یک منبع دولتی که نخواست نامش افشا شود به آژانس رویترز گفته است: "پیشنهاد متقابلی که ما قرار است در استانبول ارایه کنیم، عبارت از فراخوان برای برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری است، در صورتی که طالبان به آتش بس توافق کنند".
یک مقام دیگر گفته است که رییس جمهور غنی این پلان را با زلمی خلیلزاد، فرستاده ویژه امریکا برای صلح افغانستان شریک خواهد ساخت.
مشاور امنیت ملی افغانستان می‌گوید:
«کشور حاضر به دادن هر نوع قربانی برای صلح است و از تلاش‌ها و ابتکارات در این زمینه استقبال می‌کند».
آقای محب که در کنفرانس ویدیویی انستتیوت هودستون در واشنگتن صحبت می‌کرد گفت که حکومت افغانستان حاضر به "تقسیم قدرت با طالبان" است اما به گفته او مردم خواهان ثبات سیاسی است.
مسعوده کروخیل، نماینده مردم در مجلس نمایندگان می‌گوید:
«مساله انتخابات در افغانستان افتضاح است و تعیین سرنوشت مردم به دست مردم مسخره شده است. انتخابات در افغانستان از مسیری که دارد منحرف شده و برگزاری انتخابات بی‌معنا است».
خانم کروخیل تاکید می‌کند که انتخابات در تمام نهادها در افغانستان بی‌معنا بوده و راه حل برای رهایی از چالش فعلی نیست.
هرچند دوا خان مینه پال، سخنگوی رییس جمهور غنی این اطلاعات را تکذیب کرده است، اما ارایه چنین طرحی از سوی رییس جمهور با واکنش بیشتر کارشناسان و آگاهان نظامی واقع شده است.
احمد سعیدی، کارشناس سیاسی معتقد است که هیچ گروهی در شرایط کنونی آماده انتخابات نیست:
«به باور من طالبان هرگز حاضر نیستند حکومت مشارکتیِ در زیر چتر ساختار و نظام موجود که آقای غنی هم در راس باشد را بپذیرند... هرچند که آقای غنی تا هنوز اصرار بر انتخابات هم دارد. طالبان، دنیا، اپوزسیون و احزاب سیاسی هم آماده انتخابات نیستند. تنها کسی که حرف از انتخابات میزند جناب آقای غنی و نزدیکانش می باشند».
طرفی که قرار است تصمیم آنها سرنوشت صلح در افغانستان را تامین کند طالبان اند.
طالبان در تلاش هستند تا با اپوزیسیون، شخصیت های سیاسی و بزرگان قومی بصورت مستقل مذاکره کنند و دیگر با حکومت موجود در میز مذاکرات نه نشینند.
آقای سعیدی در ادامه می‌گوید:
«در ضمن از این وضع چنین بر میاید که امریکایی ها در راس آقای خلیل زاد به طالبان وعده های چرب و نرمِ زیادی داده است. از نتایج سفر مسکو هئیت افغانی هم می‌شود احساس کرد که دنیا هم به اپوزیسیون افغانستان و هم به دولت افغانستان گاه و بیگاهی به دیده ی حقارت مینگرند نه براساس ارزش ها و معیارها».
به باور آقای سعیدی، برای صلح افغانستان یک نسخه وجود دارد:
«در حال حاضر یک راه وجود دارد و آن اینکه اگر رهبری دولت افغانستان بتواند یک اجماع ملی قوی متشکل از اپوزیسیون و در کل مردم افغانستان شکل داده و به تفاهم برسد و در مذاکرات به نمایندگی از این اجماع وارد شود امیدوار کننده است. در ضمن باور داشته باشید که دنیا به این نتیجه رسیده است که مذاکرات قطر هم دیگر زنده نیست و امیدی به آن وجود ندارد».
تنوع در طرحهای مختلف برای آمدن صلح در افغانستان و ناکارا بودن این طرح‌ها مردم را بیش از هر زمان دیگر نگران کرده است.
