مصاحبه ویژه رییس نمایندگی سیاسی ایران در افغانستان با اسپوتنیک + ویدیو
18:18 03.02.2023 (بازآوری شدن: 18:22 03.02.2023)
© Sputnik
عضو شوید
حسن کاظمی قمی، رییس نمایندگی سیاسی (سفارت) جمهوری اسلامی ایران در افغانستان در مصاحبه ویژه با اسپوتنیک افغانستان به روابط دو جانبه، اوضاع اقتصادی و سیاسی در افغانستان و افزایش تهدید تروریزم پس از خروج امریکایی ها از افغانستان، پرداخت.
سوال: ماموریت خود را در پستی که تازه اختیار کرده اید، چگونه ارزیابی میکنید؟
جواب: افغانستان از یک جایگاه مهم و راهبردی در سیاست خارجی کشور ما برخوردار است، یعنی تاثیرات تحولات افغانستان بر محیط امنیتی و امنیت ملی کشور ما بسیار بالاست. از طرف دیگر حوادثی که در این کشور میگذره، به دلیل وجود اشغالگران در این کشور، این کشور را از یک طرف به سمت ویرانه بردند و از یک طرف تلاش میکردند که از این کشور علیه کشورهایی که با آنها رقیب یا دشمن اند، از موقعیت افغانستان سوء استفاده کنند، از طرف دیگر ظرفیت های مشترک بین دو کشور، تاریخ مشترک، از لحاظ دینی و مذهبی مشترک ظرفیت های بسیار خوبی است برای تقویت همکاری های همه جانبه، این مجموعه عوامل و مسئله تروریزم، تروریزمی که به دست اشغالگران شکل گرفت، تقویت شد و در منطقه اینها اقدامات تخریبی انجام دادند، از این منظر، افغانستان در محیط امنیتی کشور ما فوق العاده حایز اهمیت است، اینکه جمهوری اسلامی ایران آمد و برای کار افغانستان یک نمایندگی ویژه یی انتخاب کرد و از طرفی برای هماهنگی بیشتر بین میدان و مرکزیت صورت بگیرد، این بیانگر اهمیت نگاهیست که ما به مسئله افغانستان داریم، موضوع دیگری که مهم است، سیاست و نگاه جمهوری اسلامی به مردم افغانستان است، جمهوری اسلامی تحت هر شرایطی، دولت ها آمده اند و رفته اند، نظام های متفاوتی آمده اند و رفته اند، اما نگاه جمهوری اسلامی در حمایت از مردم افغانستان یک نگاه ثابتی بوده، ما تحت هر شرایطی این حمایت را. به همین خاطر، مجموعه این عوامل باعث شد که این تصمیم گرفته شود و جمهوری اسلامی دارای نماینده ویژه یی باشد، دوم، بین میدان و ستادش یک هماهنگی بیشتر، به همین اساس این انتخاب صورت گرفت. طبیعتا ماموریت نمایندگی در پایه حمایت از مردم افغانستان، امروز اولا تعاملی با حاکمین است، کمی به این است که چگونه میشود امنیت بهبودی پیدا کند، اقتصاد بهتر شود، شما میبینید که هر تحولی که در افغانستان پیش می آید، آثارش بر کشور ماست، یعنی هر مسئله امنیتی، شما میبینید که سیر مهاجرش به سمت ایران است، اگر بحران اقتصادی باشد، به همین صورت، اگر نظام سیاسی شکل بگیرد که مثلا با مردم زاویه داشته باشد، باز هم مهاجرین عمدتا به سمت ایران می آیند، بر این اساس، این جایگاه، جایگاه مهمی است، افغانستان در سیاست خارجی، به همین خاطر هم نظام جمهوری اسلامی انتخاب نماینده کرد و در حقیقت به یک نوعی تعاملاتی بین صف و ستاد را یعنی بین میدان را که نمایندگی است و مرکزیت که تهران است، بخاطریکه هماهنگی بیشتری شود، لازم دید که نماینده ویژه، ریاست نمایندگی را در کابل به عهده داشته باشد.
