روز دوشنبه ، 5 اگست، وزیر داخله هند در پارلمان اعلام كرد كه رئیس جمهور رام ناتهه كویند، حكم لغو ماده 370 قانون اساسی را امضا كرده که براساس آن ، منطقه كشمیر به عنوان منطقه خودمختار محسوب میشود. لغو این ماده قانونگذاری امکان شرکت کامل هندی ها در زندگی کشمیر، از جمله، احراز مناصب دولتی در این منطقه فراهم می سازد.
ماده 370 قانون اساسی به کشمیریان حق تصویب برخی قوانین خود میداد. بطور مثالف تا به حال به هندی ها که باشنده کشمیر نبودند، داشتن زمین های زراعتی در این ایالت ممنوع بود. باشندگان کشمیر همچنان حق اولویت در کار در موسسات محلی داشتند.
ناریندرا مودی صدراعظم هند با لغو وضعیت ویژه جامو و کشمیر جهت تابعیت اعظمی این سرزمین از مقامات مرکزی هند تلاش می ورزد.
به گفته حکومت هند، گامی جدید نسبت به کشمیر متوجه شگوفانی جمیعت این منطقه بوده و به انکشاف این قلمرو کمک خواهد کرد. نارندرا مودی در پست های توییتر خود می نویسد که جامو و کشمیر که "اکنون از همه محدودیت ها آزاد شده اند ، انتظار طلوع جدید و آینده ای بهتر دارند."
برنامه همگرایی اجتماعی-سیاسی کشمیر که از سال 2014 در دستور کار BJP (حزب بهاراتیا جناتا - حزب حاکم هند) قرار داشت، پس از به قدرت رسیدن دوباره حکومت ناریندرا مودی، تحقق یافته است.
پاکستان نسبت به تصمیم هند در مورد کشمیر با شدت واکنش نشان داد. اسلام آباد سفیر جمهوری هند را از این کشور اخراج کرد، ارتباطات هوایی با هند را ممنوع ساخت و روابط تجاری با آن کشور را به حالت تعلیق درآورد و همچنین خواستار مداخله جامعه جهانی شد. یکی از نمایندگان ارشد پارلمان پاکستان، شهباز شریف گفت: دونالد ترامپ و عمران خان، کشمیر را برای صلح در افغانستان مبادله کردند. این بیانیه موج از بحث و گفتگوها در کابل را برانگیخت.
به گفته رئیس جمهور سابق افغانستان، موضع پاکستان در مورد این مسئله ثابت می کند که دیدگاه پاکستان در مورد افغانستان تغییر نکرده است و پاکستان قصد دارد از افغانستان به عنوان "عمق استراتژیک" خود برای دستیابی بر اهداف خود در منطقه استفاده کند. رئیس جمهور سابق گفت: "ما می خواهیم كه پاكستان مسائل افغانستان و كشمیر را كه دو موضوع جداگانه هستند، به هم وصل نكند و از فعالیت های مخرب خود برای آموزش و پشتیبانی از تروریزم در منطقه صرفنظر كند".
ناظران سیاسی ارتباط مستقیم بین تصمیم هند برای لغو خودمختاری کشمیر و مساله صلح در افغانستان مشاهده می کنند. علیرغم اینکه کابل و دهلی بر اصطلاحات اصرار دارند که پاکستان باید این دو مشکل را از هم جدا کند، در واقع، هر دو کشور برای جلوگیری از مربوط ساختن این دو مساله هیچ کاری نکردند.
تحلیلگران بین المللی معتقدند كه یكی از دلایل تشدید درگیری در كشمیر، توافق صلح احتمالی درباره افغانستان بود. ویکتوریا شوفیلد، مورخ انگلیسی، در مصاحبه با بی بی سی گفت: یکی از انگیزه هایی که باعث تصمیم گیری نهایی ناریندرا مودی در مورد کشمیر شد، عدم توافق هند با توافق احتمالی بین امریکا و طالبان بود ، که از دیدگاه هند موفقیت عظیم پاکستان محسوب خواهد شد. به گفته وی، هند در تلاش است، تا از این توافق جلوگیری کند که احتمالاً به پاکستان اجازه می دهد، تا آزادانه در امور افغانستان مداخله کند و نفوذ خود را در این کشور گسترش دهد.
