به گزارش اسپوتنیک، دانشمندان پس از مطالعه بیش از 1000 درخت کاج باستانی، توانستند از کاهش فعالیت طولانی انسان در جنوب اروپا در قرون 15-16 را شناسایی کنند، که گویندگی از همه گیر طاعون و دوره ناپایداری اجتماعی و سیاسی می کند.
درخت کاج های آلپ که بیش از 1000 سال عمر می کنند، مدتها است که دانشمندان از آنها برای مطالعه تاریخچه آب و هوا مورد استفاده می کنند و باید گفت که رشد درخت نسبت به تغییرات دما حساس است و تغییرات اقلیمی را می توان با حلقه های سالانه آن مطالعه کرد. اما اکنون گروپ از محققین از چندین دانشگاه اروپایی با کمک این کاجها تصمیم گرفتند دریابند که چه عواقب مرض همه گیر طاعون در اواسط قرن 14میلادی در اروپا بجا گذاشته است.
دانشمندان پس از تجزیه و تحلیل 1414 درخت اروپای جنوبی، دریافتند كه پس از مرض همه گیر طاعون و به دنبال آن دوره ناپایداری سیاسی و اجتماعی، رشد فعال جنگل ها آغاز شده و استفاده از مراتع متوقف شده است كه چندین قرن به عنوان یكی از منابع اصلی غذا در خدمت مردم بوده است. اوج این رشد در اواخر قرن پانزدهم - آغاز قرن شانزدهم رخ داد، که نشانگر تعلیق طولانی یا قطع کامل فعالیت زراعتی است که چندین دهه طول کشید.
بر علاوه، همانطور که دانشمندان ثابت کرده اند، در اثر طاعون، رشد و نموی درختان آغاز شد که در حدود 50 سال ادامه پیدا کرد، ما برای احیاء جنگلات نیاز بود.
محققین تاکید کرده اند که تا سال 1600 احیاء کامل فعالیت های اقتصادی در جنوب اروپا مشاهده نشده است و این از پیامدهای جدی تر عواقب این مرض همه گیر سخن می گوید که، گرچه در قرن 16 حداقل در برخی مناطق، مثلاً در آلپ و فرانسه مرکزی، با وجود این همه فعالیت انسان هنوز هم به سطح قبلی بهبود یافته بود.
در اخیر می توان گفت که امراض همه گیری به انسان مضر، ولی قسمی که معلوم می شود به طبیعت مفید می باشد.
#/media/File:Crooked_Forest_3.jpg){kind=link}