انفجار بزرگ
شکستن این ریکارد بعید به نظر می رسد. کهکشان ما در لحظه بوجود آمدن، در حدود 1032 K درجه حرارت داشت، و با کلمه "لحظه" منظور ما در اینجا نه ثانیه، بلکه یک واحد زمان پلانکی مساوی با 44-01 5 ثانیه است. در این مدت بی حد کوتاه، کیهان آنقدر داغ بود که ما نمی دانیم با چه قوانینی بوجود آمده است. در چنین انرژی حتی ذرات بنیادی هم وجود ندارند.
2- زمین
در سطر دوم لیست داغترین مکان ها (یا نقاط زمانی ، در این حالت هیچ تفاوتی وجود ندارد) پس از انفجار بزرگ سیاره آبی ما قرار دارد. در سال 2012، در Collider Hadron Large ، فیزیکدانان با یونی های سنگین پراکنده روبرو شدند که به 99% سرعت نور پراکنده شدند و در لحظه ای کوتاه حرارت 5.5 تریلیون کلوین (1012 *5) یا درجه سانتیگراد را ایجاد نمود .
3. ستاره های نوترون
1011 K - چنین حرارت در داخل ستاره نوترون نوزاد وجود دارد. ما با چنین ماده که اینقدر حرارت را یجاد می کند آشنائی نداریم. هسته ستاره های نوترونی از یک "سوپ حباب" الکترون ها ، نوترون ها و سایر عناصر تشکیل شده است. تنها در جریان چند دقیقه ، ستاره با 9 10 درجه K و در صد سال اول موجودیت اش – بنا بر عوامل نامعلوم بسیار قوی - سرد می شود.
4- انفجار هستوی
درجه حرارت درون هسته در حدود 000 20 k است. این بیشتر از حرارت سطح اکثر ستاره های دنباله دار می باشد.
5- داغترین ستاره ها (به جز ستاره های نوترونی)
حرارت سطح آفتاب در حدود شش هزار درجه است، اما این حد اعظم حرارت برای ستاره ها نیست؛ گرمترین ستاره شناخته شده تا به امروز، WR 102 در ورت فلکی قوس است که تا 210،000 K گرم می شود - این ده برابر داغ تر از یک انفجار اتمی است. قال ذکر است که تعداد بسیار کمی از ستاره های داغ وجود دارد (در حدود صد چنین سیاره در کهکشان راه شیری کشف شده اند ، کهکشان های مشابه در سایر نواح کیهان نیز مشاهده شده است) ، که 10-15 برابر بزرگتر و روشن تر از آفتاب باشند.
