https://sputnik.af/20211026/گازهای-گلخانهای-در-اتمسفیر-زمین-تهدید-مرگبار-برای-بشریت-7317808.html
گازهای گلخانهای در اتمسفیر زمین/ تهدید مرگبار برای بشریت
گازهای گلخانهای در اتمسفیر زمین/ تهدید مرگبار برای بشریت
اسپوتنیک افغانستان
کارشناسان سازمان هواشناسی جهان می‌گویند که فقط نیمی از گازهای گلخانهای تولیدی جهان توسط عوامل طبیعی جذب شده و بقیه راهی جو می‌شود. 26.10.2021, اسپوتنیک افغانستان
2021-10-26T18:38+0430
2021-10-26T18:38+0430
2021-10-26T18:38+0430
جهان
https://cdn1.img.sputnik.af/img/44/24/442459_0:308:3001:2004_1920x0_80_0_0_6aeac5a532bdd76e05819f55649c1123.jpg
به گزارش اسپوتنیک، سازمان جهانی هواشناسی در تازه‌ترین گزارش خود از رکورد جدید در غلظت گازهای گلخانهای جو زمین در سال 2020 خبر داد.به رغم کاهش3.3 درصدی تولید گازهای گلخانهای در جهان طی سال گذشته به خاطر محدودیت‌های اجتماعی ناشی از شیوع کرونا، غلظت این گازها در اتمسفر با شتابی بیشتر از متوسط سالانه یک دهه گذشته افزایش یافته است.بر اساس این گزارش که روز دوشنبه سوم عقرب در سایت سازمان جهانی هواشناسی منتشر شد، غلظت دی‌اکسید کربن در جو طی سال گذشته میلادی به 413.2 جزء در میلیون واحد رسیده است که معادل 149 درصد سطح دوران پیشاصنعتی است.غلظت متان و نیتروز اکسید در جو نیز به ترتیب 262 درصد و 123 درصد سطح دوران پیشاصنعتی در سال 1750 است.اگرچه انتشار گازهای گلخانهای در سال گذشته میلادی به خاطر محدودیت‌های اجتماعی به‌طور موقت کاهش یافته، اما منجر به کاهش غلظت این گازهای عامل گرمایش زمین نشده است.ایران از لحاظ انتشار گازهای گلخانهای مقام ششم جهان را دارد و آخرین آمارهای «پروژه جهانی کربن» نشان می‌دهد تولید گازهای گلخانهای ایران در سال 2019 حدود 780 میلیون تن بوده که نسبت به سال 2016 که توافق جهانی تغییرات اقلیمی پاریس امضا شد، نه تنها کاهش نیافته، بلکه بیش از 20 درصد نیز افزایش یافته است.مصرف مازوت در نیروگاه‌های برق ایران از سال 96 تا 99 تقریبا 42 درصد رشد داشته و مصرف گازوئیل در این بخش نیز بیش از دو برابر شده است. مصرف گاز ایران نیز طی این دوره افزایش چشمگیری داشته و لذا انتظار می‌رود در سال گذشته نیز انتشار گازهای گلخانهای ایران روند صعودی داشته باشد.ایران از معدود کشورهای جهان است که تولید گازهای گلخانهای آن طی چند سال گذشته همواره رشد داشته است.انتشار گزارش سازمان جهانی هواشناسی در آستانه اجلاس جهانی پیمان اقلیمی پاریس انجام شده و هشداری به جامعه جهانی است که وضعیت گازهای گلخانهای جهان بحرانی است و اگر کشورها تدابیر لازم را اتخاذ نکنند، حفظ سطح رشد گرمایش زمین در محدوده 1.5 تا دو درصد نسبت به دوران پیشاصنعتی غیرممکن خواهد بود.این گزارش می‌گوید که فقط نیمی از گازهای گلخانهای تولیدی جهان توسط عوامل طبیعی جذب شده و بقیه راهی جو می‌شود.بر اساس این گزارش، به رغم کاهش میزان انتشار گازهای گلخانهای در جهان طی سال 2020، انتشار این گازها در سال جاری دوباره روند صعودی داشته است.در این میان خبرگزاری رویترز نیز با پوشش گزارش سازمان جهانی هواشناسی می‌نویسد تاکنون کشورهای ثروتمند جهان در تحقق برنامه اختصاص سالانه 100 میلیارد دالر برای کشورهای فقیر به منظور مبارزه با تغییرات اقلیمی ناموفق بوده‌اند.بسیاری از کشورهای غربی و حتی عربستان متعهد شده‌اند که تا سال 2050 تولید گازهای گلخانهای را به صفر برسانند، یعنی تنها به میزانی انتشار گازهای گلخانهای داشته باشند که توسط عوامل طبیعی جذب شده و راهی جو نشود.با این‌حال، رویترز می‌نویسد طبق برآوردها، برای رسیدن به این هدف در کل جهان، نیاز به سرمایه‌گذاری سالانه به میزان دو تا سه درصد اقتصاد جهانی است.
