وی گفت: من دیدگاه خود را در مورد وضعیت در کشور همسایه و دوست – جمهوری اسلامی افغانستان در 22 جون امسال به تفصیل بیان کردم. مشاهدات و تجزیه و تحلیلها نشان میدهد که در یک ماه گذشته، متاسفانه وضعیت در این کشور حتی پیچیدهتر و غم انگیزتر و باعث نگرانی جدی کشورهای منطقه و جهان شده است.
رحمان افزود: مردم این کشور که بیش از 40 سال در وضعیت جنگ و بی ثباتی زندگی میکند، اخیرا با مشکلات جدیتری در زمینه امنیت و حفاظت اجتماعی مواجه شده است. در این راستا، میخواهم بار دیگر به شما یادآوری کنم که مردم افغانستان با تاریخ، تمدن و فرهنگ هزار ساله اش مقصر چنین وضعیت غم انگیزی نیست.
وی گفت: بیثباتی و فاجعهای که مردم این کشور باستانی را تحت تاثیر قرار داده، نتیجه دخالت کشورهای خارجی، یعنی اقدامات طرفهای علاقه مند در منطقه و جهان است که امروز نیز ادامه دارد.
رحمان تصریح کرد: بنابراین، من بارها موضع تاجیکستان در رابطه با افغانستان را بیان کردهام که مبتنی بر برقراری سریع صلح در این کشور دوست که از نظر زبان و فرهنگ به ما نزدیک است، از طریق یک دولت فراگیر و با در نظر گرفتن منافع همه مردم و ملیتها، دیدگاههای تمام مردم، احترام و رعایت حقوق شهروندان در چارچوب مقررات پذیرفته شده جامعه جهانی و نقش کلیدی سازمان ملل متحد در توسعه این روند است.
بنابر سخنان رحمان، جامعه جهانی از جمله کشورهای ذینفع، حقوق معنوی ندارند که مردم افغانستان را با مشکلات به وجود آمده تنها بگذارند.
وی افزود: من تعجب میکنم که همه نهادهای بین المللی حقوق بشر سکوت کرده و هیچ گونه ابتکاری برای حمایت از حقوق مردم افغانستان نشان نمیدهند.
رحمان خاطرنشان کرد: بی توجهی به سرنوشت افغانستان منجر به افزایش خشونت، وخامت زندگی مردم آن، شروع جنگ داخلی تحمیلی در مقیاس دهه 90 قرن گذشته، فاجعه انسانی، ادامه نقش این کشور به عنوان زمینه پرورش تروریسم بینالمللی و تهدید جدی برای امنیت و ثبات در منطقه و دیگر کشورهای جهان خواهد شد.
به گفته رحمان، اوضاع در افغانستان به طور مستقیم بر وضعیت کشورهای آسیای مرکزی تاثیر میگذارد، زیرا امنیت در این منطقه، در نوبه اول با وضعیت در این کشور همسایه مرتبط است.
در این راستا، رئیس جمهور تاجیکستان بار دیگر گفت که طی 20 سال گذشته من از تریبون سازمانهای بین المللی و سایر فرمهای بین المللی بارها بر عدم راه حل نظامی این مشکل که باید از طریق مذاکرات حل و فصل شود، تاکید کردهام، اما جامعه جهانی، از جمله طرفهای ذینفع، نسبت به این موضوع بیتفاوتی بودند. در نتیجه مشکلات در افغانستان به حدی رسیده است که امروز همه بشریت را نگران کرده است.
در این زمینه، رحمان با استفاده از این فرصت یکبار دیگر از همه سازمانهای بین المللی، کشورهای منطقه و جهان خواستار اتخاذ اقدامات فوری و جمعی برای حل مشکلات افغانستان و ایجاد دولت آشتی ملی با در نظر گرفتن منافع همه ملتها و مردمی که در این کشور زندگی میکنند و همچنین ارائه کمکهای بشردوستانه شد.