سوال: شما چندی پیش نیز گفته بودید که افغانستان میتواند یک متحد راهبردی ایران باشد، یعنی این مولفه های شرایطی که میتواند این را پوره بکند، کدام ها اند و چه موانعی وجود دارند برای بودن افغانستان به عنوان یک متحد راهبردی؟
جواب: آیا واقعا افغانستان میتواند همکار راهبردی ایران باشد یا دو کشور متحد راهبردی، چه مولفه هایی وجود دارند برای این ادعا، اولا ما دارای منافع مشترکیم، هر دوی ما از ثبات و امنیت و رشد سازندگی نفع میبریم، هر دو واقعا ضد تروریزم هستیم، هر دو با اشغالگر مخالفیم، هر دو کشور دارای اقتصاد مکمل هستیم، یعنی امروز افغانستان به دلیل منابعی که دارد و ما به دلیل منابعی که داریم، تجربه خوب سازندگی بعد از جنگ را داریم، میتوانیم به همدیگر کمک کنیم، امروز معادن سنگ و آهن افغانستان میتوانند به صنعت فولاد کمک کنند، البته اگر مشکل انرژی در افغانستان حل شود، بهتر است که صنایع فولاد در اینجا شکل بگیرد، اما تا آنزمان فاصله زیاد است، امروز جمهوری اسلامی ایران در حوزه کالاهای اساسی کشاورزی نیازمند است، ما از خارج وارد میکنیم، یک بخشی از نیازهای کالاهای اساسی ما را مثل گندم، ذرت، سویا از خارج می آوریم، خوب امروز سرزمین حاصل خیز، آب و منابع طبیعی افغانستان میتواند تامین کننده نیاز ما در بخشی از کالاهای اساسی کشاورزی باشد. از طرف دیگر حوزه تمدنی است، ما با افغانستان در یک حوزه تمدنی هستیم. از طرف دیگر موقعیت های ژئوپولیتیک و ژئوایکونومیک دو کشور است، ممتاز است، امروز اگر بحث کریدور شمال به جنوب است، جنوب به شمال است، اگر بحث کریدور شرق به غرب یا برعکس است، این دو تا کشور آب های آزاد در جنوب ایران است، در قسمت شمالی آسیای مرکزی و در آنطرف در قسمت شرق کشورهایی مثل چین است، خوب امروز موقعیت ایران میتواند کریدورهای ترانزیتی شرق و غرب را به اروپا، به شرق آسیا، به شمال آسیا، اینها ویژگی هایی است که وجود دارد. و آن مشترکات تاریخی و فرهنگی که بین دو ملت است، دو ملت همیشه در کنار هم برادرانه بوده اند، مرزهای مشترک و طولانی که ما داریم، اینها مولفه هایی است که میتوانند دو تا کشور را به سمت یک همکاری راهبردی پیش ببرند. آیا موانعی وجود دارند، قطعا موانعی هم وجود دارند، اشغالگران که آمدند اینجا، دنبال این اند که از موقعیت جغرافیایی افغانستان علیه رقبای و دشمنان خود شان مثل چین، روسیه و ایران استفاده کنند، قطعا اینها تلاش میکنند که نگذارند این اتفاق صورت بگیرد، این یک واقعیتی است که ما چه در دوره اشغالگری دیدیم و چه امروز نه اینکه بین دو ملت شکاف ایجاد کنند، بلکه در داخل افغانستان نگذارند ثبات و امنیت و سازندگی شروع شود، این پدیده یی مثل داعش یک پدیده امریکایی است این علیه ملت افغانستان، علیه ایران، علیه امنیت منطقه است، طبیعتا این یکی از چالش ها است که وجود دارد، و الا مشکلات جزئی بین دو کشور است، اما منافع مشترک ما بیش از مشکلات جزئی است، پس یکی از عواملی که چالش است، در حقیقت عامل خارجی است، اینکه شما میبینید مردم افغانستان بهترین مامن و پایگاه خود شان را ایران میدانند. هر شرایطی در اینجا، هر تحول