اقتصاددانان و کارشناسان از طریق امواج تبصره ها میکنند. همه نگران اند. همه فرضیه های مختلف پیشکش میکنند. دونالد ترامپ در تویتر می نویسد. از یک طرف، او ایران را با تشدید تنش تهدید میکند. و از طرف دیگر، عقب نشینی میکند.
و این درست است. ایران – این عراق نیست که ایالات متحده 16 سال قبل به آن وارد شد و در آنجا گیر ماند. بدبختانه.
ایران یک کشور باستانی و قدرتمند با 83 میلیون نفر جمعیت است. در آنجا دو برابر بیشتر مردم نسبت به عراق زندگی می کنند. البته، ترامپ می تواند طیارات را به آنجا بفرستد و چندین کارخانه و وزارتخانه را بمباران کند. اما این چیزی را تغییر نخواهد داد.
بلی، ما حتی نمی دانیم که ایران در پشت این حملات قرار دارد یا خیر. شاید او باشد یا شاید او نباشد.
اما در هر حال دلیل برای شادی وجود دارد. تا آنجا که من می دانم، تلفات انسانی وجود نداشت. در آن واحد، عربستان سعودی تولید نیمی از نفت را از دست داد - به جای 9.8 میلیون بیرل در روز، به 5.7 میلیون بیرل کاهش یافت. پنج درصد از کل نفت تولید شده در جهان به طور ناگهانی غیر قابل دسترسی شد. قیمت نفت بالا رفت و تحلیلگران با وحشت پیشگویی میکنند که بهای نفت از 100 دالر یک بیرل تجاوز خواهد کرد.
البته، این برای اقتصاد خوب نیست.
البته، احتمالاً کسانی صدمه خواهند دید.
اما در دورنمای دراز مدت، همه ما برنده خواهیم شد.
چنین نقاط چرخشی، رویدادهای جداگانه رخ میدهند که تاریخ را در جهتی غیر منتظره سوق مینماید یا کدام تمایل را راه اندازی می کنند.
همه دائما در مورد شلیک در سرایوو صحبت می کنند (علت آغاز جنگ اول جهانی – مترجم)، اما من بهتر است به شما در مورد پادشاه یونان، الکساندر معلومات دهم که در 30 سپتامبر سال 1920 با سگ خود در باغ قدم زد. ناگهان سگ بر میمون شراب ساز دربار حمله کرد.
در نتیجه سردرگمی، پادشاه صدمه دید. چطور همه چیز اتفاق افتاده است، دقیقاً معلوم نیست، می گویند میمون دیگری به کمک میمون اولی آمد و پادشاه را چک زد. در کتاب دایره المعارف سوئدی در سال 1923 آمده است که پادشاه هنگام که از سگ خود در برابر حمله میمون محافظت می کرد، صدمه دید.
او سه هفته بعد به اثر مسمومیت خون درگذشت.
جانشین الكساندر كنستانتین به امید تصرف سرزمین نو جنگ با ترکیه را آغاز کرد. این به فاجعه و اخراج یونانیان از آسیای صغیر منجر گردید.
وینستون چرچیل اظهار داشت: "یک چهارم از میلیون نفر در اثر چک زدن میمون جان خود را از دست میدهند."
پایان این جنگ، اتفاقاً، توسط ارنست همینگوی در داستان "در بندر اسمیرا" شرح داده شده است. این یک داستان شکست، بی رحمی و درماندگی است، یکی از قدرتمندترین داستان های همینگوی و بهترین توصیف جنگی که من تاکنون خوانده ام.
اکنون اسمیرا را ازمیر می نامند.
فاجعه هسته ای در چرنوبیل ماهیت پوسیده و فاسد رژیم شوروی را آشکار کرد و سقوط کمونیسم را تسریع نمود.
تاریخ مملو از تصادفات است.
حمله خلیج فارس در شرایطی اتفاق افتاد كه همه دنیا در مورد چگونگی خلاص شدن از وابستگی نفتی بحث و گفتگو آغاز کرده است. این جنبه در اخبار به هیچ وجه ذکر نشده است.
شاید این برای مصرف کنندگان سودمند نباشد، اما برای همه بشریت مفید است.
فقط فکر کنید، و ناگهان این حمله انگیزه ای خواهد بود که به جامعه ما اجازه می دهد درک کند که زمان توقف استفاده از نفت فرا رسیده است.
نه، ما البته می گوییم که این موضوع را از قبل می دانیم. مدتهاست که صحبت می کنیم اما به طور کلی، ما همچنان به گونه ای عمل می کنیم که گویا تهدید آب و هوا چندان بزرگ نیست. در نتیجه، داگنز اندستری Dagens Industri مقاله ای را تحت عنوان "سکتور نفتی از حملات سود می برد" منتشر می کند.
به هر حال، وقتی به تصاویری نگاه می کنم که دود سیاه از بالای صحرای عرب بلند می شود، یگانه امید را احساس می کنم.
این سیگنال است که نظم جهانی قدیمی در حال پایان است.
