اسپوتنیک به نقل از افغانستان رو، در جنگ دوم جهانی و در مقابله با فاشیزم و متحدانش مردمان بسیاری از کشور های جهان، و بیشترینه نمایندگان ملیت ها و اقوام اتحادشوروی وقت در صفوف ارتش سرخ در نبرد کبیر میهنی سهم گرفتند. تا کنون ما با اسناد جدید و ناشناخته یی از قهرمانی های سربازان ارتش سرخ شوروی مواجه میشویم. یکی از این قهرمانان – تبعه افغانستان سید برپیشاه بود که در اسناد افغانستان بنام سید برپیشاه بدخشی آمده است. یگانه افغان که در جنگ بزرگ میهنی خط جنگ را از مسکو تا برلین ادامه داد.
سید برپیشاه در سال ۱۹۲۰ در قریه سرچشمه ولسوالی شغنان ولایت بدخشان چشم به جهان کشود. در سال ۱۹۳۹ نظر به زندگی دشوار وبرای آسایش بهتر از طریق دریای پنج به بدخشان شوروی عبور نمود. در ناحیه مرزی جوان افغان از طرف ارتش سرحدی شوروی دستگیر شده و به شهر خاروغ (مرکز ناحیه بدخشان شوروی) گسیل شد. ( البته باید گفت که در تاریخ اینچنین اتفاقات بگونه بیشمار رخ داده است. - مترجم). سید پارپیشو به سه سال حبس متهم گردید.
شش ماه اول را وی در زندان خاروغ بسر برد. او سپس به تاشکند انتقال یافته و در محبس تاشکند یک سال دیگر مدت زندانش را سپری نمود. در آنجا وی از حمله آلمان فاشیستی بر اتحاد شوروی آگهی حاصل نمود. سید برپیشاه تبعه افغانستان از جمله نخستین زندانیان شوروی بود که در تابستان ۱۹۴۱ داوطلبانه در صفوف ارتش سرخ شوروی نام نویسی نمود. وی ازحبس رها گردیده و پس از شش ماه تمرینات نظامی به جبهه جنگ اعزام شد. اولین نبرد وی سهمگیری در نبرد دفاع از مسکو بود، بعداً در دهها نبرد دیگر مانند نبرد تاریخی حلقه کورسک و آزادی اوکرایین شرکت نمود. سپس سید برپیشاه در نبرد آزادی چرنیگوف زخم شدیدی در شانه اش برداشته و سه ماه بستری شد. داکتران نظامی داوطلب افغان را در صفوف ارتش سرخ شوروی غیر محارب اعلام کردند اما سید برپیشاه قاطعانه خواهان برگشت به جبهه جنگ شد. مگر بنابر پافشاری جدی شخص این قهرمان او قادرشد که دوباره به صفوف ارتش سرخ استخدام گردد و این بار به جبهه لیننگراد اعزام گردید. در آنجا در نبرد با فنلندیها ها بار دوم دست راست اش زخم برداشت. دو ماه دیگر را در بستر سپری نمود و باردیگر باوجود مخالفت داکتران نظامی به صفوف جنگ باز گشت. این بار افغان قهرمان جنگ را به جبهه بلاروسیه اعزام نمودند. درجریان جنگ در سرحد شوروی با پولند در عملیات آزاد سازی پولند سومین بار در پای راست خود زخم برداشت مگر بازهم پس از یک ماه تداوی دو باره به جبهه برگشت و درآزاد سازی وارسا و شهر های دیگر پولند از وجود فاشیزم هیتلری شجاعانه به نبرد پرداخت. در سال ۱۹۴۴ این سرباز ارتش سرخ علاوه برکسب تجارب غنی محاربوی ، با مسلک توپچی آشنایی حاصل نموده وبا فرا گرفتن این مسلک قدم به خاک آلمان گذاشت. پس از عبور از رودخانه اودر جرمنی چهارمین بار از ناحیه سر زخمی شد. البته اینبار یگانه وسیله یی که باعث نجات اش شد کلاه آهنی اش بود که به امکان آنرا داد تا چند هفته ای که به تصرف برلین باقی مانده بود زنده بماند، تا روز غلبه بر فاشیزم را جشن بگیرد.