سیاسی، امنیتی و اقتصادی پیش آمده سیل مهاجرت به سمت ایران، شما میبینید در هیچ کشوری به اندازه ایران مهاجر افغان نیست، ما امروز فقط ۶۲۰ هزار دانش آموز افغانی داریم که درس میخوانند، ۱۵۰ هزار در نوبت اند، با توجه به شرایط تحریمی که خود ما داریم، اما این برای خود ما یک فرض است، اینکه کودک را باید از تحصیل باز نمانیم. از این جهت، فکر میکنم منافع مشترک، تهدیدات مشترک علیه دو ملت، آن مشترکات دینی، مذهبی، فرهنگی، روابط کهن تاریخی، اینکه هر دو در حوزه تمدنی مشترک بودیم، موقعیت دو کشور، اینها مجموعه عوامل و شرایطی است و شرایط خوب ایران آمادگی اش برای سازندگی در افغانستان و سیاست کشور ما برای سازندگی در افغانستان، اینها مجموعه عوامل است و این تجربه را هم ما داریم، مثلا در دوره ۸ سال جنگ تحمیلی به صورت انتخابی، آزادانه خود مردم افغانستان بودند که احساس کردند که امروز ملت و مردم ایران مورد تجاوز خارجی قرار گرفتند، آمدند و در یک سنگر علیه دشمن جنگیدند، در حالیکه در افغانستان با ارتش سرخ میجنگیدند، همزمان جنگ تحمیلی بر ملت ایران وارد شد، شما دیدید که در کنار رزمندگان ما از مردم افغانستان هم بودند و خود این به عنوان نشانه یی است از یک همکاری راهبردی.
سوال: نگرش کشور ایران نسبت به حکومت طالبان پس از اینکه بانوان از کار و تحصیل ممنوع شدند چگونه تغییر کرده و آیا این تغییرات میتواند مسبب این باشد تا ایران یکی از کشورهایی باشد که طالبان را به عنوان یک حکومت به رسمیت نشناسد؟
اینکه محروم شدن بانوان از تحصیل، البته مقامات طالبان میگویند که این موقتی است تا شرایط فراهم شود، این با آموزه های ما همخوانی ندارد، شما میبینید که امروز بیش از ۵۰ درصد تحصیلات عالی در ایران در اختیار خانم ها است، در جمهوری اسلامی هم در حقیقت نظام سیاسی که امروز حاکم است بر مبنای شریعت اسلامی حرکت میکند، این از نگاه ما فرقی نمیکند بین زن و مرد، از جایی که پیامبر گرامی میفرماید که طلب دانش بکنید از گهواره تا گور، آنجا قیدی از رجال ندارد که بگوییم خطاب شان مرد است، ضمن اینکه امروز یک واقعیتی وجود دارد که خیلی از مشاغل منحصر به خانم ها است، آنها نیاز به تحصیل، دانش و تخصص دارند، و چه بهتر که خود خانم ها در حوزه پزشکی آنجایی که بیمار زن است، طبیعتا بهتر است که خانم ها پزشک باشند و متخصص باشند در این مسئله، اما در افغانستان امروز مسایل بزرگی وجود دارد که این مسایل بزرگ امروز میطلبد که در اولویت واقعا حل شود، امروز یک دولت قدرتمند که بتواند بر مشکلات و چالش های امنیتی و اقتصادی، بر بحران هایی که دشمن ایجاد کرده، عواملی مثل امریکایی ها که اشغالگر در اینجا ایجاد کرده اند، بتوانند بر آنها فایق بیایند، جمهوری اسلامی چون نگاهش در حمایت از مردم است، مسیر تعامل خودش را ادامه میدهد، چرا که اگر این صورت نگیرد و این همکاری متوقف یا کند شود، مشکلات مردم افزون خواهند شد، آنزمان شما خواهید دید که بر سیل مهاجرت افزون میشود و این به نفع مردم افغانستان نخواهد بود، بر این اساس، چون نگاه ما حمایت مردم پایه است، این حمایت و این تعامل و همکاری ادامه دارد.
