نشست ترویکای توسعه‌یافته با میزبانی مسکو روز پنج‌شنبه، ۲۸ حوت، برگزار شد.
در این نشست، نماینده‌گان امریکا، روسیه، چین و پاکستان به عنوان عضو گروه ترویکای توسعه‌یافته و نماینده‌گان قطر، ترکیه، دولت افغانستان و گروه طالبان به عنوان مهمانان ویژه و افتخاری حضور داشتند.
اعضای گروه ترویکای توسعه‌یافته در پایان نشست، یک اعلامیه ۱۰ ماده‌ای منتشر کردند.
در این بیانیه تأکید شده است که احیای «امارت اسلامی به عنوان نظام قابل قبول نیست، طالبان باید از عملیات بهاری اجتناب کند و کابل باید آماده تقسیم قدرت با طالبان شود».
وزارت خارجه افغانستان در پایان این نشست اعلامیه‌ای را نشر کرده که برا اساس آن کشورهای عضو ترویکای توسعه‌یافته (امریکا، چین، روسیه و برعلاوه پاکستان) از بازگشت امارات اسلامی طالبان حمایت نمی‌کنند.
با این حال، وزارت خارجه گفته است «از تأکید اعلامیه بر اجرای قطع‌نامه ۲۵۱۳ سازمان ملل متحد استقبال می‌کند و اجرای این قطع‌نامه برای مسوول قراردادن گروه طالبان و پای‌بندی این گروه به تعهداتش از جمله پایان دادن به خشونت‌ها، قتل‌های سازمان‌یافته و قطع رابطه با گروه‌های تروریستی مهم است».
این همه در حالی است که طالبان از آغاز گفت‌وگوهای صلح که در کشورهای مختلف تا به حال برگزار شده است، تأکید بر ایجاد نظام امارتی در کشور دارند.
بر اساس اعلامیه‌ی که در پایان نشست مسکو به نشر رسیده است، از تمام طرف‌ها خواسته شده است که گفت‌وگوها را به هدف رسیدن به توافق پایدار و عادلانه و استقرار صلح و جلوگیری از ادامه و تشدید خشونت‌ها سرعت ببخشند.
در اعلامیه تاکید شده است که تروکای توسعه‌یافته مخالف بازگشت «امارت اسلامی» در افغانستان است.
شرکت‌کننده‌گان نشست هم‌چنان از روند مذاکرات دوحه حمایت و از تلاش‌های سازمان ملل متحد استقبال کرده‌اند.
شاه حسین مرتضوی، مشاور رییس جمهور در امور فرهنگی از این نشست به عنوان فرصتی برای رسیدن به قدرت یاد کرده و می‌گوید:«شماری از سیاست‌گران هنوز هم زبان سیاسی طالبان را نمی‌فهمند. طالبان حد اقل تاحالا نه حکومت موقت را می‌خواهند و نه هم حکومت مشارکتی را. با این وصف ذوق زدگی بیش از حد سیاسی برخی رهبران نشان از عطش بیش از حد برای رسیدن به قدرت تحت هر شرایط است.
بهتر بود هیات افغانستان نیز هم سطح طالبان از اعضای هیات مذاکره می رفت».
اعلامیه‌ی این نشست واکنش نمایندگان مردم و فعالان سیاسی را نیز در پی داشته است.
عبدالروف انعامی، نماینده مردم در مجلس نمایندگان باور دارد که خواست پاکستان، امریکا و روسیه این است که طالبان نظام انتخاباتی و مردم سالاری را بپذیرند.
آقای انعامی به اسپوتنیک افغانستان می‌گوید:
«جنگ سی‌ساله طالبان برای ایجاد نظام امارتی در افغانستان است. سوال اینجاست اگر رهبران طالبان تن به نظام جمهوری بدهند؛ آیا آن‌هایی که در سنگرها در حال نبرد اند قناعت خواهند کرد؟».
عتیق‌الله امرخیل، کارشناس امور نظامی در گفت‌وگو با اسپوتنیک افغانستان می‌گوید:
«طالبان باور دارند وقتی کشوری ابر قدرتی مانند امریکا را ما می‌توانیم مجبور به ترک افغانستان کنیم پس افغانستان مساله بزرگی نیست».
آقای امرخیل تأکید می‌کند که اگر امریکا و چین خواهان صلح در افغانستان است، پس باید روی پاکستان فشار بیاورد تا از حمایت گروه‌های تروریستی دست بردارد؛ در غیر این صحبت‌های حقانی گواه بر این است که آنها خواهان نظام امارتی در افغانستان اند.
شهروندان کشور در پیوند به این نشست و نتیجه‌ی آن واکنش‌های مختلف داشته اند.
محمد رضا عالمی نوشته است:
«صلح حلوای عیدی نیست که میان همسایه‌های کوچه مساوی تقسیم شود. صلح یک راه است برای ختم جنگ و رسیدن به آرامی و امنیت. صلح به معنی واقعی کلمه باید میان کسانی صورت گیرد که در مقابل هم جنگیده اند آن‌هایی که مدعی اند نقش شان در پروسه صلح کم رنگ اند باید اول بجگند بعد صلح کنند. ما فقط صلح میخواهیم که در سایه آن عدالت باشد و کار بتوانیم».
یونس نگاه، در صفحه فیس‌بوکش نوشته است:
«اگر اینان هنوز در سنگر بودند و دور آن میز مخالفان‌شان نمی‌‌نشستند، می‌توانستند از شیشه‌ها و جام‌های روی‌میز داستان بسازند و فتوا صادر کنند. چند دهه، جام کمرباریک و بوتل‌های شیشه‌ای سند برای تکفیر بود. حالا خودشان از آن بوتل‌های شیشه‌ای با همان جام‌های کمرباریک آب شیرین مسکو را می‌نوشند. فردا شاید فرزندان اینان آب تلخ مسکو را نیز بنوشند».
این گفته ها در حالی است که شهروندان کشور از حاشیه قرار داشتن‌شان و در نظر نگرفتن حقوق‌شان از سوی هیأت مذاکره کننده در این گفتگوها شاکی اند.
با این هم، هنوز مشخص نیست که طالبان در آغاز سال جدید حملات خود را به بخش‌های کشور کاهش یا تن به آتش‌بس‌خواهند داد یا خیر.
