در مقاله منتشره در نشریه The Nation (پاکستان) گفته شده، در حالیکهً در منطقه خلیج فارس رویارویی مسلحانه تقویت شده میرود، تضادهای امریکا-ایران جهان را به منازعه نوبتی می کشاند. همه چیز از خروج ایالات متحده از برجام یا معامله هستوی ایران، بعد از آن آغاز شد وقتیکه ترامپ در ماه می سال 2018 مساعی جامعه جهانی را در باره دستیابی بر صلح نقش بر آب سخت.
برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) از برکت مصالحه بین «شش گانه» (اعضای دایمی شورای امنیت سازمان ملل متحد + اتحادیه اروپایی) و ایران تصویب گردید. خروج امریکا تمام جامعه جهانی را نگران ساخت، اما هیچکس پیشبینی کرده نمی توانست که فقط در جریان یک سال بعد از این تضادهای امریکا-ایران منطقه خلیج فارس را در سرحد جنگ بزرگ مقیاس نوبتی قرار خواهند داد.
جالب اینکه جان بولتون مشاور ترامپ در باره امنیت دولتی مقام خود را در تاریخ 9 اپریل سال 2018 احراز نمود و فقط در ظرف یک ماه توانست رئیس جمهور را به ترک کردن برجام متقاعد سازد. بولتون در واشنگتن صبغه عقاب دارد. فرمول دوست داشتنی او در فعالیت های متقابل با کشورهای دیگر — تعویض رژیم ها است. بولتون به گروپ محافظه کاران نو (نیوکانسرواتور) واشنگتن تعلق دارد و همکار ارشد علمی انستیتوت تشبثات امریکایی و تحلیلگر منظم «فوکوس نیوز» می باشد.
رویارویی در منطقه خلیج فارس را میتوان با وعده های ماقبل انتخاباتی ترامپ در مورد ترک کردن معامله هستوی با ایران مربوط ساخت، ولی، جان بولتون به عامل عمده که اداره ترامپ و مقامات عالی نظامی امریکا را به آرایش کنونی قوا وادار ساخت، مبدل گشت.
قبل از آنکه سناریوهای ممکن انکشاف منازعه در منطقه را برشمرد، باید به جغرافیای استراتژیک خلیج فارس نگاه کرد. این منطقه حوزه آبی کشیده است که در شمال آن ایران و در جنوب آن — کشورهای عربی (عمان، امارات متحده عربی، قطر، کویت و عربستان سعودی) قرار دارند. تنگه هرمز گردن بوتل « bottleneck» را تشکیل میدهد که خلیج فارس را از خلیج عمان جدا میکند. عرض اصغری آبنای هرمز — 35 میل می باشد که به زبان نظامیان — فاصله سنگ پرتاب شده است. همه ساله از طریق آبنای هرمز در حدود یک سوم نفت که از طریق بحر انتقال می یابد، صادر میشود. این بدان معنی که توقف ترافیک بحری در خلیج میتواند توقف صادرات مواد سوخت و انرژی را در جهان و افزایش بهای نفت را به ارقام سرسام آور تحریک کند.
اعلامیه چند قبل نمایندگان امریکا راجع به اینکه طیارات تجارتی که بر فراز خلیج فارس پرواز میکنند علامت گذاری نخواهند شد، بدان معنی است که در منطقه به زدوی منازعه آغاز خواهد شد.
در ماه های اخیر ما مانورهای استراتژیک امریکا و متحدان آن (عربستان سعودی، امارات متحده عربی و اسرائیل) از یک طرف و ایران از طرف دیگر مشاهده میکنیم. چون امریکا از تاریخ دوم می به هند، چین، ترکیه و جاپان اجازه واردنمودن نفت از ایران را تمدید نمی کند. تهران تحت فشار اعظمی اقتصادی و دیپلوماتیک قرار گرفته است.
هند متحد نیرومند ایران در اعمار بندر چاه بهار از همکاری با ایران امتناع ورزیده و با تحریمات امریکا پیوسته است. اداره ترامپ به منطقه خلیج کشتی طیاره بردار «ابرهام لیکلن» و گروپ طیارات بمبارد استراتژیک روان کرده است. امریکا در این منطقه و در افغانستان پایگاه های نظامی و متحدان، مانند اسرائیل، عربستان سعودی و امارات متحده عربی دارد که در صورت لزوم، جهت شامل شدن در جنگ آماده می باشند.
با تاسف، اوضاع، ظاهراً با بنبست مواجه شده: ایران و امریکا مواضع آشتی ناپذیر اتخاذ کرده و طوریکه معلوم میشود، حوادث جاری آنها را به آتش جنگ می کشاند.
آسیب پذیری ایران در مناطق اطرافی آن — از ولایت سیستان و بلوچستان در جنوب- شرق، جای که اکثریت جمیعت — سنی مذهب اند، تا اهواز عرب زبان در جنوب و همچنان مناطق شمال-غربی و شمال-شرقی (در اینجا کردان و ترکمنان زندگی میکنند) که مناطق مرکزی فارسی زبان را احاطه میکنند — آشکارا مشاهده میشود. مناطق اطرافی ایران کاملاً متنوع اند و دشمنان میتوانند از آن استفاده کنند، تا بی نظمی و انفجار داخلی را تحریک کنند.
هرگونه منازعه بین ایران و امریکا و متحدان آن در چارچوب منطقه خلیج فارس محدود باقی نخواهد ماند. در حال که هردو طرف طبل های جنگ می نوازند، جامعه بین المللی باید درک نماید که همه تا لحظه، وقتیکه منازعه تحت فشار بدبختی ها و چلنج ها به جنگ بزرگ مقیاس وسیع مبدل خواهد گشت، وقت کم باقی مانده و این جنگ مصائیب بزرگ برای بشریت به بار خواهد آورد. وقت آن فرار رسیده که کبوتر صلح را به هوا رها کرد و سیاره را نجات داد.