https://sputnik.af/20201130/هشدار-دانشمندان-از-فاجعه-برگشت-ناپذیر-برای--سیاره-زمین-6028525.html
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
2021
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
خبرها
da_DA
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
اسپوتنیک افغانستان
feedback.me@sputniknews.com
+74956456601
MIA „Rossiya Segodnya“
جهان
گازهای گلخانهای در اتمسفیر زمین/ تهدید مرگبار برای بشریت
کارشناسان سازمان هواشناسی جهان می‌گویند که فقط نیمی از گازهای گلخانهای تولیدی جهان توسط عوامل طبیعی جذب شده و بقیه راهی جو می‌شود.
به گزارش اسپوتنیک، سازمان جهانی هواشناسی در تازه‌ترین گزارش خود از رکورد جدید در غلظت گازهای گلخانهای جو زمین در سال 2020 خبر داد.
به رغم کاهش3.3 درصدی تولید گازهای گلخانهای در جهان طی سال گذشته به خاطر محدودیت‌های اجتماعی ناشی از شیوع کرونا، غلظت این گازها در اتمسفر با شتابی بیشتر از متوسط سالانه یک دهه گذشته افزایش یافته است.
بر اساس این گزارش که روز دوشنبه سوم عقرب در سایت سازمان جهانی هواشناسی منتشر شد، غلظت دی‌اکسید کربن در جو طی سال گذشته میلادی به 413.2 جزء در میلیون واحد رسیده است که معادل 149 درصد سطح دوران پیشاصنعتی است.
غلظت متان و نیتروز اکسید در جو نیز به ترتیب 262 درصد و 123 درصد سطح دوران پیشاصنعتی در سال 1750 است.
اگرچه انتشار گازهای گلخانهای در سال گذشته میلادی به خاطر محدودیت‌های اجتماعی به‌طور موقت کاهش یافته، اما منجر به کاهش غلظت این گازهای عامل گرمایش زمین نشده است.
ایران از لحاظ انتشار گازهای گلخانهای مقام ششم جهان را دارد و آخرین آمارهای «پروژه جهانی کربن» نشان می‌دهد تولید گازهای گلخانهای ایران در سال 2019 حدود 780 میلیون تن بوده که نسبت به سال 2016 که توافق جهانی تغییرات اقلیمی پاریس امضا شد، نه تنها کاهش نیافته، بلکه بیش از 20 درصد نیز افزایش یافته است.
مصرف مازوت در نیروگاه‌های برق ایران از سال 96 تا 99 تقریبا 42 درصد رشد داشته و مصرف گازوئیل در این بخش نیز بیش از دو برابر شده است. مصرف گاز ایران نیز طی این دوره افزایش چشمگیری داشته و لذا انتظار می‌رود در سال گذشته نیز انتشار گازهای گلخانهای ایران روند صعودی داشته باشد.
ایران از معدود کشورهای جهان است که تولید گازهای گلخانهای آن طی چند سال گذشته همواره رشد داشته است.
انتشار گزارش سازمان جهانی هواشناسی در آستانه اجلاس جهانی پیمان اقلیمی پاریس انجام شده و هشداری به جامعه جهانی است که وضعیت گازهای گلخانهای جهان بحرانی است و اگر کشورها تدابیر لازم را اتخاذ نکنند، حفظ سطح رشد گرمایش زمین در محدوده 1.5 تا دو درصد نسبت به دوران پیشاصنعتی غیرممکن خواهد بود.
این گزارش می‌گوید که فقط نیمی از گازهای گلخانهای تولیدی جهان توسط عوامل طبیعی جذب شده و بقیه راهی جو می‌شود.
بر اساس این گزارش، به رغم کاهش میزان انتشار گازهای گلخانهای در جهان طی سال 2020، انتشار این گازها در سال جاری دوباره روند صعودی داشته است.
در این میان خبرگزاری رویترز نیز با پوشش گزارش سازمان جهانی هواشناسی می‌نویسد تاکنون کشورهای ثروتمند جهان در تحقق برنامه اختصاص سالانه 100 میلیارد دالر برای کشورهای فقیر به منظور مبارزه با تغییرات اقلیمی ناموفق بوده‌اند.
بسیاری از کشورهای غربی و حتی عربستان متعهد شده‌اند که تا سال 2050 تولید گازهای گلخانهای را به صفر برسانند، یعنی تنها به میزانی انتشار گازهای گلخانهای داشته باشند که توسط عوامل طبیعی جذب شده و راهی جو نشود.
با این‌حال، رویترز می‌نویسد طبق برآوردها، برای رسیدن به این هدف در کل جهان، نیاز به سرمایه‌گذاری سالانه به میزان دو تا سه درصد اقتصاد جهانی است.
