سیگار در گزارشی که روز پنجشنبه ۱۷ دسمبر (۲۷ قوس) نشر شد، گفته است که پنتاگون در پیگیری و حساب سیستم‌های کشفی، بمب‌هایی که توسط شعاع لایزر کنترول می‌شوند، وسایل شب‌بین و دیگر تجهیزاتی که به قوای امنیتی و دفاعی افغان فراهم کرده است، کوتاهی کرده است.
بر اساس گزارش سیگار، وزارت دفاع امریکا باید برای به حد اقل رساندن خطرات امنیت ملی و جلوگیری از انحراف و سو استفاده از تجهیزات دفاعی حاوی فناوری حساس، همواره این اقلام را موجودی و پیگیری کند.
یافته‌های این گزارش نشان داده است که قوماندانی مشترک انتقال امنیت برای افغانستان CSTC-A به دلیل محدودیت های امنیتی و سفر، نتوانسته موجودی ۶۰ در صد تجهیزات حساس نظامی را در بین ماه های می ۲۰۱۹ و اپریل ۲۰۲۰ انجام دهد.
اقلام و تجهیزات نظامی که به حکومت افغانستان تحویل داده می‌شود باید همه ساله از سوی نظامیان امریکایی موجودی شود تا اطمینان حاصل شود که این تجهیزات کاملاً برای مقاصد مورد نظر به کار برده شده و بدون اذعان حکومت امریکا، به گروه سوم انتقال داده نشده است.
حسابگیری نابسنده به این مفهوم است که فناوری حساس نظامی در معرض دستبرد یا ناپدید شده قرار می‌گیرد، آن گونه که بر اساس گزارش سیگار در CSTC-A در سال ۲۰۱۷ به کاستی در حسابگیری و موجودی وسایل شب‌بین پی برد.
فواد امان، معاون سخنگوی وزارت دفاع افغانستان در واکنش به نشر این گزارش در مصاحبه با خبرگزاری اسپوتنیک افغانستان می‌گوید:
"نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان از جان و مال مردم افغانستان محافظت می‌کنند و مسوولیت تأمین امنیت مردم افغانستان را به عهده دارند. به همین شکل تجهیزاتی که در اختیار شان قرار داده شده، از این تجهیزات به گونه‌ی درست و موثر برای برقراری امنیت به مردم افغانستان و مبارزه با تروریزم استفاده می‌کنند و از این تجهیزات به قیمت جان خود محافظت می‌کنند و تلاش می‌کنیم این تجهیزات در اختیار دشمن قرار نگیرد و یا نابود نشود".
سیگار گزارش داده است که دو سال پیش، مقام‌های افغان به ناظران امریکایی گفته بودند که از جمع ۴۸ وسیلۀ شب‌بین که ایالات متحده در اختیار قوای افغان قرارداده بود، ۱۹ آن به دست دشمن افتیده و ۲۹ دیگر آن داغمه یا گم شده گزارش شده بود.
از سوی دیگر، جنرال دولت وزیری، سخنگوی اسبق وزارت دفاع در مصاحبه با خبرگزاری اسپوتنیک افغانستان می‌گوید چون جنگ در افغانستان ادامه دارد، ممکن است یک جمع از تجهیزات در میدان جنگ باقی مانده باشند.
وی افزود: "همین‌طور در اثر سقوط یک جمع ولایت‌ها و ولسوالی‌ها، یک تعداد تجهیزات به دست دشمن افتاده باشد. نمونه‌ی آن سقوط ولایت کندز است. همین‌طور احتمال این که یک سرباز شهید و یا اسیر شده باشد و یک پوسته سقوط کرده باشد و این تجهیزات به دست دشمن افتاده باشد نیز وجود دارد".
اما به باور وی، بعید است که این تجهیزات از دیپو‌های سلاح مفقود شده باشند.
وی گفت:
"سلاح‌ها و تجهیزات در جمع دیپو‌دار و مسوول کندک قید می‌باشد و تا زمانی زنده باشد کسی آن را بی‌جا کرده نمی‌تواند. اگر این تجهیزات مفقود شود از نزد همان فرد تحقیق می‌شود و حتا زندانی می‌شود".
سخنگوی اسبق وزارت دفاع خاطر نشان ساخت: "خبر‌های هم نشر شد که شاید یک تعداد مهمات به فروش رسیده باشد و ادعا کرده باشند که گویا از این مهمات در میدان‌های جنگ استفاده شده است، من فکر می‌کنم در افغانستان هیچ‌چیز از امریکایی‌ها پنهان نیست و آن‌ها هر مقدار تجهیزات که به کی دادند و در کجا هست، به امریکایی‌ها معلوم است، به خاطر این که خود شان آورده و تسلیم کرده اند".
با این حال، مسوولین قوماندانی مشترک انتقال امنیت برای افغانستان ( CSTC-A) گفته اند که آنان هرگز قادر به موجودی ۱۰۰ در صد تجهیزات حساس نظامی در افغانستان نشده اند و انتظار هم ندارند که در آینده به آن نایل شوند، زیرا به گفتۀ آنان برنامۀ نظارت بر تجهیزات حساس برای محیط‌های جنگی مانند افغانستان طراحی نشده است.