سوال: از به قدرت رسیدن بیشتر از یک و نیم سال میگذرد، در این زمان هیچ کشوری در خصوص به رسمیت شناختن طالبان عجله ندارد، از دید ایران چند مرحله تا به رسمیت شناختن طالبان باقی مانده است؟
جواب: ببینید، اولا این را به عنوان یک حقیقت باید بپذیریم، شکل حکومت و نوع نظام سیاسی باید برآمده از خواست های مردم باشد، یعنی اول مردم هستند، شما قبل از اینکه بگویید مشروعیت بین المللی، شناسایی جامعه جهانی، اول باید مردم، و طالبان بخشی از واقعیت این ملت و مردم اند، پس اول مردم اند که باید این انتخاب را انجام دهند، نکته یی که وجود دارد اینست که حالا ما در دوره سرپرستی موقت هستیم، در حالیکه چالش های پیشرو این دولت و حکومت بسیار زیاد اند، اینکه جمهوری اسلامی از سر خیرخواهی مطرح میکند که تا زمانیکه شرایط محیا شود برای اینکه مردم، البته که طالبان جزی از مردم اند، این اشتباه نشود، باید به نوعی باشد که همه احساس کنند که وظیفه دارند و مسوول اند، تجربه بیش از چهار دهه نشان داده که اگر این همبستگی باشد، میتوانند با بحران ها، ببینید، چه شد که ارتش سرخ مجبور به فرار شد، همه متحد شدند، این را ما تجربه کردیم، یک اشتباهی که حالا اعتراف میکنند که من هم قبول دارم اینست که در اجلاس بن نیامدند واقعیت این بخشی از مردم که متعلق به طالبان بود را ببینند، اگر در آن دوره این حکومت به گونه یی شکل میگرفت که همگان بودند، شاید سرنوشت سیاسی مردم افغانستان تغییر میکرد، ما باید به این تجربه دقت کنیم و توجه داشته باشیم.
سوال: شما پیش از این هم به افغانستان سفر داشتید، با اوضاع و احوال افغانستان هم بیشتر آشنا هستید چون از گذشته تاریخی هم یاد کردید، اکنون وضعیت انسانی، وضعیت اقتصادی و اجتماعی افغانستان را چگونه ارزیابی میکنید؟ و به نظر شما آیا طالبان با وظایف شان که حکومتداری است کنار خواهند آمد؟
جواب: ببینید، وضعیت اقتصادی در افغانستان خوب نیست، اما مسئله مهم اینست که چرا خوب نیست، کشوری که دارای منابع و ذخایر طبیعی در حوزه کشاورزی واقعا میتواند نه اینکه خودکفا باشد، بلکه یکی از صادرکنندگان باشد، اما این کشور امروز صنعت قابل توجه ی ندارد، چون انرژی ندارد حالا، با وجود این منابع و ذخایر امروز وضع اقتصاد خوب نیست، اما آیا این به این دوره یک و نیم سال برمیگردد یا به این طول بیش از چهار دهه یی برمیگردد که این کشور نزدیک به سی سال را فقط با اشغالگر میجنگیده و این ویرانی ها و تخریب زیرساخت ها ناشی از این اشغالگری است، وضع اقتصاد خوب نیست و یکی از راهبرد های عملیاتی جمهوری اسلامی ایران در کمک مردم افغانستان، کمک به بهبود وضع اقتصادی مردم افغانستان است، ما بر این اساس تاکیدی بر حوزه تجارت داریم که در تجارت دنبال دو مبنی هستیم، یک، حجم تجارت افزایش پیدا کند، دو، بالانس تجارت وجود داشته باشد، نمیخواهیم یک طرفه باشد، در حوزه اقتصاد وارد شود، یعنی سرمایه گذاری در حوزه هایی که میتوانند چرخ اقتصاد این کشور را در حوزه کشاورزی، صنعت، معدن و خدمات جمهوری اسلامی برای این آمادگی دارد، به همین خاطر تلاش جمهوری اسلامی اینست که فضای سیاسی بهبود پیدا کند، چرا که این میتواند بر فضای امنیتی، اقتصادی و معیشتی هم آثار مثبت داشته باشد.
