"این زندگی نبود، بلکه یک جهنم واقعی بود": عواقب استفاده از Agent Orange در ویتنام

یک هواپیمای ارائه دهنده Fairchild C-123 در حال پاشیدن ماده برگ زدایی از درختان در ویتنام جنوبی در سال 1962.

فام کوک هوی دوازده ساله در 19 فبروری 2000، در نزدیکی دهکده خود، دونگ سون، در ارتفاعات مرکزی ویتنام، توسط مادرش روی تخت بامبو در خانه شان آرام می گیرد.

فام از آنچه والدینش می گویند از اثرات Agent Orange برگ زدای جنگل رنج می برد، که در طول جنگ ویتنام توسط نیروهای مسلح ایالات متحده به شدت در منطقه مورد استفاده قرار گرفت.

محققان در اولین کنفرانس ایالات متحده و ویتنام در مورد عامل نارنجی، گفتند که سطح بالای دیوکسین عامل سرطان را در افرادی که در مناطق به شدت اسپری شده زندگی می کنند، "فوق العاده" گزارش خواهند کرد. این کنفرانس سه روزه یکشنبه، 3 فبروری 2002 برگزار شد.

فرمانده سابق جوخه ویتنامی شمالی، نگوین ون کوی، 52 ساله، روی نقشه ای به منطقه کونتوم در مرکز ویتنام اشاره می کند که با رنگ قرمز نشان می دهد که ایالات متحده کجاست. نیروهای زمان جنگ در 8 جون 2007 در هانوی ماده سمی Agent Orange را اسپری کردند.

هنگامی که جوخه نگوین ون کوی در سال 1972 در میدان‌های جنگ ویتنام در کونتوم می‌جنگید، سربازانش در مناظر وحشتناکی حرکت می‌کردند که در آن Agent Orange، عامل برگ زدایی از درختان توسط ایالات متحده،استفاده شد و جنگل را برهنه کرده بود. این مرد 52 ساله به یاد می آورد: "همه درختان تنومند مرده بودند، برگ نداشتند. فقط درخت های جدید سبز بودند.ما طبل‌های شیمیایی بزرگی دیدیم، اما در آن زمان نمی‌دانستیم چه هستند."

کوی، که از سرطان معده و سایر بیماری‌هایی رنج می‌برد که قرار گرفتن در معرض دیوکسین را مقصر می‌داند، در حال پیوستن به هیئتی از انجمن ویتنامی قربانیان عامل نارنجی بود.

آثار مجسمه‌سازی دانش‌آموزان محلی که به نمایندگی از کودکان معلول قربانی "agent orange" استفاده شده توسط ارتش ایالات متحده در طول جنگ ویتنام در یکی از خیابان‌های هوشی مین سیتی، 18 سپتامبر 2004 به عنوان بخشی از یک کمپین ملی با هدف حمایت از قربانیان جنگ ویتنام.

هدف کمپین فعلی جمع آوری امضا از حامیان داخلی و بین المللی برای اقدام قانونی علیه عاملان امریکایی و جمع آوری کمک های مالی برای قربانیان است.

نگوین ون کوی، 49 ساله، در جولای 2004 در حالی که با پسرش نگوین کوانگ ترانگ، 17 ساله، در خانه اش در های فونگ، ویتنام نشسته، گریه می کند.

کوی معتقد است که نقص مادرزادی فرزندانش توسط ماده نارنجی، ایجاد شده است که او در طول جنگ ویتنام در معرض آن قرار گرفته است.

نشت بشکه های عامل نارنجی در جانستون آتول در حدود سال 1973.

نگوین تی ون لانگ 19 ساله، سمت چپ، جمعه 11 مارچ 2005، در شهر نام دین با همکلاسی هایش در دهکده دوستی ویتنام برای کودکان و معلول های که گمان می رود از اثرات عامل نارنجی در حومه هانوی، ویتنام رنج می برند، گل های کاغذی می سازد.

یک قاضی فدرال شکایتی را که به نمایندگی از حدود 4 میلیون ویتنامی مطرح شده بود، رد کرد که ادعا می‌کرد شرکت‌های شیمیایی آمریکا با ساختن عامل نارنجی برای استفاده در جنگ ویتنام، مرتکب جنایات جنگی شده‌اند.

نقشه‌های منطقه آلوده به دیوکسین در اطراف فرودگاه دانانگ در طی مراسمی به مناسبت آغاز پروژه پاکسازی دیوکسین باقی‌مانده از جنگ ویتنام در یکی از سابق ایالات متحده در پایگاه نظامی در دانانگ، ویتنام به تاریخ 2 آگوست 2012 نمایش داده می‌شود.

ایالات متحده و ویتنام روز پنجشنبه یک تلاش مشترک چهار ساله را برای پاکسازی دیوکسین باقی مانده از عامل نارنجی که مخلوط، ذخیره و در هواپیماها در پایگاه نظامی سابق ایالات متحده بارگیری شده بود، که اکنون بخشی از فرودگاه دانانگ است، آغاز کردند.

دیوکسین می‌تواند برای نسل‌ها در خاک و کف دریاچه‌ها و رودخانه‌ها باقی بماند و از طریق چربی ماهی‌ها و سایر حیوانات وارد منبع غذایی شود.

یک سرباز نیروی هوایی ویتنامی از ورودی یک منطقه آلوده به دیوکسین در فرودگاه دانانگ، یک پایگاه هوایی سابق ایالات متحده، که در 9 آگوست 2012 مراسم افتتاحیه پروژه مشترک پاکسازی دیوکسین بین ایالات متحده و ویتنام برگزار می شود، نشسته است.

از نوزادان سؤشکل تا پدرکلان و مادرکلان مبتلا به سرطان، خانواده‌های نزدیک پایگاه هوایی دانانگ ویتنام مدت‌ها میراث سمی جنگ را عامل بیماری‌های خود می‌دانستند، اما پس از چند دهه انتظار، سرانجام در 9 آگوست 2012 پاکسازی "عامل نارنجی" آغاز شد.