الکساندر گابویف، الکساندر ژوراولیوف و انستاسی موراویووا کارشناسان Carnegie Moscow Center (روسیه) در مقاله منتشره می نویسند، قرنطین برای شهر بزرگ بیست میلیونی در قلب کشور، بیشتر شبیه محاصره - با تونل های احتیاطی و پولیس مسلح در پوسته ها می باشد. کار اعمار دو بیمارستان جدید هزار بستر در ظرف دو هفته در میدان خالی جریان دارد. محدودیت های بی سابقه در مورد امکان نقل مکان در سراسر کشور و خارج از آن، توسط پیکن برای بخش قابل توجهی از جمیعت 1.4 میلیارد نفری هنگام مسافرت های سال نو اعمال شده است. یک قرارگاه شامل رهبران ارشد حزب و دولت برای مقابله با بیماری همه گیر با شتاب ایجاد شده است.
چین با انتشار کرونا ویروس جدید با چنان جدیت مبارزه میکند که به نظر می رسد وسعت واقعی این بیماری همه گیر به مراتب بزرگتر از معلومات رسمی است و مقامات جمهوری مردم چین به روش معمول خود به سادگی حقیقت را از همشهریان و جهان خارج پنهان می کنند. در واقعیت، قاطعیت اقدامات پیکن از تجارب انباشته شده در مبارزه با شیوع SARS در سال 2002، موجودیت امکانات بی نظیر رژیم برای بسیج منابع عظیم در کمترین زمان ممکن و قیمت بالای سیاسی ناشی میگردد که حزب کمونیست و رهبر آن شی جینپین در صورت خواهد بپرداخت، اگر آنها نتوانند با سرعت با شیوع ویروس مقابله نمایند.
شهر یازده میلیونی ووهان که به منبع شیوع ویروس تبدیل شده (آنها حتی مجال یافتن نام برای آن پیدا نکردند و کد 2019-nCoV به معنای "coronavirus جدید است که در سال 2019 کشف شد") در مرکز چین واقع شده است. در این بخش کشور، بازارهای مواد غذایی مشهور وجود دارند که می توانید انواع حیوانات عجیب و غریب - از مارها و خفاش ها گرفته تا کوالا و غیره- را برای گوشت خریداری کنید.
کار بالای اشتباهات
بحران فعلی تا اندازه زیادی اپیدمی SARS سال های 2002-2003 را، هم به دلیل مرتبط بودن ویروس ها (آنها 79.5 درصد باهم مشابه اند) و هم به دلیل منبع احتمالی این بیماری را یاداوری میکند. ولی شباهت ها در همین جا ختم می شود.
در خود چین، واکنش مقامات نسبت به آن بیماری همه گیر، غیرموثر و پر از اشتباهات مدیریت تلقی می شد - به همین دلیل به هدف عکس العمل داخلی سیستم تبدیل شده است. اکنون رهبری چین برای جلوگیری از اشتباهات اساسی هفده سال پیش، هر کاری ممکن اتنجام می دهد.
اولین و اصلی ترین اشتباه در مبارزه با سارس مخفی کردن اطلاعات مربوط به اپیدمی در درون سیستم بود. هنگامی که اولین بیماران در نوامبر سال 2002 بوجود آمدند، مقامات محلی نسبت ترس از دست دادن کار شان، برای چندین ماه اطلاعات را به رهبری کشور منتقل نکردند. مقامات محلی معتقد بودند که با یک بیماری همه گیر محلی کوچک روبرو اند، این بیماری با سرعت نگران کننده ای در سراسر چین بعد از آن گسترش یافت. هنگامی که اطلاعات در اوایل سال 2003 به پیکن رسید، دیگر محدود کردن این بیماری امکان پذیر نبود.
به چین توانایی لازم در امر بسیج نمودن سریع منابع کمک می کند. در اینترنت می توانید ببینید که چگونه دو بیمارستان جدید با هزاران بستر در دو هفته ساخته می شوند، تا بتوانند فشار بر بیمارستان های ووهان را کاهش دهند. دکتوران اردوی آزادیبخش خلق چین و همچنین طبیبان ولایات دیگر به مرکز شیوع این ویروس منتقل شده اند.
ترکیب قرارگاه اضطراری درباره مبارزه با بیماری همه گیر، به شی جینپین امکان پیشکش نمودن صدراعظم لی کیتسیان را به خط مقدم و واگذارنمودن مسوولیت انکشاف اوضاع را به دیگر رهبران حزب و دولت فراهم می کند. اما بخش اعظم مسوولیت را او بر عهده می گیرد - در گزارش های آژانس «سین هوا» به طور خاص خاطرنشان میگردد که این گروه به ابتکار شی جینپین ایجاد شده است و از مفکوره های او که در یک نشست اضطراری بیروی سیاسی بیان شده، پیروی خواهد کرد. اگر مبارزه علیه ویروس با حداقل خسارات پیروز شود، برای شی جینپین این یکی از مهمترین پیروزی های سیاسی در دوران زمامداری وی در رأس کشور خواهد بود و توجیه خوبی خواهد بود که چرا وی قدرت را تحکیم کرده و محدودیت دروه پنج ساله ماندن در راس حزب و دولت را لغو کرده است. پیش بینی اینکه مبارزه با ویروس به یک بحران بزرگ برای رژیم تبدیل خواهد شد یا برعکس ، محبوبیت حزب را در بین مردم بالا خواهد برد، کاملاً ناممکن است – تاکنون بیماری همه گیر فقط در نقطه آغاز قرار دارد و در هفته های آینده چیزهای بیشتری آشکار خواهد شد. فعلاً فقط رهبری محلی ووهان با خشم مردم مواجه شده است. شدت "بررسی ها" به انکشاف اوضاع و همچنین بررسی اقدامات مقامات محلی بستگی خواهد داشت.
