در این یادداشت آمده است، احتمالاً چین پیروز نهایی دو دهه جنگ در افغانستان خواهد بود. وسایل پروازی و خودروهای زرهی که آمریکایی‌ها حین خروج از افغانستان به جا گذاشته‌اند، به چینی‌ها در درک چگونگی ساخت و استفاده از این ابزارهای جنگی کمک خواهد کرد.
تاکر در این یادداشت نوشته است: «به گفته چند کارشناس که سال‌ها در زمینه تولید و آزمایش برخی از این تجهیزات نقش داشته‌اند، انتظار می‌رود چینی‌ها از این فرصت باد آورده استفاده کرده و نسل جدیدی از تسلیحات را به مشتری‌های خود صادر کنند که در آن از نقاط ضعف آمریکایی‌ها استفاده شده باشد».
او در ادامه می‌نویسد: «برای درک زیان بالقوه این مسئله، فراتر از تیترهای خبری درباره تشکیل نیروی هوایی طالبان را بنگرید. به قطعات اصلی و سفارشی تجهیزات فرماندهی، کنترل و ارتباطی که در خودروهای آمریکایی رها شده در جاده‌ها و فرودگاه‌ها توجه داشته باشید. رخنه به درون این دستگاه‌های دارای اهداف تخصصی به اندازه رخنه به تلفن‌های همراهتان راحت نیست».
تاکر به نقل از «جاش لاسپینوسو» مدیر اجرایی یک شرکت امنیت سایبری در آمریکا می‌نویسد: «اینکه در حال حاضر شاهد حملات بیشتری نیستیم، به دلیل وجود پرده محرمانگی حول این سیستم‌ها است. هنگامی که این در این پرده شکافی ایجاد کنید، خط زمانی رسیدن به توانایی ساخت تسلیحات سایبری به میزان عظیمی شتاب پیدا می‌کند».
در ادامه این یادداشت آمده است، تجهیزات رادیویی و ارتباطی نصب شده بر روی هواپیماهای C-130 نیروی هوایی افغانستان را در نظر بگیرید که اکنون به دست طالبان افتاده‌اند. پنتاگون تضمین داده که این تجهیزات را معدوم کرده اما اگر بخش‌هایی از آن‌ها به دست دشمنی با زمان و اراده کافی بیفتد، می‌توانند یک به یک سرهم شوند.
تاکر به نقل از لوسپینوسو می‌نویسد، اگر بخشی یا همه این قطعات الکترونیکی به دست دشمن بیفتد، می‌تواند از آن برای حملات سایبری خود استفاده کند که تا آن زمان برای به راه انداختنش با مشکل مواجه بود.
او همچنین در یادداشت خود به نقل از «جورجیانیا شیا» کارشناس مسائل تکنولوژی که سابقه پنج سال همکاری با پنتاگون را دارد نوشت، از دست دادن تجهیزات کلیدی و افتادن آن‌ها به دست طالبان «همه کارهایی که در وزارت دفاع آمریکا انجام می‌دهیم، در معرض نمایش قرار می‌دهد: برنامه‌های عملی ما، اینکه چطور از اوضاع مطلع می‌شویم، چطور از چیزهایی که داریم محافظت می‌کنیم. همچنین زمانی و دسترسی نامحدودی به آن‌ها خواهد داد تا نقاط ضعفی را پیدا کنند که خودمان از آن‌ها اطلاع نداریم».
تاکر به نقل از شیا نوشت: «مسئله فقط خودروهای "هام‌وی" نیست. مسئله فقط وسیله نقلیه‌ای نیست که شما را از نقطه آ به نقطه ب برساند. این خودروهای هام‌وی مملو از رادیوها، فناوری‌ها، سیستم‌های کد گذاری و دیگر چیزهایی است که نمی‌خواهیم دشمنان‌مان به آن‌ها دست پیدا کنند».
این یادداشت همچنین به نقل از «پیتر کریستنسِن» مدیر سابق حوزه سایبری ملی ارتش آمریکا نوشت: «تلاشی که برای تحقیق و توسعه دستگاه‌های ضد راداری انجام شده را تصور کنید که برای مقابله با دستگاه‌های انفجاری تقویت شده استفاده می‌شوند. اکنون دشمنان ما آن‌ها را در اختیار دارند. آن‌ها نرم‌افزار و سخت‌افزار این سیستم‌ها را در اختیار دارند و علاوه بر آن می‌توانند توان خود را برای غلبه یا کاهش اثر این دستگاه‌های ضد راداری تقویت کنند».
