دریافت کنندگان اصلی تمویل مالی خارجی از سال 2014 تا 2018 انستیتوت منابع جهانی (World Resources Institute) که 63 میلیون دالر دریافت کرده ، «مرکز انکشاف جهانی» (Center for Global Development) که 37.5 میلیون دلار دریافت کرده و انستیتوت بروکینگز بودند که 27.3 میلیون دالر دریافت کرده است. این مراکز عمده تحلیلی تقریباً 900 کمک مالی از حامیان مالی خارجی از 80 کشور و سازمان های بین المللی دریافت کرده اند. براساس یک گزارش جدید، ناروی (27.6 میلیون دالر)، انگلیس (27.1 میلیون دالر) و امارات متحده عربی (15.4 میلیون دالر) به کشورهای حامی اصلی مبدل گشته اند.
چه چیزی را می توان با این پول خریداری کرد؟ مراکز تحلیلی از جهات مختلف سهم شان را در اکوسیستم واشنگتن ایفا می کنند: کارمندان و "تاجران نفوذ" به عنوان کارشناسان در برنامه های اساسی فعالیت می کنند و سرمقاله های در روزنامه ها می نویسند، آنها تحقیقات عمیق در زمینه سیاست، پیش نویس قوانین و تیزس های سخنرانی ها، نامه های رسمی و گزارش های مربوط به نتایج کار کانگرس می نویسند. در مراکز تحلیلی مقامات سابق و ماموران آینده حکومت کار می کنند: به آنجا سناتورهای پیشین، اعضای مجلس نمایندگان، مقامات قوه اجرایه و کارمندان دفاتر آنها دعوت می کنند. به عنوان مثال، موسسه بروکینگز را در حال حاضر جنرال متقاعد جان آلن (John Allen) رهبری میکند و در بین 300 متخصص، روسای سابق صندوق ذخیره فدرال جانت یلن (Janet Yellen) و بن برنانک (Ben Bernanke) وجود دارند.
مراکز تحلیلی همچنین کارشناسان و مسوولان را برای ادارات آینده تربیه می کنند. هنگامی که رونالد ریگان به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده انتخاب شد، بنیاد «میراث» بیش از 1000 صفحه توصیه های سیاسی را به اداره وی تحویل داد. براساس معلومات این بنیاد، اداره ریگان در نهایت حدود دو سوم این توصیه‌ها را در عمل پیاده کرد یا جهت پیاده نمودن آنها تلاش نمود. کارشناسان مراکز تحلیلی حتی در جلسات کانگرس امریکا به عنوان شاهد موضوعات مهم سیاسی شرکت می ورزند. آنها همه این کارها را انجام می دهند، بدون اینکه اطلاعاتی راجع به این که کدام کشورهای تأثیرگذار به آنها پول می پردازند، افشا کنند.
قانون افشانمودن اطلاعات در مورد منابع مالی خارجی یا داخلی را مطالبه نمی کند، یعنی معلومات ارائه شده در گزارش جدید فقط قله کوه یخ تأمین منابع مالی خارجی است. بن فریمن که به عنوان مدیر طرح شفافیت نفوذ خارجی رهبری این تحقیق را بر عهده داشت، معتقد است که در واقعیت بودجه خارجی می تواند، بیش از نیم میلیارد دالر باشد.
بسیاری کشورهایی که در لیست حامیان اصلی خارجی مراکز تحلیلی امریکایی قرار دارند، دموکراسی های غربی هستند که احتمالاً هیچ چیز برای پنهان کردن ندارند و به خوبی می توانند این معلومات را منتشر کنند. بطور مثال، ناروی، حامی شماره یک، از این مکانیسم های نفوذ برای محافظت از جنگل ها استفاده می کند.
کشورهایی که در این لیست قرار ندارند، مانند چین و عربستان سعودی، ممکن است از روشهای کمتری برای تأثیرگذاری استفاده کنند - برای مثال، آنها می توانند به کمک حامیان واسطه متوسل شوند، این به پنهان کردن منابع واقعی بودجه کمک می کند. پس از ترور جمال خاشقجی، برخی از مراکز تحلیلی امریکایی اعلام کردند که دیگر کمکهای مالی عربستان سعودی را نمی پذیرند. اما این به هیچ وجه به معنای این نیست که آنها پول سعودی را به روشهای دور دست دریافت نمی کنند. به تازگی، بنیاد دفاع از دموکراسی ها و انستیتوت هادسون (Hudson Institute) کنفرانس هایی در مورد روابط قطر با اخوان المسلمین برگزار کرد، حتی بدون درک آنکه آنها به طور مخفیانه توسط امارات متحده عربی تمویل شدند.
امریکایی ها شایسته این هستند که بدانند کدام کشورها میلیون ها دالر برای تأثیرگذاری بر روند بحث های سیاسی در واشنگتن مصرف میکنند و همچنین میزان پول که آنها خرج می کنند. شفافیت منابع تمویل مالی به رسانه ها و جامعه امریکا این امکان را می دهد، تا توصیه های مراکز تحلیلی مربوط به سیاست را با دقت بیشتری ارزیابی کنند.
اگر مراکز تحلیلی استراتژی های سیاسی خاصی را پیشنهاد می کنند، ما می دانیم که چه کسی برای ارائه این توصیه ها به آنها پرداخت می کند و آیا تضاد منافع در آنجا وجود دارد یا خیر.
