ما را جهان سیارات زیادی دیگر احاطه کرده اند. در نظام های همجوار ستاره گان سیارات زیادی، با نام های غیرمعمولی: پروکسیماb، TRAPPIST-1e،Ross-128b ، و LHS-1140b وجود دارند که شبیه زمین اند. آیا این سیارات معمایی مسکون اند یا نه؟ کدام اشکال حیرت انگیز در آنها مسکون خواهند بود؟
اگر قبلاً دانشمندان روحیه خوشبینانه داشتند، پس حالا امیدهای آنها تحت فشار حقایق جدید کاملاً نقش بر آب گردیده اند. اگرچه همه این سیارات در داخل «زون زلاتووالسکی» — یعنی در چنان فاصله دورتر از ستاره قرار دارند که در سطح سیاره آب باثبات مایع وجود داشته میتواند- اما یک نقطه حساس وجود دارد.
شعله دوزخ
واضحاً، این فقط استعاره است. در واقعیت امر صحبت راجع به تشعشعات بسیار قوی تصورناشدنی آفتاب مطرح بحث می باشد. سیارات که به دور ستاره گان نوع-M (بنام ستاره گان سرخ کوچک) می چرخند، بطور منظم تحت تائثیر تشعشعات قوی آفتاب قرار میگیرند که میتوانند بطور کامل بیوسفییر بالقوه را نابود سازند. اما تحقیقات نو که ستاره شناسان پوهنتون کالیفورونیا انجام داده، نشان میدهند که حتی در چنین شرایط بسیار سخت هم میتواند زندگی عادی البومینی معلوم به ما وجود داشته باشد.
برای آنکه درک نمود که این چگونه ممکن است، ابتدا باید ما سیاره بسیار خوب معلوم برای ما در زون زلاتووالسکی را مشاهده کنیم که موجودیت زندگی در آن ثبوت مطالبه نمی کند. ستاره شناس جیک او،میلی-جیمس یکجا با همکار خود لیزا کالتینگیر جریان تشعشعات ماورای بنفش مودل سازی کردند که بطور منظم موجودات ساکن سیارات (پروکسیماb، TRAPPIST-1e،Ross-128b ، و LHS-1140b) را مورد تشعشعات قرار میدهند و آن را با تشعشعات مقایسه کردند که زمین تحت تائثیر آن قرار می گیرد.
دانشمندان هنگام مودل سازی یک عده تفاوت ها در ترکیب اتموسفییر را بررسی کردند، چون اتموسفییر بیشتر متکاثف سطح سیاره را از اثرات مضره تشعشعات ماورای بنفش، نسبت به اتموسفییر باریک (تخریب شده یا فاقد اکسیجن)، بهتر حفاظت میکند.
بدون در نظرداشت این وضع، زندگی بازهم میتوانست بوجود آید و حتی در شرایط غیرعادی انکشاف یابد. در رابطه به این محققین نتیجه گیری میکنند که، باوجود جریان قوی ماورای بنفش، زندگی چانس بوجودآمدن در سیارات دوردست دارد. محققان در مقاله شان توضیح میکنند:«اگرچه اتموسفییر فاقد اکسیجن اکزوسیارات به تشعشعات اجازه واردآوردن زیان به مراتب بیشتر به مواد عضوی میدهد، در زمین ما در زمانه های بسیار قدیم همه چیز هنوز هم بدتر بودند. به این ترتیب، سطح بلند تشعشعات سطحی امکان بوجودآمدن زندگی را مستثنی نمی سازد».
این خوشبینی معین در قلوب همه دانشمندان بوجود می آورد که به جستجوی زندگی ماورای زمین علاقمند می باشند. بسیاری ها حتی بر این باور دارند که سطح بلند تشعشعات — این به ذات خود یکی از عوامل کلیدی بوجودآمدن زندگی است و این به خیر ارگانیزم های فرضی تمام میشود. ممکن، ما بسیار زود از امکان ملاقات نمودن برادران ما در فضای دوردست صرفنظر نموده ایم؟