هم هند و هم پاکستان همواره به انجام جنگ ترکیبی در افغانستان متهم بودند، با این تفاوت که هند دائما از دولت مرکزی در کابل حمایت می کرد، در حالی که پاکستان به گروه های مخالف مسلح و تروریست ها کمک میکرد. امروز هند تنها کشوری است که از دولت فعلی کابل به شدت حمایت می کند. مقامات هندی سعی کردند از توافق صلح با طالبان جلوگیری کنند، اما تلاشهای آنها به وضوح به هدف نرسید و احتمالاً این توافق نامه در روزهای آینده امضا خواهد شد.
پاکستان به طور طبیعی پس از امضای توافق نامه صلح با طالبان نقش مهمی در حکوتی خواهد داشت که در افغانستان به قدرت خواهد رسید. طالبان با اسلام آباد روابط بسیار نزدیک دارند و سلاح جنگ ترکیبی پاکستان به حساب می آیند. هند اهداف خود را در افغانستان دنبال می کند و در صورت افزایش تأثیر طالبان در حوزه های سیاسی و اجتماعی زندگی افغانستان، این اهداف تحقق نمی یابد. دهلی نو منافع خود را با ادامه کار محمد اشرف غنی پیوند می دهد، بنابراین هند آماده است تا برای انتخابات افغانستان حمایت مالی ارائه دهد. تیم منتخب اشرف غنی کاملاً "طرفدار هند" است. امرالله صالح ، معاون اول در انتخابات که روابط نزدیکی با هند دارد، نگرش خصمانه خود را با پاکستان پنهان نمی کند. خود اشرف غنی نیز به طور جدی با پاکستان مخالف است. بنابراین پیروزی تیم اشرف غنی در انتخابات برای اسلام آباد قابل قبول نیست.
پاکستان همکاری خود را با ایالات متحده در زمینه دستیابی بر صلح در افغانستان با کمک به امریکا در پایان دادن به درگیری در کشمیر و جلوگیری از فعالیت های BJP در خط کنترول مشخص کرد. صدراعظم پاکستان در سفر خود به واشنگتن که موضوع اصلی آن برقراری صلح در افغانستان بود، از رئیس جمهور ترامپ خواست که در درگیری کشمیر مداخله کند و میان پاکستان و هند برای حل این مساله میانجیگری نماید.
پس از تصمیم هند در مورد کشمیر، زلمی خلیلزاد نماینده ویژه ایالات متحده برای صلح در افغانستان، به هند رفت و در آنجا با وزیر امور خارجه و دیگر مقامات جدید دهلی نو گفتگو کرد. هند توافق صلح با طالبان را یک طرفه و بازی به دست پاکستان می داند. دهلی نو نگران خروج غیر مسوولانه نیروهای امریکایی از افغانستان و قرار دادن کابل در اختیار طالبان میداند. به گفته دهلی نو، خروج امریکایی ها از افغانستان منجر به تقویت مداخله پاکستان در امور افغانستان خواهد شد.
هند معتقد است که امضای توافق نامه صلح به معنای پیروزی طالبان و پاکستان در یک درگیری بزرگ منطقه ای و جهانی خواهد بود. هند در مذاکرات صلح در افغانستان شرکت نکرد. دهلی نو خارج از چارچوب هشت دور جلسات میان ایالات متحده و طالبان باقی ماند. آیا دهلی نو می تواند جای خود را در مذاکرات صلح بگیرد و با قدم جدید در رابطه با کشمیر، سعی کند از منافع خود به عنوان یکی از طرفین دفاع کند؟
ایالات متحده مصمم است، افغانستان را ترک کنند. صرف نظر از رضایت یا عدم توافق طالبان و فشار بر توافق صلح از کابل و دهلی نو، واشنگتن قبل از انتخابات ریاست جمهوری سال 2020 نیروهای خود را از افغانستان خارج خواهد کرد.
