستان پیمان صلح را با حکمتیار امضا نکند ٬آنها حاضر نیستند به سازمان ملل متحد موضوع بیرون شدن نام ویرا از فهرست سیاه سفارش کنند؛ زیرا به نظر امریکایی ها پس از امضای پیمان، آنها با سازمان ملل متحد استدلال خواهند کرد که حکومت افغانستان وی را عفوکرده و آن زمان بیرون شدن نام حکمتیار از فهرست سیاه اشکال نخواهد داشت. فکر می کنم در مورد این استدلال امریکا اشرف غنی شک داشت ٬ که باید هم می داشت.
بلاخره استدلال امریکا به جای خود نشست و دولت افغانستان خود را مکلف دانست تا از شورای امنیت سازمان ملل متحد و تمامی دول ونهادهای ذیربط ، با استفاده از تمامی امکانات تلاش‌های همه جانبه را بخرچ دهد تا هرنوع تعزیرات موجود بالای رهبر و اعضای حزب اسلامی در اسرع وقت ازمیان برداشته شود.حال دیده شود عکس العمل جامعه جهانی را در مورد خواسته های حاکمیت کابل.
به نظر می رسد که این توافق نامه از طرف دولت کابل بیشتر جنبه عاطفی دارد٬ در موافقت نامه آمده است که رهبر جهادی افغانستان گلبدین حکمتیار از طرف رییس جمهور اسلامی افغانستان طی فرمانی خاص بخاطر تامین صلح درکشور و تلاش‌های‌شان برای آزادی افغانستان مورد «اعزاز واحترام خاص» قرار می گیرد.
همچنان رهبر حزب اسلامی می تواند دو یا سه محل مناسب را برای اقامت خویش در افغانستان انتخاب نماید و دولت تدابیر لازم امنیتی وهزینه معقول را برای‌شان فراهم می سازد.
نا گفته نماند که برای شورای عالی صلح هم موفقیتی ایست که میتواند به موجودیت خود٬ که از طرف بسیار از محافل سیاسی کشور مورد سوال بود ٬ ارزش و اعتباری قایل گردد.
در مورد از محترم مژده دعوت می نمایم تا نظریات خود را اراهه نمایند.