سوال: وضعیت اجتماعی و بشری را چگونه میبینید؟
جواب: امروز مردم به دلایل متعددی دچار مشکل اند، امروز اشغالگران رفتند از افغانستان بعد اموال این ملت بلوکه شده حالا، یعنی که شما نمیتوانید حقوق کارمندان را بدهید، مردم مجبور اند برای امرار معاش شان وسایل زندگی شان را بفروشند، این وابستگی یی است که در طول این ۲۰ سال ایجاد کردند برای این کشور، شما کمک های جامعه جهانی مثلا ۱۳ میلیارد دالر بود، حالا شده ۳ میلیارد، این مشکلات اقتصادی مشکلات اجتماعی هم ایجاد میکند، حتی فرهنگی هم ایجاد میکند، در مسئله اجتماعی، به نظر من بین دوره طالبان و دوره جمهوریت تفاوت هایی به وجود آورده، یعنی واقعیتی است که امروز بعضی از مسایل را آنچه که طالبان میگویند بر مبنای شریعت شان، البته من فکر میکنم که برخی مسایل به مرور و چیزهاییست که شما در تجربه میبینید که بعضی از سیاست ها نیازمند به تغییر خواهد بود و به مرور تغییر خواهد کرد و انشاالله ما شاهد این باشیم که ثبات و امنیت و شگوفایی این کشور که کمک همسایگان به ویژه به دیگران، به ملت افغانستان شاهد این ثبات و آرامش برای مردمی باشیم که واقعا این مردم عزتمند اند، مردم صبوری اند و مومن و مردم غیوری اند، مردمی هستند که روحیه بیگانه ستیز یعنی با اشغالگر را دارند، مردمی اند که نمیخواهند برای همسایه ها مشکل ایجاد کنند، یعنی این ویژگی های مردم افغانستان انشالله که شرایطی برای شان فراهم شود که این کشور برود به سمت ثبات و امنیت و سازندگی انشالله.
سوال: در طول مدت یک و نیم سال از رژیم طالبان چندین بار درگیری مرزی هم اتفاق افتاد که حتی در آخرین مورد یک مرزبان ایرانی هم کشته شد، آیا شما در مدت یک هفته که به این سمت گماشته شده اید، چنین مسایل را با وزارت خارجه طالبان و یا هم با مقامات دیگری در میان گذاشته اید و تعهد آنها در این خصوص چه بوده؟
جواب: ایران با افغانستان یک مرز طولانی مشترک بیش از ۹۰۰ کیلومتر را دارد، عواملی که باعث بروز تنشی در مرز میشود، عوامل متعددیست، این نکته را لازم است که یادآوری کنیم، متاسفانه در دوره جمهوریت در این سال های اخیر ما شاهد این بودیم که آمدند نیروهای مرزبانی را از پاسگاه ها تخلیه کردند، و همان وقت ما کنترول میکردیم که آیا مفهموم اینکه پاسگاه ها تخلیه میشوند به چه دلیل است؟ بعد دیدیم رده هایی از اینکه گروه های تروریست بخواهند به سمت مرزها ایران بیایند، مشاهده میشود. امروز حکومت طالبان به دلیل حجم مشکلات، طبیعتا آنطور که باید بتواند مرزها را کنترول کند، از کنترول اش خارج است، یعنی تلاش میکند اما به دلیل اینکه حجم مشکلات زیاد است، تمرکزش فقط بر مرزها نیست، دوم، مرزهای ایران چون یکی از مسیرهای ترانزیت مواد مخدر است، شما میبینید که هر سال ما در برابر این عناصر قاچاقچی شهید میدهیم، میزان کشفیات ما از مواد مخدر عددش بالاست، یعنی از مرز می آیند و ما درگیر میشویم، یا تلاشی که گروه های تروریست میکنند که مسلحانه وارد شوند، اخیرا تیم هایی دستگیر شدند که مربوط به بعضی از گروه های تروریستی بودند، البته باید بگویم که طالبان در کشف اینها نقش مثبتی داشته اند، در شناسایی و دستگیری این عواملی که میخواستند اسلحه وارد کنند، یا فرض کنید شما تردد غیرقانونی، یعنی طرفی که مهاجر میشود حالا اینجا به هر دلیلی از جمله که حالا از شما پاسپورت نیست، نمیتوانند