به گزارش اسپوتنیک، به دستور رئیس شورای عالی اتحاد جماهیر شوروی از تاریخ 6 اپریل سال 1962 به افتخار یوری گاگارین نخستین کیهان نورد جهان و شهروند روسیه که توسط فضاپیمای وستوک در تاریخ 12 اپریل سال 1961 انجام شده بود، نام گذاری شد.
راه اندازی نخستین فضاپیمای مجهز در جهان توسط سرگئی کروولف، اناتولی کیریلوف و لئونید وسکریسینسکی رهبری شد.
سفینه فضایی «وستوک» با یوری گاگارین 108 دقیقه در فضای نزدیک زمین گذراند و یک انقلاب جدید در سیاره زمین رخداد. سپس این سفینه فضای در قلمرو اتحاد جماهیر شوروی فرود آمد. یوری گاگارین در ارتفاع چند کیلومتری از سطح زمین با چتر نجات در نزدیکی های ساحل ولگا در نزدیکی روستای سمیلوفکا منطقه تیرنوفسکی ساراتوف به زمین فرود آمد.
این رویداد تاریخی راه را برای کاوش فضای بیرونی و منافع همگانی باز کرد. در کوتاه مدت پس از نخستین پرواز به فضا، انسان ها از ماه دیدن کرده و وسایل نقلیه اتوماتیک زیادی را برای کاوش به دیگر سیاره های منظومه شمسی فرستادند.
فرصت های جدید برای اکتشاف در فضا در سال 2000 زمانی به میان آمد، که ایستگاه بین المللی فضایی (ISS)، یک پروژه مشترک بین المللی که در آن 15 کشور اشتراک داشتند. کنترل پرواز این ایستگاه فضای همه وقت از دو مرکز انجام می شود، که یکی آن در نزدیکی مسکو در کروولف قرار دارد و دیگر آن در امریکا در هوستون تگزاس است. در جریان عملیات ها ایستگاه بین المللی فضایی به تدریج به یک آزمایشگاه بزرگ در فضای نزدیک زمین تبدیل شد.
از زمان نخستین پرواز یوری گاگارین نخستین کیهان نورد روسیه تاکنون بیش از 550 نفر تقریبا از 40 کشور جهان به شمول افغانستان در فضا بوده اند.
برای نخستین بار در سال 1962 میلادی روز جهانی کیهان نورد در شوروی آغاز شد. دولت اتحاد جماهیر شوروی از این طرح پشتیبانی و به تاریخ 9 اپریل سال 1962 به طور رسمی 12 اپریل را به نام روز کیهان نورد نامید.
در فدراسیون روسیه، روز کیهان نورد به عنوان یک روز تاریخی مطابق قانون اساسی روسیه که به تاریخ 13 مارچ 1995 پذیرفته شد به عنوان روزهای افتخار نظامی جشن گرفته می شود.
یوری گاگارین فرصت نداشت تا زنده بماند و سال 2011 را ببیند و شاهد آن باشد که سازمان ملل نیز به اقدام او ارج نهاده اما به هر حال تاخیر در تعیین روز جهانی فضانوردی به این دلیل بود که امریکایی ها مقاومت می کردند تا این روز که نماد موفقیت یک فضا نورد روس است در تقویم بین المللی ثبت گردد.
به هر حال در یک حرکت بسیار تاثیر گذار سازمان ملل این روز را تصویب کرد تا نشان دهد، که ارج نهادن به این روز بسیار مهم تر از آن است که درگیر ماجراهای سیاسی و خودخواهی های انسانی گردد.
شاید این روز بتواند به همه انسان ها بفهماند تا متوجه شوند انسان چه قدر قدرت دارد تا به اهداف خود برسد و اگر همه انسان ها می توانستند به فضا بروند می توانستند متوجه شوند این کره خاکی چه قدر کوچک است و چه قدر بی ارزش است که بخواهیم برای آن بجنگیم و هم نوعان خود را نابود کنیم.
شاید انسان ها متوجه می شدند که بلی احتمال آن وجود دارد که ما انسان ها از کره دیگری به این کره آمده باشیم و همانگونه که توانسته ایم دور کره زمین بگردیم ممکن است روزی برسد بتوانیم فضا را در نوردیم وبه کره مادری خود برگردیم اما اگر به سمت و سوی نابودی بشریت پیش برویم شاید این کره خاکی هم به جایی تبدیل شود که در نهایت مجبور باشیم از آن کوچ کنیم.
