به گزارش اسپوتنیک، تولید این راکت در سالهای 1990 آغاز شد و در سال 2013 موجودیت چنین راکت اعلام گردید. در سال 2017 تحویل قوای مسلح روسیه شد. درسال 2015 برای اولین بار آزمایش این راکت موفقانه در بحیره سفید صورت گرفت.
این راکت می تواند ساحه 500 تا 2000 کیلومتر را هدف قرار دهد.
راکت بالستیک در عمق ابحار توافقنامه بحری را نقض نمی کند. زیرا در خارج از آب های داخلی فدراسیون روسیه تاثیر نمی گذارد - و به عنوان مثال، دریای سفید (تا 343 متر عمق) و یا باکال (تا عمق 1642 متر). ده جهیل در روسیه عمیق تر از دو صد وجود دارد. با بحیره سفید و آب های ساحلی اقیانوس اطلس، ت=امکان های زیادی برای راه اندازی قانونی موشک جدید در وظیفه جنگی وجود دارد.
در حقیقت راکت بالیستیک سکیف، راکت بالستیک معمولی تحت البحری است. اما آن در عمق ابحار در کانتنرهای خاص در انتظار اهداف دشمن و قومانده از مرکز می باشد، راکت فوق الذکر از مرکز اداره و سوق می شود. به مجردی که قومانده داده شود، کانتینر باز میشود و راکت دشمن را هدف قرار می دهد. راکت فوق الذکر از عمق 50 متری پرتاب می شود و مانند راکت کشتی های تحت البحری بر دشمن حمله می نماید.
این راکت نسبت به کشتی های تحت البحری امتیازات زیاد را با خود دارد. نخست این که کشتی تحت البحری بسیار گران تر از راکت های بالستیک تمام می شود. در صورت مناقشه، دشمن قوی می تواند کشتی هسته ای را نابود نماید. اما کشف راکت سکیف که در سطح پائین آب های بحری در حالت آماده باش قرار دارد، بسیار دشوار است. دیگر این که این نوع راکت ها می تواند مجهز با سرگلوله هستوی باشد. کشتی دشمن نمی تواند موجودیت چنین راکت در عمق بحر کشف و نابود نماید. حتی استعمال سلاح هستوی در بحر علیه سکیف بی تاثیر است. زیرا در زیر آب زیاد تاثیر ندارد.
