چرا چین نگران طالبان است؟
© Photo / twitter/ChineseEmbassy
کارشناس مسائل سیاسی افغانستان می‌گوید که چین به‌خاطر دفاع از طالبان و عدم رسمیت شناختن این گروه پلان‌های کوتاه مدت و دراز مدت دارد.
پیشتر گزارش شده بود که سراج الدین حقانی وزیر داخله حکومت طالبان، در دیدار با سفیر چین در کابل، از پکن خواسته است تا در امر به رسمیت شناخته شدن دولت طالبان همکاری نماید.
لیجیان ژائو، سخنگوی وزارت خارجه چین روز سه‌شنبه، 28 جدی در واکنش به درخواست طالبان، گفته است که طالبان باید به خواسته‌های جامعه بین‌المللی پاسخ دهند، یک ساختار سیاسی باز و فراگیر ایجاد کنند و سیاست‌های داخلی و خارجی ملایمی در نظر بگیرند
سخنگوی وزارت خارجه چین تصریح کرده است که طالبان باید با تروریسم مبارزه کنند، با کشورهای دیگر در سطح جامعه بین‌المللی دوست باشند و در این جامعه مدغم شوند. همچنان لیجیان از جامعه بین‌المللی خواسته است که به استقلال و تمامیت ارضی افغانستان احترام بگذارد و از پیشرفت مردم افغانستان در مسیر توسعه مناسب و تحقق ثبات در این کشور حمایت کند.
در مورد این که چرا چین نگران طالبان است و وضعیت افغانستان را از نزدیک بررسی و اظهار نگرانی می‌کند، احمد سعیدی، کارشناس مسائل سیاسی افغانستان به اسپوتنیک گفت:
"پلان کوتاه مدت چین این است که چین از اویغورهای که در میان طالبان هستند هراس دارد و می‌گوید که طالبان آنها را به‌خاطر جنگ به چین روان نکنند. چین دوست پاکستان است و از برهم خوردن و آنچه که پاکستان در مورد افغانستان جنایت کرده، هم تشویش دارد. چین در پاکستان 43 میلیارد دالر سرمایه‌گذاری کرده و می‌خواهد که در آسیای میانه رشد داشته باشد".
آقای سعیدی در ادامه گفت:
"از طرف دیگر چین علاقه‌مند به شکست امریکا و همچنین مخالفت‌های که با هندوستان دارد، می‌خواهد که حکومت در افغانستان باشد که مخالفت با امریکا و هند داشته باشد که او طالب است. روابط با چین داشته باشد تا از طریق آسیای میانه اموال تجارتی چین به کشورها برسد".
این کارشناس مسائل سیاسی در مورد اهداف دراز مدت چین در افغانستان گفت که چین به مواد خام و معادن افغانستان اشد ضرورت دارد و به معادن افغانستان چشم دوخته است:
"چین می‌داند که اگر در معاون افغانستان سرمایه‌گذاری کنم بسیار رشد و ترقی می‌کنم و عمده‌ترین هدف چین این است که چشم دوخته به معادن افغانستان و همچنین سرمایه‌گذاری های که در بندر گوادر کرده است، از آن هم بتواند استفاده کند. بناً درمورد طالبان چین اهداف اقتصادی، سیاسی و امنیتی دارد به همین خاطر تلاش می‌کند".
طالبان که در 24 اسد سال روان قدرت را به دست گرفتند، هنوز از سوی هیچ کشوری به رسمیت شناخته نشده‌اند.
چرا چین خودش پیشگام نمی‌شود در بر رسمیت شناختن طالبان، احمد سعیدی کارشناس مسائل سیاسی افغانستان افزود:
"چین تشویش دارد که اگر پیشگام شوم و طالبان را بر رسمیت بشناسم اما اگر کشورهای دیگر طالبان را به رسمیت نشناسند باز به سطح بین‌المللی به انزوا می‌روم. بناً بسیار احتیاط می‌کند".
روابط طالبان و چین اکنون چگونه توسعه می یابد، آیا پیشرفت در حوزه سیاسی، امنیت و اقتصادی صورت گرفته است، پیرمحمد ملازهی کارشناس ارشد مسائل شرق آسیا، شبه قاره هند و کارشناس مسائل افغانستان و پاکستان می‌گوید:
"چندسال قبل از این که طالبان به قدرت برسند، چینی‌ها ارتباط نزدیکی با طالبان برقرار کرده بودند. از آن زمان مناسبات طالبان و چین در حال توسعه بوده و اکنون به‌نظر می‌رسد که چینی‌ها از فرصت استفاده می‌کنند و افغانستان را در چارچوب طرح‌های خود می‌گنجانند و با طالبان خیلی جدی وارد تعامل شدند و حتی گفته می‌شود که به همین دلیل چین سفارتخانه خود را تعطیل نکرد و سفیرش در آنجا (کابل) است.
آقای ملازهی می‌گوید که مناسبات چین و طالبان در حال توسعه است و انتظار می‌رود که در تمامی بخش‌ها از جمله در حوزه سیاسی، امنیتی و اقتصادی این مناسبات توسعه پیدا کند:
"از نظر اقتصادی هدف اصلی چین معادن و منابع افغانستان است که حدود سه هزار میلیارد دالر ارزش شان برآورده شده است. در بخش نفت و گاز و بعضی معادن مثل عینک چینی‌ها قراردادهای داشتند و انتظار دارند که در دوره طالبان این قراردادها کاملاً عملیاتی شوند و قرارداد دیگری با افغانستان با کمک شرکت‌های پاکستانی ببندند که کلاً معادن و ذخایر افغانستان را به شکل انحصاری به‌دست بیاورند".
وی ادامه داد:
"اگر این اتفاق بیفتد و طالبان همچو قراردادی را با چین امضا کنند، قطعاً چین هم به لحاظ سیاسی هم به لحاظ نظامی و هم به لحاظ اقتصادی به افغانستان کمک خواهد کرد و از این وضعیت افغانستان بیرون می‌شود".
افغانستان بدون موجودیت غرب، منطقه نفوذ و میدان جولان چین در منطقه جنوب آسیا و آسیای میانه به حساب می‌رود. از طرف دیگر افغانستان دارای منابع طبیعی و دست‌نخورده است و چین علاقه‌مندی فراوان برای سرمایه‌گذاری در افغانستان بدون حضور امریکا دارد. هم‌اکنون چین بر علاوه این‌که بر ایجاد دهلیز واخان تاکید می‌کند، نزدیک به یک تریلیون دالر به کریدور اقتصادی چین – پاکستان هزینه کرده است و از این راه می‌خواهد با هفتاد کشور وصل شود.