تاکر در ادامه به نقل از شیا می‌نویسد، بسیاری از تجهیزاتی که در افغانستان باقی‌مانده‌اند، در مرحله تولید به اندازه کافی جهت ارزیابی میزان قابلیت رخنه ارزیابی نشده‌اند و از همین رو، نقاط ضعف آن‌ها به‌طور کامل مشخص نیست.
او به نقل از لاسپینوسو نیز در این‌باره می‌نویسد، هکرهای باهوش اغلب می‌توانند ظرف چند ساعت نقاط ضعف مهم سخت‌افزاری را پیدا کنند. اگر این حملات شبکه‌ای، بتوانند بیسیم یا کامیونی را از کار بیندازند، سربازان عموماً برای مواجه با چنین موقعیتی تعلیم ندیده‌اند و گمان خواهند کرد علت این خرابی، فرسودگی دستگاه‌ها یا مشکلات مربوط به نگه‌داری آن‌ها است.
در این یادداشت از «مک‌دانل اُلش» نقل شده، چین می‌تواند از تجهیزات و وسایلی که در افغانستان باقی مانده‌اند برای درک نحوه همکاری آمریکا با متحدانش استفاده کند و آن‌ها را مورد ارزیابی قرار دهد. چین می‌تواند از این دانش برای توسعه تسلیحات و تاکتیک‌های نظامی خود استفاده کند.
لاسپینوسو نیز در این‌باره گفت هر نقطه ضعفی که چین در این رابطه پیدا کند، تضعیف بیشتر ارتش آمریکا در سال‌های آینده را در پی خواهد داشت و «شانس اینکه بتوانیم بازگشته و همه آن‌ها را مهندسی مجدد کنیم صفر است. ما میلیاردها و میلیاردها خرج سیستم‌های تسلیحاتی کرده‌ایم که نقایص اساسی دارند».
خبرگزاری «رویترز» ماه گذشته در گزارشی نوشت احتمالاً بیش از دو هزار خودروی زرهی و چهل وسیله پروازی از جمله بالگردهای بلک هاوک آمریکایی به تصرف طالبان درآمده‌اند.
با این حال یک مقام آمریکایی با اشاره به دشواری نگه‌داری از این تجهیزات پیشرفته به رویترز گفته است، آن‌ها مکرراً دچار نقص فنی می‌شوند و نیاز به تعمیر دارند و این مسئله می‌تواند امیدبخش باشد. از سوی دیگر «جوزف ووتل» فرمانده بازنشسته آمریکایی نیز گفت، بسیاری از تجهیزاتی که تحت تصرف طالبان درآمده‌اند از جمله وسایل پروازی، مجهز به فناوری‌های حساس آمریکایی نیستند.
رویترز در گزارش خود نوشت، آمریکایی‌ها از سال ۲۰۰۳، دستکم ششصد هزار قبضه تسلیحات پیاده‌نظام از جمله مسلسل‌های ام۱۶، ۱۶۲ هزار قطعه تجهیزات مخابراتی و ۱۶ هزار دوربین دید در شب به ارتش افغانستان تحویل داده است.
با این حال سه روز پیش از اتمام مهلت خروج آمریکا از افغانستان، روزنامه آمریکایی «نیویورک تایمز» به نقل از مقام‌های این کشور گزارش داد نیروهای ایالات متحده در یک انفجار کنترل شده آخرین پایگاه آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) در افغانستان موسوم به «عقاب» واقع در نزدیکی فرودگاه کابل را منهدم کردند.
طالبان در این رابطه اعلام کرد نیروهای آمریکایی تمامی تجهیزات نظامی در بزرگ‌ترین مرکز عملیاتی سی‌آی‌ای (CIA) در کابل را در زمان خروج از افغانستان تخریب کردند. به گفته طالبان، در کنار اسناد مهم، صدها خودروی زرهی و جنگ‌افزارهای پیشرفته در این مرکز تخریب و به آتش کشیده شد.