بعد ختم جنگ بزرگ میهنی سید برپیشاه به مسکو برگشت. سید برپیشاه پسانها پس از گذشت سالهای زیادی از خاطره اش مبنی بر اینکه استالین اورا همچون توپچی ارتش سرخ تبعه افغانستان را در جمله پنجاه سربازارتش سرخ که بیش ازچهار بار زخم برداشته بودند، را شخصاً به حضور خود در مراسم شب آتش بازی مپیروزی برفاشیزم دعوت نموده بود، را بیاد میآورد.
پس از مراسم اتش بازی زندگی فلاکت بار و غیر تصور قهرمان دوباره آغاز شد که همانا ترس ازاسارت در محبس تاشکند بود. وی را درجمله داوطلبان از بدخشان شوروی به شهر دوشنبه اعزام نمودند که از آنجا به وسیله طیاره باید به خاروغ اعزام گردد. در پایتخت تاجیکستان وی ازآینده خود بسیار نگران بود ، در خاروغ وی با هیچ کسی شناخت نداشته، و دوست وآشنایی هم نداشت بنابراین پس از تأمل و اندیشه به این نتیجه رسید که دوباره به کشور خود افغانستان برگردد. او از دوشنبه تا درواز پای پیاده رفته و در آنجا در قریه نوسای وی تمامی نشان هاومدال های خود را درلباس ارتش سرخ در بکس اش جا بجاه نموده ودو باره مانند سال ۱۹۳۹ سرحد شوروی را باافغانستان بگونه غیر قانونی عبور نمود. مگر شوربختانه که تاریخ زندگی اش دوباره تکرار شد – چون در همان روز از طرف پولیس افغانستان دستگیر شد.
رزمنده سابق شوروی را پس ازتحقیقات طولانی نخست به مرکز بدخشان – فیض آباد و سپس به کابل اعزام نمودند. در آنجا سید برپیشاه را شخصآ صدراعضم هاشم خان به حضور خود پذیرفت. پس از ملاقات مفصل رییس حکومت افغانستان به توپچی قهرمان افغان درارتش شوروی وعده سپرد که در دوسیه اش تجدید نظر می شود و در وطن اش از بند رها میگردد. اما هاشم خان به حرف خود ایستاد نشد و سید از طرف محاکم قضایی افغنستان به مدت ۵ سال حبس محکوم گردید.
باوجوداین همه وعده خلافی مقام عالی حکومت او در سالهای زندان نا امید نشده و در نهایت جایگاه ویژه اش را برای همیش به صفت یگانه سرباز افغان درجنگ دوم جهانی در تاریخ حفظ نمود . در زمان حاکمیت ح.د.خ.ا. دوباره سید برپیشاه را به یاد آوردند. چنانچه رهبر حزب ببرک کارمل شخصاً از وی دعوت نمود وبا سرباز سابق ارتش شوروی ملاقات مفصل انجام داد. در سالهای ۸۰ سید در جمع نمایندگان افغانستان دومین بار اما این بار به شکل رسمی از اتحادشوروی دیدن نمود.
سابقه دار جنگ بزرگ میهنی وسرباز ارتش سرخ اتحادشوروی سید برپیشاه ۹۱ سال عمر نمود. وی شاهد مراحل حاکمیت ح.د.خ.ا.، "مجاهدین" و طالبان بود. توپچی سابق و قهرمان در مارچ سال ۲۰۱۱ وفات نموده و در کابل دفن گردید. معلوم نیست که که این سرباز ارتش سرخ سید برپیشاه نام خود راد در دیوار مخروبه رایشتاگ در مای ۱۹۴۵ حک نمود یانه، اما کاملاً معلوم است که نام قهرمان داوطلب افغان که بی حراسانه در مقابله به فاشیزم هیتلری قرار گرفت برای همیش در تاریخ جنگ بزرگ میهنی ثبت خواهدشد.
