«از عشق، از امید، از فردا نمی‌ترسی
می‌بوسمت در بین طالب‌ها نمی‌ترسی»
بیتی از یک غزل رامین مظهر، شاعر جوان که حالا توسط یک دخترخانم در یک کنسرت خیابانی در کابل اجرا شد.
ثریا حسینی بیست سال دارد و آموختن موسیقی را سه سال پیش در ایران آغاز کرده است.
او عضو گروه موسیقی «اریکین» در ایران است که توسط افغانستانی‌های ساکن این کشور ایجاد شده است.
ثریا به تازگی کابل آمده است و با گروه سه نفره‌ی زیر نام «آزادی» به عنوان اولین دختر خانم افغانستانی کنسرت خیابانی را در کابل برگزار کرد.
در شهر کابل که وضعیت امنیتی خوب ندارد و هر لحظه احتمال وقوع انتحار و انفجار دور از امکان نیست، کنسرت خیابانی ثریا حسینی از سوی شهروندان کابل به گرمی استقبال شد.
ثریا می‌گوید، این کنسرت را با ترس و پذیرفتن خطر اجرا کرده است اما با آن هم فضا را برای موسیقی زنان افغانستان مناسب می‌داند:
«موسیقی خیابانی فلسفه متفاوت دارد و در افغانستان کاملا نو است، اما در خصوص موسیقی خانم‌ها بسیار امیدوار استم و آینده روشن برای خانم‌ها می‌بینم. دوست دارم موسیقی خیابانی بیشتر رواج پیدا کند و من با ترس و خطرات بسیار این کار را انجام دادم و خواستم این شجاعت را برای خانم هایی که در افغانستان هستند بدهم که باز هم این کار را انجام بدهند».
ثریا این کنسرت خیابانی را تابوشکنی می‌داند و می‌گوید، حالا که گفت‌و‌گهای صلح جریان دارد، خواستم با این کنسرت این پیام را که زنان افغانستان به عقب بر نمی‌گردند، به گوش همه برسانم.
ثریا حسینی موسیقی را در ایران آموخته است. او با آن که ایران را کشور خوب برای آموزش موسیقی می‌داند اما افغانستان را مکان بهتر برای آوازخواندن عنوان می‌کند و می‌گوید، در ایران دخترخانم‌ها اجازه‌ی آواز خواندن را ندارند و بارها صدای او را به دلیل زن بودن قطع کردند و او حتا اجازه‌ی رفتن به استیژ آواز خواندن را نداشته است:
«فرصت برای موسیقی برای خانم‌ها در افغانستان بسیار خوب است، اما در ایران آواز زن‌ها ممنوع است. استادان من در ایران اجازه‌ی آواز خواندن را نداشتند. من از ایران بسیار متشکر استم چون استادان بسیار خوب داشتم و من را کمک کردند، اما تجربه های بسیار بد هم دارم. در کنسرت‌ها آواز خوان پشت صحنه بودم، اما مایک من را خاموش می کردند و حتا می‌گفتند، زن ها نباید روی استیژ بیایند. اما برای درس خواندن و موسیقی آموختن، ایران جای خوبی است».
ثریا حسینی می‌گوید، این کنسرت خیابانی آخرین اجرایش نخواهد بود و دوست دارد ادامه بدهد.
او خطرات کنسرت های خیابانی را می‌داند اما می‌گوید، تلاش می‌کند این فرهنگ میان شهروندان افغانستان بیشتر شود و مردم با کنسرت های خیابانی بیشتر آشنا شوند.
