به گزارش اسپوتنیک به نقل از واشنگتن پست، در زمینه قطب بندی در سیاست امریکا، جمهوریخواهان و دموکرات ها به طور غیرمنتظره ای به اجماع دوجانبه روی آوردند و به دیدگاه «رقابت ابرقدرت ها» با روسیه و چین به عنوان اساس رایج، مسلح شدند.
به طور خاص، واشنگتن در رقابت با دولت ها مبارزه برای برتری تکنولوژی و نظامی را پیش می برد.
نویسنده در همین حال یادآور می شود، که ایالات متحده درک ماهیت رقابت با مسکو و پکن را نادیده می گیرد که به نوبه خود می تواند منجر به شکست شود.
به عنوان نمونه سوریه بخودی خود گواه این است، که ایالات متحده امریکا در آنجا در سال 2011 با روسیه رقابت کرد، که این مبارزه نتایج ناخوشایندی برای امریکا را در برداشت. قدرت نظامی امریکا در سوریه بمراتب برتر از تکنولوژی نظامی روسیه است، اما در آخر کرملین در آنجا جا به جا شد و بشار اسد توانست قدرتش را حفظ کند، با وجود آنکه امریکا خواهان سرنگونی او بود.
موفقیت مسکو با «دیپلماسی حیله گرانه» و گام های دقیق و غیرمنتظره نظامی بدست می آیند. مورد مشابهی در دریای چین جنوبی رخ داد. آنجا نیز صحنه رقابت ژئوپولیتیکی واشنگتن و پکن در دهه اخیر بود.