با ویزا وارد شوند، یا تصمیم میگیرد که غیرقانونی وارد شود، حالا شما حساب کنید یک مرزی که ترددهای قاچاقچی دارد، تروریست دارد، حالا مهاجر هم میخواهد شبانه بیاید در این تاریکی شب، مرزبان که مسوولیت حفاظت از امنیت مرزها و پاسداری از امنیت مرزها را دارد، با پدیده هایی مواجه میشود که تشخیص آن خیلی راحت نیست، یعنی یک بخشی از درگیری ها، درگیری با قاچاقچی است، بعضی ها با عناصر تروریست اند، بخش آن جاهایی که شما میبینید، درگیری پیش می آید و یک کسی هم کشته میشود، اما قاچاقچی نیست اما در دل شب این تشخیص اش کار راحتی نیست و اینکه برخی تلاش کنند برای اینکه مرزهای ما را به یک گونه یی مرزهای ناامن و پرتنش نشان دهند، من میخواهم اینجا عرض کنم، ما درایت و اقدامات تامینات امنیتی که در مرزها داریم و بعد سیاستی که کشور دارد که مرزها به سمت تنش نروند و آرامش باشد، و واقعا مراعات اینرا نیز داشته باشیم، خانواده یی که از سر اجبار دارد غیرقانونی، شب و در تاریکی سعی میشود که اینها مورد هدف قرار نگیرند، کار ساده یی نیست، با وجود همه اینها شما میبینید که در مقایسه با مرزهای دیگر افغانستان، آرامش مرزهای ما آرامش بهتری بوده، میزان درگیری و حجم تلفاتش کمتر بوده، اگرچه برخی اقدامات تحریک آمیز هم میکردند که بین ما و طالب درگیری ایجاد کنند، که این واقعا مدیریت شده.
سوال: چه تعدادی از پناهجویان افغان در ایران زندگی میکنند و در پاییز ۲۰۲۱ اتحادیه اروپا هم متعهد شده بود که مبلغ ۶۰۰ میلیون یورو را به کشورهایی که همسایه افغانستان هستند و مهاجرین افغان در آنجا هست، آیا به ایران چیزی رسیده است؟
جواب: ما که چیزی ندیده ایم، ایران بیشترین حجم مهاجر را دارد، بالای ۵ میلیون، در حالیکه متاسفانه این کمک ها به ایران داده نمیشود و این هم یکی از همان ظلم ها و شعار هاییست که داده میشود، شعار دفاع از حقوق بشر و حقوق انسان، در حالیکه بزرگترین کشور و جامعه و نظامی که دارد از مردم مهاجر مظلوم افغانی دفاع میکند جمهوری اسلامی است، فقط یک قلم برای شما بگویم، هزینه تحصیل دانش آموزان افغانی در سال در ایران بیش از ۳۰۰ میلیون دالر در سال است، کی کمک میکند؟ البته انتظار ما از جامعه جهانی اینست که اگر واقعا در شعاری که میدهند صادق هستند، باید بیشترین کمک ها را سرازیر کنند به سمت ایران و ما متاسفانه، همین حالا ۱۵۰ هزار دانش آموز جدید در نوبت ثبت نام اند، حالا ۲۰ هزار کلاس و ۲۰ هزار معلم جدید را ما باید بتوانیم فراهم کنیم که اینها بتوانند درس شان را بخوانند، اما جامعه جهانی و اتحادیه اروپا این کمک ها را به سمت ایران هدایت نمیکنند، من اخیرا با نماینده سازمان ملل هم در اینجا و هم در تهران صحبت داشتم، آنها هم اظهار تاسف میکنند، به اینکه مثلا میگویند ما قبول داریم که ایران بیشترین هزینه و بیشترین میزبانی را، ببینید جامعه مهاجر افغانی در ایران کمپ ها زندگی نمیکنند، زیر چادرها نیستند، مثل شهروندان ایرانی هستند، نزدیک به یک میلیون کاریگر و مشاغل ایران در اختیار نیروی کار افغانستان است، یعنی جمهوری اسلامی به این گونه عمل میکند، در حالیکه جامعه جهانی برخلاف شعاری که میدهد، حالا به هر بهانه یی، مثل اینکه امروز امریکایی ها پول های مردم افغانستان را بلوکه کردند و نمیدهند، در حالیکه این مردم امروز شما میبینید که دچار مشکلات اند.
