به گزارش اسپوتنیک، امرالله صالح، معاون نخست ریاست جمهوری اسلامی افغانستان در جریان سخنرانی در نوزدهمین نشست سران کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای که به‌طور ویدیویی برگزار شده بود، گفت: "ما یکی از کشورهای منطقه سازمان همکاری شانگهای می‌باشیم، لذا یکبار دیگر درخواست می‌کنیم تا عضویت کامل این سازمان را دریافت کنیم ما تمام از شایسته‌گی‌ها برای داشتن نقش فعال‌تر و پرمعنی‌تر برخورداریم".
آقای صالح با اشاره به امضای توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان در دوحه گفت که براساس این توافقنامه حملات طالبان بر نیروهای امریکایی توقف یافت، در حالیکه حملات بالای نیروهای افغان شدت گرفته است.
معاون نخست ریاست جمهوری افغانستان یادآور شد که بیش از ۲۰ گروه تروریستی در کنار طالبان علیه مردم و دولت افغانستان می‌جنگند و در میان جنگجویان این گروه‌ها اتباع کشورهای عضو سازمان همکاری شانگهای نیز شامل اند، و خواستار جلوگیری از فعالیت این جنگجویان که می‌توانند علاوه بر افغانستان، برای این کشورها نیز مشکل‌ساز ایجاد کنند، شد.
سازمان همکاری شانگهای سازمانی میان‌دولتی است که برای همکاری‌های چندجانبه امنیتی، اقتصادی و فرهنگی تشکیل شده‌است. این سازمان در سال ۲۰۰۱ توسط رهبران چین، روسیه، قزاقستان، قرقیزستان، تاجیکستان و ازبکستان پایه‌گذاری شد که نقش اصلی و تعیین‌کننده را، در سازمان شانگهای، دو کشور چین و روسیه تشکیل می‌دهند. سازمان همکاری شانگهای در حقیقت ترکیب جدید سازمان «شانگهای ۵» است که در سال ۱۹۹۶ تأسیس شده بود، ولی نام آن پس از عضویت ازبکستان به "سازمان همکاری شانگهای" تغییر داده شد.
علاوه بر اعضای اصلی، ابتدا مغولستان در سال ۲۰۰۴ و یک سال بعد ایران، پاکستان، هند و افغانستان در سال ۲۰۰۵ و پس از آن بلاروس به عنوان عضو ناظر به سازمان ملحق شدند.
در سال ۲۰۱۵ این سازمان با عضویت هندوستان و پاکستان موافقت نمود و این دو کشور در کوتاه‌تر از دو سال همه شرایط برای عضویت کامل این سازمان را اجرا کردند و عضویت کامل سازمان را بدست آوردند.
افغانستان بارها خواستار دریافت عضویت کامل این سازمان شده است، اما تا هنوز به عنوان عضو ناظر باقی مانده است.
