شاکیان این پرونده پنج تن میباشند و اهل ولسوالی چوره ارزگان هستند، به دلیل «جنایت جنگی» ارتش هالند در دادگاه از دولت این کشور شکایت کرده و به دلیل آسیب جسمی ناشی از حمله، درخواست غرامت کردهاند.
لیزبت زگولد، وکیل این پرونده در اولین جلسه رسیدگی به پرونده به قضات هالندی گفت: «نیروهای دولت (هالند) در زمان حمله اهداف نظامی را از غیرنظامی تشخیص ندادهاند... آن حملات، این تصویر را نشان داده که جان شهروند افغان برای ما ارزش زیادی ندارد.»
در سال 2003 دیوان کیفری بینالمللی مبنی بر نقص قوائد حقوق بشر، جنایت جنگی، جنایت ضد بشری، نسل کشی و نقص حقوق بشر رسماً ایجاد شد تا خشونت، جنگ و جرایم جنگی پیگیری شود اما از اینکه قوانین دیوان کیفری بینالمللی در افغانستان تا چیحدی اجرا شده است روشن نیست.
مصطفی علیزده، آگاه روابط بینالملل به اسپوتنیک افغانستان میگوید: «دولت افغانستان حق دارد نیروهای خارجی که در قالب ISAF و یا NATO وارد افغانستان شدند، اگر جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت را مرتکب شده باشند طبق قانون بینالملل و نظام حقوق بینالملل مجرم در هر کشوری و یا از هر کشوری باشد باید محاکمه و مجازات کند.»
علیزاده میافزاید:
«هالند یکی از کشورهای است که از سال 2006 تا 2010 در افغانستان در قالب آیساف حضور داشته که متاسفانه جنایت جنگی و قتل افراد ملکی در ولایت ارزگان را مرتکب شده است.»
کارلین تویبن، وکیل دادگستری و نماینده دولت هالند به قضات این پرونده گفت: «انتقادات جدی که شاکیان به دولت هالند نسبت دادهاند، بیاساس است.»
پس از حمله طالبان در دره چوره در ماه جون 2007، نبرد بر سر این منطقه آغاز شد.
بر پایه گزارش وزارت دفاع هالند، در جریان درگیریهای مختلفی که در روزهای پس از حمله روی داد، حدود 250 نفر از جمله یک سرباز هالندی و 50 تا 80 تن از باشندگان غیرنظامی در این منطقه از افغانستان کشته شدند.
تنها نظامیان کشور هالند نیستند که به کشتار غیر نظامیان متهم هستند بلکه نظامیان آسترالیایی و امریکایی نیز هستند.
بسمالله جان محمد، نماینده مردم ارزگان در مجلس نمایندگان افغانستان به اسپوتنیک افغانستان میگوید: «نظامیان امریکایی در ولسوالی دهراود، منطقه میاندر در منزل محمد حاجی آغا بمباران کردهاند که 70 تا 80 نفر شامل کودک، زن و مرد بودند کشته شدند.»
این نماینده مردم ارزگان در مجلس افغانستان در ادامه میگوید:
«در یک بمباران دیگر در منطقه دهنواخت به تعداد 140 کودک، زن و مرد کشته شدند که این نوع عملیاتها کاملاً قصدی بوده و جنایت جنگی و نقض حقوق بشر به حساب میآید.»
از سال 1357 هجری شمسی بدین سو در تحولات سیاسی کشور و جنگهای داخلی اکثر قربانیان جنگ مردمان عادی و افراد ملکی بودهاند که بخش بزرگ این قربانیان بر اثر بمباردمانهای هوایی کشته شدند و این روند تا اکنون نیز ادامه دارد.
احسان قانع، پژوهشگر و فعال حقوق بشر به اسپوتنیک افغانستان میگوید: «متاسفانه آمار و ارقام دقیق از قربانیان جنگ در افغانستان موجود نیست و تنها میشود که به گزارش تلفات افراد ملکی توسط یوناما و کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان استناد کرد، لذا این دو مرجع به تلفات افراد ملکی، طالبان، نظامیان بینالمللی و نظامیان افغانستان تفکیک قایل شدهاند و بصورت فیصدی آمار نسبی ذکر شده است.»
قانع علاوه کرد:
«اتفاقات از قبیل تلفات ملکی بر اثر بمباردمانهای قوتهای بینالمللی بسیار اتفاق افتاده است ولی سند و مدارک دقیق و معتبری که این اتفاقات و حملات را مستند ثبت کرده باشد وجود ندارد. در سال 2014 ایالت متحده امریکا با دولت افغانستان یک موافقتنامهی را امضا کرده است که براساس آن و براساس توافقنامهی امنیتی میان افغانستان-امریکا توافق بر این شده است که هرگاهی سربازان کشورهای خارجی در افغانستان مرتکب جرم و یا جنایتی شود حکومت افغانستان آنها را محاکمه نمیکند و پرونده اش را به نهاد و یا کشور سومی هم نمیسپارد.»
عدم دسترسی مردم دهنشین به رسانههای جمعی علت اصلی پوشیده ماندن جنایتهای جنگی که نظامیان خارجی در افغانستان مرتکب شدهاند میباشد و گفته میشود که رسانههای محلی در بعضی از موارد خبرها را سانسور میکنند.
اخیرا یک کهنهسرباز هالندی نیز ادعا کرده است که در جریان نبرد چوره در سال 2007 به دستور فرماندهانش به روی غیرنظامیان آتش گشوده و ممکن است آنها را کشته باشد.
برای روشن شدن قضایای مربوط به مرتکب شده جنایت جنگی توسط نیروهای نظامی کشور هالند منتظر جلسات بعدی و پاسخ نهایی دادگاه باید بود.