دیوید اکس (David Axe) در مطلب در نشریه Forbes (امریکا) می نویسد، بنیاد تحقیقات پیشرفته کرملین (Advanced Research Foundation)، در پاسخ روسیه به آژانس پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی دفاعی ایالات متحده (U.S. Defense Advanced Research Projects Agency) ، آزمایش سیستم های هوش مصنوعی را آغاز کند که به مجتمع رزمی زمینی آزمایشی «مارکر» اجازه می دهد، تا با پاسخ مناسب به دستوراتی که فرماندهان به سربازان واقعی می دهند، واکنش نشان دهد.
«ارش! توقف! آتش! بازگشت» !
در ابتدا، روبات رزمی روی شاسی خزنده «مارکر» برای پاسخ به دستورات صادر شده که توسط اپراتور با استفاده از پلانشیت میدهد، طراحی شده است. اولگ مارتیانوف، رئیس یکی از مراکز بنیاد تحقیقات پیشرفته، در مصاحبه با آژانس TASS گفت: "ما هنگامی که فرمانده دستور می دهد به زیردستان و روبات، آزمایش فناوری کنترول صدا را انجام میدهیم."
پس از تاخیر طولانی، سرانجام روسیه در حال تسریع کار روی ساخت مدرن ترین روبات های جنگی و زمینی است. «اوخوتنیک-بی»، یک طیاره بدون سرنشین نیروی هوایی روسیه، اولین پرواز آزمایشی خود را در اگست سال 2019 به پایان رساند. در ماه می سال 2018، اردوی روسیه حداقل یک روبات زرهی زمینی جنگی "Uran-9" را برای انجام آزمایشات در شرایط جنگی به سوریه اعزام کرد.
ولی، Uran-9 ویژگی هایی را که طراحانش روی آن حساب می کردند، نشان نداد. کرملین پس از تنها یک ماه پس از فعالیت های جنگی، پذیرفت که این مجموعه زمینی بدون سرنشین هنوز برای استفاده منظم در خط مقدم آماده نیست.
آندری آنیسیموف، محقق ارشد یک مؤسسه تحقیقاتی، در کنفرانسی که در آکادمی بحری کوزنتسف در سانکت پتربورگ برگزار شد، گفت: "سیستم های زمینی بدون سرنشین رزمی روسی قادر به انجام وظایف محوله به آنها در جریان عملیات نظامی از نوع کلاسیک نیستند."
تحلیلگران شرکت دفاعی انگلیس BAE Systems این سیستم زمینی بدون سرنشین 12 تنی را که مسلح به اسلحه و راکت است، «غیرقابل اطمینان» توصیف می کنند.
علاوه بر "عدم توانایی در انجام وظایف محوله در طول عملیات نظامی از نوع کلاسیک"، کاستی های دیگری نیز مورد توجه قرار گرفت. بنابراین، بطور مثال، "سنسورهای حرارتی و الکترو نوری مستقر در Urana-9 که توسط کانال رادیویی کنترل می شوند ، قادر به شناسایی اهداف دشمن در مسافت بیش از 2 کیلومتر (1.25 مایل) نبودند ،"
متخصصان این شرکت انگلیسی تأکید کردند: "سنسورها و همچنین سیستم های تسلیحاتی که آنها کنترل می کنند، بی فایده ثابت شدند ، زیرا « Uran-9» به شکل بی ثبات حرکت می کرد. "پس از انتقال دستورات ، تاخیرهای چشمگیری رخ داد." علاوه بر این ، Uranus-9 با توجه به تداخلات رادیویی "آسیب پذیر" شد و این می تواند به "از دست دادن ارتباط و کنترل" منجر شود.
Uranus-9 تنها "قابلیت های خودمختار محدود" را دارد ، کارشناسان BAE خاطرنشان کردند. این سیستم زمینی بدون سرنشین 12 تنی، در صورت عدم فعالیت و بدون مداخله انسان، توانایی محدودی در شناسایی، کشف و از بین بردن اهداف دشمن دارد. "
هدف فوری روبات ها جایگزینی سربازان در نیروهای زمینی روسیه نیست بلکه مکمل آنها است. ساموئل بندت، تحلیلگر مرکز تجزیه و تحلیل نیروی بحری(Center for Naval Analyses) و مرکز امنیت جدید امریکایی (Center for a New American Security). گفت: سیستم های زمینی بدون سرنشین (UGV) در حال حاضر باید در کارکردهای متنوعی - عملیات نظامی، شناسایی، تدارکات، تخلیه و سایر امور، دستیار باشند.
آزمایشات بنیاد تحقیقات پیشرفته در زمینه انتقال دستورات صوتی از شخص به روبات، حاکی وضعیت کامل روباتیک روسی نیست. شاید کرملین بخواهد ربات های رزمی را تهیه کند که به اندازه کافی مستقل باشند و فقط به کنترل جزئی انسان نیاز دارند. آزمایشات «مارکر» "به هیچ وجه نمی تواند به مثابه معیار نهایی میزان حضور مجتمع های مستقل اردوی روسیه ارزیابی شوند."
