به گزارش اسپوتنیک، جدائی این قسمت قشر زمین بسیار سریع اما به اساس نورم های موجوده زمین شناسی صورت می گیرد. سالانه در حدود 1.7 میلی متر از هم دور می شوند و بعد از گذشت تنها یک میلیون سال فاصله بین آنها تا 1.7 کیلومتر افزایش می یابد و روند جداسازی کامل آن در ده ها میلیون سال کامل می شود.
از دیدگاه انسان، حتی یک متخصص، این یک پروسه قبل مشاهده نیست، چه بسا که در اعماق آب صورت می گیرد. دانشمندان می توانند با توجه به دو زلزله قوی که در اپریل 2012 در یک منطقه غیر عادی - در وسط صفحه هند و استرالیا - در بحر نزدیک اندونیزیا رخ داده بودند ، آن را شناسایی کنند. این زمین لرزه ها و همچنین برخی نشانه های دیگر تأیید کرد که این صفحه در منطقه حوضه وارتون از هم جدا می شود.
در منطقه جدائی صفحه زمین، زمین شناسان زنجیره ای از 62 صفحه به امتداد تقریباً 350 کیلومتر را کشف کردند که برخی از آنها از نظر اندازه کاملاً چشمگیر هستند - تا سه کیلومتر عرض و هشت کیلو متر طول خواهند داشت که به گفته دانشمندان ، این شکستگی بیش از دو میلیون سال پیش آغاز گردیده و در امتداد مسیر لرزه سال 2012 واقع شده اند. اما با توجه به اینکه روند تجزیه صفحات بسیار کُند است ، بنا بر این نمی توان در 20 هزار سال آینده فعالیت زلزله قوی در این منطقه را پیش بینی کرد.
این کشف غیر منتظره نبود. به گفته نویسندگان این مطالعه، صفحه هند و استرالیا مانند یک معما است - از سه قسمت تشکیل شده است که به هم وصل شده اند و در همان راستا با هم حرکت می کنند.