سوال: یکی از موضوعات تحت منازعه موضوع آب بوده، آیا شما این را مدیریت کردید و آیا توافقی صورت گرفته یا خیر؟
جواب: در مسئله آب، ببینید دو – سه موضوع وجود دارند که باید به آنها دقت کنیم، مبنای حق آبه جمهوری اسلامی ایران، مردم ایران، بر اساس معاهده ۱۳۵۱ هجری شمسی است، مقامات طالبان از زمانیکه در حاکمیت قرار گرفته اند، به طور مکرر چه در اظهارات رسمی و چه در یادداشت های رسمی مکتوب، بر اینکه ما این معاهده آب هیرمند را قبول داریم و این حق ایران است که هر سالی که سال آبی نورمال است، ۸۲۰ میلیون مترمکعب آن بدهند، این تاکید و تاییدیست که مقامات طالبان به ما اعلام کرده اند در قالب شفاهی و مکتوب، مسئله دوم موضوع کمیسیاران آب است، ما تا حالا سه اجلاس داشتیم، مسئله بعدی اینکه حالا با هم توافق کردیم باید سه نقطه ایستگاه های سنجش آب را در کجا احداث کنیم، مقدمات آنرا نیز حالا فراهم کرده ایم، اما در مسئله اجرا، در این سال آبی که گذشت ما از ۸۲۰ میلیون متر مکعب آب، ۲۷ میلیون متر مکعب آب وارد خاک ایران شد، حجم وسیعی از آب هدر رفت، حالا اینکه هدر رفت ناشی از چیست؟ ببینید این سدی که ساخته شده به نام سد کمال خان، واقعیت این است که در دوران طالبان ساخته نشده، این یک سد انحرافی است، ظرفیت این سد، گنجایش اش ۵۲ میلیون متر مکعب آب است، بیشترین آبی که می آید برای رودخانه هیرمند، ناشی از سیلاب ها است، وقتی که این سیلاب می آید و با این سد مواجه میشود، چون گنجایش اش کم است، این مسیر انحرافی آب یعنی به گونه یی تعمیر کرده اند که آب سرریز میشود و میروند به منطقه شوره زار، طالبان در دیدارهایی که ما داشتیم، به این مسئله اذعان دارند که سد مشکلات فنی دارد اولا، که باید مشکلات فنی آن را رفع کنند و دوما باید برای این دیوار فکری کنند، مذاکراتی که اخیرا با آنها داشتیم، گفتند که ما حالا مشغول هستیم که این مشکلات را رفع کنیم، با توجه به اینکه تا یک ماه آینده سیلاب ها شروع میشوند، امیدوارم که انشالله اینها بتوانند این مشکلات فنی و نقص های فنی را رفع کنند و برای آن دیواری که آب را به هدر میدهد، انشالله بتوانند، ما هم برای شان اعلام کردیم برای شان که اگر نیازی به همکاری های کمک های فنی تجهیزات ما است، آمادگی داریم که کمک کنیم.
سوال: تهدیدهای تروریستی با استفاده از خاک افغانستان پس از خروج امریکایی هم محسوس است، ممکن این تهدیدات از داعش و یا گروه های تروریستی دیگر باشند، این گروه ها چقدر میتوانند به ایران و منطقه خطرناک باشند؟
جواب: امروز گروه های تروریستی در حقیقت جایگزین نظامی های امریکا و متحدین امریکاست، امریکایی ها بر اثر مقاومت شکست خوردند، نیروهای نظامی شان را بیرون کردند، جایگزین شان این گروه های تروریست اند، اینها در حقیقت در قالب یک جنگ نیابتی وارد عمل اند. اینها چه میزان تهدید میتوانند ایجاد کنند، اینها به عنوان ابزار دست امریکا و صهیونیسم اند، اینها مورد حمایت و پشتیبانی اند، اگر ما در کنترول و مقابله با اینها کوتاهی و غفلت صورت بگیرد، با زمینه هایی که وجود دارند، میتواند تهدید جدی شود، و این مسئله داعش و تروریزمی که امریکا درست کرده و حمایت میکند، اولا هم علیه طالبان برای اینکه فشار بیاورند بر طالبان برای تمکین خواسته های خود شان، دوم برای اینکه در داخل افغانستان نگذارند ثبات و امنیت بیاید، امریکایی ها نمیگذارند به اینکه یعنی آمدند این کشور را اشغال کردند که