بازی تیمی طالبان و غرب با سرنوشت مردم افغانستان
17:08 28.12.2022 (بازآوری شدن: 17:14 28.12.2022)
© AFP 2023 / JONATHAN ERNST
عضو شوید
توقف کمک های بشر دوستانه به افغانستان و عواقب آن.
به گزارش اسپوتنیک، طالبان در تصمیمات اخیر خود ممنوعیت های زیادی بر زنان وضع کردند که شامل منع کار زنان در دفاتر غیر دولتی و سازمان های خارجی بوده است که به رسم اعتراض، بسیاری از مؤسسات بین المللی و داخلی کار خود را به حالت تعلیق در آوردند.
در آخرین عکس العمل به این تصامیم زن ستیزیانه، Svenja Schulze، وزیر همکاری اقتصادی و توسعه آلمان در توییتر خود از تعلیق کمک های بشر دوستانه به افغانستان خبر داده است. او تصمیم طالبان بر ممنوعیت کار زنان را نکوهش کرده است و گفته بدون حضور زنان چگونه می توان به فعالیت ادامه داد؟
دولت آلمان از بعد از به روی کار آمدن طالبان، مبالغ قابل توجهی در غالب کمک های بشر دوستانه به افغانستان اختصاص داده است که قرار ذیل می باشد:
331 میلیون یورو در سال 2022 به برنامه جهانی غذا برای کمک های بشر دوستانه به مردم افغانستان. این مقدار در 23 نوامبر 2022 بعد از کمک 90 میلیون یورویی محاسبه شده است.
علاوه بر این، آلمان 187 میلیون یورو برای خدمات اساسی در سال 2022 ارائه داده است که توسط سازمان ملل متحد و سازمان های غیر دولتی به ویژه در زمینه های بهداشت، آموزش و امنیت غذایی اجرا می شد.
به تاریخ 23 سپتامبر 2022 مؤسسه GER on Peace & Humanitarian Action به ارزش 100 میلیون یورو به WFP برنامه جهانی غذا، به منظور کمک به مردم افغانستان کمک کرده است.
در تاریخ 16 جولای مبلغ 50 میلیون یورو به صندوق کمک های بشر دوستانه سازمان ملل برای افغانستان کمک شده است.
در تاریخ 6 آپریل 2022 مبلغ 7 میلیون یورو از طرف مؤسسه GER on Peace & Humanitarian Actionبرای ماین روبی به افغانستان کمک شده است.
در تاریخ 30 مارچ مبلغ 200 میلیون یورو کمک بشر دوستانه دولت فدرال آلمان به مردم افغانستان صورت گرفت.
همچنان آلمان کمک های خود را در سال 2021 به مردم افغانستان 600 میلیون یورو اعلام کرده است.
توقف این میزان از کمک ها برای آینده، از طرف جامعه جهانی و کشور های کمک کننده می تواند برای مردم افغانستان بسیار سنگین تمام می شود، چنانچه احمد سعیدی کارشناس مسائل سیاسی به اسپوتنیک افغانستان گفت که در افغانستان 500 موسسه خارجی وجود دارد که کارمندان هر سازمان حداقل 400 نفر هستند. اگر معاشات کارمندان این مؤسسات قطع شود به معنی قطع منبع درآمد به پیمانه بسیار بزرگ است.
قطع کمک ها به مردم افغانستان، قتل مردم افغانستان است. من بر این عقیده هستم که طالبان می خواند مشکلاتی را ایجاد کنند که مردم افغانستان (زنان، تحصیل کرده گان) کشور را ترک کنند و تنها گروه جهل و فساد باقی بماند.
سوال پیدا می شود که چنین اقداماتی از طرف جامعه جهانی در همسویی با اهداف طالبان است؟ در این باره آقای فرهاد ابرار کارشناس مسائل سیاسی به اسپوتنیک افغانستان گفت امریکایی‌ها و اروپایی‌ها زیر نام جامعه جهانی پول‌های هنگفتی را هفته‌وار به افغانستان امارتی تزریق می‌کنند، این خود به‌نحوی نشان می‌دهد که غرب تلاش می‌کند تا از مجراهای اقتصادی- مالی از یک‌طرف تعامل با طالبان را حفظ کنند و از طرف دیگر طالبان را متقاعد به‌پذیرش یک سلسله موضوعات از جمله موضوعات حقوق بشری و حقوق زنان نماید.
سیاست‌های سخت‌گیرانه نسبت به زنان جنبه‌ی سیاسی داشته و با توافق طالبان و غربی‌ها احتمال تعدیلات اساسی در خصوص کار و تحصیل زنان را شاهد خواهیم بود. بنابراین در شرایط کنونی هرچند به تعلیق درآمدن فعالیت سازمان‌های بین‌المللی در افغانستان نگران کننده و به‌نوعی واکُنشی است ولی من فکر می‌کنم تعدیل در سیاست‌ها حضور این سازمان‌ها را دوباره تقویت خواهد کرد.
افغانستان پس از به روی کار آمدن طالبان دستخوش بحران های گوناگونی بوده است که غالباً بر اثر تصمیمات نابجای طالبان تشدید شده است و در مورد آخر درباره محدود کردن فعالیت زنان، واکنش هایی را هم در بر داشته است که امتیاز طلبی به قیمت آزادی های بدیهی زنان است.
نظر به تفاسیر کارشناسان میتوان گفت که بسته شدن دفاتر سازمان های بین المللی کمک رسان و بیکار شدن کارمندان آنها همچنان توقف توزیع کمک های بشر دوستانه به مردم مستحق، بازی طالبان با شرکای قدرت است و سیاست آنها تعیین کننده خواهد بود که در هر دو حالت (امتیاز دهی به طالب و یا قطع کمک های بشر دوستانه به مردم افغانستان) فقط مردم افغانستان، مهاجر، تنگدست و مبتلا به امراض جسمی و روانی خواهند شد.
