حمله روز دوشنبه ۱۲ عقرب سال ۱۳۹۹ به دانشگاه کابل وحشت و تلخی شدیدی را میان مردم افغانستان ایجاد کرده است. در این حمله دستکم ۲۲ نفر که اغلب دانشجو بودند کشته و ۴۰ نفر زخمی شدند.
حملهای که مسوولیت آن را داعش به عهده گرفت.
میان کشته شدههای حمله بر دانشگاه کابل، یکی هم محمد راهد بود. جوانی ۲۲ ساله و دانشجوی سال چهارم دانشکده پالیسی و اداره عامه.
راهد هممانند ۲۲ دانشجوی دیگر با یک عالم آرزو به دل خاک رفت.
یکی از دهها آرزوی راهد داشتن یک کتابخانه بود. آرزوی که بعد از مرگش توسط مادر و تنها برادرش به واقعیت تبدیل شد.
برای گفتوگو با مادر و برادر محمد راهد به منطقهٔ جویشیر کابل رفتیم، جایی که کتابفروشی «شهید محمد راهد امین» موقعیت دارد.
فروشگاه نه چندان بزرگ و با کتابهای گوناگون. کتابفروشی که به گفتهٔ محمد راشد امین - برادر بزرگ محمد راهد - سه روز پیش از مرگش توسط محمد راهد رنگ شده بود و قرار بود به زودی افتتاح شود.
وحیده شیرزاد، مادر محمد راهد است. زنی مقاوم در برابر گرم و سرد روزگار و شاهد مرگ پسر جوانش، او در کنار کتابفروشی تجارت کوچک دارد.
خانم شیرزاد در مورد کتابفروشی گفت:
«راهد برایم گفت، میشه این دفتر را به کتابفروشی تبدیل کنیم؟ منم دفتر را در اختیارش قرار دادم و راهد با دستان خود آن را رنگ کرد.
میگفت، کتابخانهٔ جور کنم که شبیه آن در تمام کابل نباشد. راهد به شهادت رسید. چون آرزوی او ساختن این کتابفروشی بود، من این کتابخانه را ایجاد کردم تا راهد به آرزوی خود برسد».
محمد راشد امین تنها برادر محمد راهد است و دوسالونیم بزرگتر از او.
او روزِ حمله بر دانشگاه کابل را به خاطر میآرد و تلخی آن حادثه را فراموش نکرده است.
در کنار مادر مصروف فروش کتاب است. با مشتریان و علاقهمندان کتاب شمرده و آرام حرف میزند.
بازار کتاب و کتابخوانی رونق چندان ندارد. این بازار پس از شیوع ویروس کرونا کسادتر هم شده است.
اما مهمتر از نبود بازار، برآوردهشدن آرزوی محمد راهد است. موضوع که خوشحالی نسبی به راشد میدهد.
او میگوید:
«زمانی که محمد راهد زنده بود آرزو داشت یک کتابفروشی داشته باشد تا از این طریق به مردم خدمت کند.
مدت دو ماه میشود که کار را با همکاری مادرم آغاز کردیم».
مادر محمد راهد از طرفهای درگیر در افغانستان میخواهد که از جنگ دست بکشند و صلح کنند.
به گفتهٔ او، دو طرف جنگ شهروندان افغانستان هستند و این درد مشترک است.