بتوانند هم علیه رقبا و دشمنانی که خود شان تعریف میکنند از این خاک استفاده کنند، تا بتوانند از منابع این کشور استفاده کنند، از موقعیت این کشور، پایگاه های اطلاعاتی و استخباراتی ایجاد کنند، و همین امروز هنوز امریکایی اگر چه نظامی های شان خارج شده اند، اما سرویس جاسوسی اش کار میکند، هنوز آسمان افغانستان در کنترول هوایی امریکایی هاست، شما میبینید پهپاد امریکایی ها حرکت میکند، نظامی های رژیم گذشته را تحت آموزش و سازماندهی دارد، دنبال این است که جنگ فرقه یی و طایفه یی و مذهبی را راه بیاندازد، یعنی اینها ابزارها اند مثلیکه داعش است، یعنی ابزارهایی که امریکا برای بی ثبات سازی به کار میگیرد. در نتیجه اگر با این پدیده مقابله نشود، این میتواند تهدید جدی باشد، اما آنچه مهم است، امروز طالبان بر خطر داعش متوجه اند و در مقابله با داعش جدی اند، کشورهای همسایه در قالب یک تشکلی ما بیاییم کمک کنیم با کابل برای مقابله با این پدیده، این باید شکل بگیرد و طبیعتا اگر این همکاری شکل بگیرد، میتواند این خطر را دفع کند، اما اگر خدا ناکرده غفلتی صورت بگیرد، با توجه به آن سیاستی که اشغالگر داشت که امروز دیگر نمیتواند نیروی نظامی اش را فعلا وارد کند، باید از این نیروها استفاده کند، آنها را تقویت میکند، چیزی که حالا ما شاهد آن هستیم و میبینیم.
1 فبروری 2023, 18:57
سوال: آیا غرب در قبال وضعیتی که اکنون در افغانستان است، مسوول است؟
جواب: مسبب این وضعیت، این بحران های افغانستان، امریکا و متحدینش اند و کشورهای اروپایی که همراهی کردند با امریکایی ها مسوول اند، آمدند این کشور را اشغال کردند به بهانه یی که میخواهیم با تروریزم بجنگیم، بعد شما میبینید که این کشور تبدیل به یک ویرانه شد، امروز نه اینکه مسوول اند، پاسخگو باید باشند، امروز باید جوابگو باشند در قبال وضعیتی که به وجود آوردند، اما شما میبینید غرب متمدن، غربی که ادعای حمایت از حقوق بشر میکند، ببینید به محضی که بحران اوکراین پیش آمد، مسئله افغانستان برایش از اولویت خارج شد، حتی شما میشنوید، این کشورهای اروپایی به ظاهر متمدن، به محضی که با مهاجرین و آواره های اوکراین مواجه شدند، اعلام کردند که این اماکنی که در اختیار مهاجرین افغانی است، اینجا را جابجا کنند و بروند به یک نقطه دیگر، حالا شما این را مقایسه کنید با کشوری مثل جمهوری اسلامی که بیش از ۴۰ سال است تحت تحریم اقتصادی است، جنگ تحمیلی است، کودتا است، ترور است، هرچند با مشکلات زیادی که برایش ایجاد کردند دست و پنجه نرم میکند، امروز مثل یک میزبان از ۵ میلیون مهاجر افغان میزبانی میکند، این است نظام به مفهوم واقعی در حقیقت اگر مدعی حقوق بشر و حقوق انسان است که بر مبنای آموزه های دینی، اخلاقی، انسانی و اسلامی است، اما دنیای غرب خودش این وضعیت را به وجود آورده، امروز شما میبینید که بی تفاوت است به این مسایل، اما شعارش را میدهد، شعار حقوق بشر میدهد، شعار حقوق زن میدهد، اما شما که نگاه میکنید، چیزی که برای غرب اهمیت ندارد، حقوق بشر و حقوق زن است، آن چیزی که برایش مهم است، مسایل و منافع خودش است و عمده مشکلاتی که ما در منطقه داریم، بخاطر مداخلاتی است که آنها انجام دادند در منطقه ما به بهانه مبارزه با تروریزم و این مسایل، اگر واقعا این دخالت ها را نمیکردند، منطقه ما، نه افغانستان، کل منطقه ما امروز به سمت ثبات، آرامش، همبستگی، پیشرفت، تقویت، گسترش، سازندگی پیش میرفت.
