این تصمیم پس از افزایش احتمال آغاز تحقیقات دیوان بینالمللی کیفری درباره موارد ادعایی ارتکاب جنایات جنگی سربازان امریکایی، بهویژه در افغانستان اتخاذ شده است.
مقامهای ایالات متحده در ماه سپتامبر تهدید کرده بودند در صورتی که دیوان درباره موارد اتهامی جرایم جنگی و جنایت علیه بشریت نظامیان امریکایی پروندهای را باز کنند، مجازاتهایی علیه قضات و دادستانهای درگیر در پرونده اعمال خواهد کرد. این مجازاتها، علاوه بر محرومیت از داشتن روادید ورود به امریکا، شامل مصادره اموال و حسابهای بانکی در خاک ایالات متحده و پیگرد کیفری در دادگاههای فدرال خواهد بود.
وزیر خارجه دولت دونالد ترامپ روز جمعه در یک کنفرانس خبری گفت: «سیاست محدودیت صدور روادید امریکا برای آن دسته از افرادی که مستقیما در تحقیقات دیوان بینالمللی کیفری در قبال کارکنان امریکایی را بر عهده دارند، اعلام میکنم».
در ماه نوامبر سال ۲۰۱۷، دادستان دیوان کیفری بینالمللی، از قضات عالیترین مرجع قضایی کیفری جهان خواست تا دستور تحقیقات مقدماتی درباره موارد ادعایی جرایم جنگی و جنایت علیه بشریت در افغانستان از ماه مه سال ۲۰۰۳ را صادر کند. این درخواست بهویژه شامل مناطقی میشد که سازمان مرکزی اطلاعات امریکا در آنها زندانهای مخفی دایر کرده بود.
مولوی عبدالله قرلق سناتور جوزجان و کندز و معاون حزب جنبش ملی اسلامی افغانستان با اشاره به اینکه آسیبدیدگان حملات نیروهای هوایی خارجی بالای کندز از دولت کمک خواستند، گفت:
«مردم کندز به دولت و رییس جمهور مراجعه کردند و از طرف دولت همکاریهای لازم صورت گرفت. دولت امریکا هم در این قضیه همکاری نقدی را انجام داد».
وی ادامه داد:
«طبیعی است که امریکا با داشتن نقش بیشتر و اقتصاد بالاتر میخواهد در هر مساله اعمال نفوذ داشته باشد. در این قسمت اعمال نفوذ امریکا خلاف همه قوانین و مقررات دیپلماسی است».
به گفته سناتور قرلق، امریکاییها پاسخ جنایت شان را در کندز به مردم افغانستان ندادهاند.
گل آقا یکی از باشندگان کندز که شاهد حملات هوایی نیروهای امریکا و ناتو به شفاخانه "دکتوران بدون سرحد" در سال 2016 میلادی شد به اسپوتنیک گفت که آسیبدیدگان این حمله میخواهند که دیوان بینالمللی کیفری از حقوق شان دفاع بکند:
«ما از دادگاه بینالمللی خواهان این استیم که حق ما را بگیرد. امریکاییها مانند گروههای تررویستی استند که در این جا عملا فعالیت دارند. مثل طالب وری، یعنی ما از اینها کرده طالب را بسیار به چشم خوب می بینیم. اگر هر جنایتی بالای کسی صورت میگیرد میشود به یک دادگاه مراجعه کرد که آنجا عرضت را میشنوند و یک دوسیه میاندازند. ولی امریکاییها از آن زورگوهای استند که هم خیانت میکنند، هم پذیرش ندارند. حالا پیش چه کسی باید رفت و در رابطه به جنایتی که در کندز شده با کی گپ زد؟»
گل آقا که در آن زمان تاجر بود، میگوید که پس از این حمله از کار و زندگی خود پس مانده است. این باشنده کندز میگوید که حمله بالای مردم کندز یک عمل قصدی بود:
«اگر برنامهیی میداشتند باید جای که هدف میداشته باشند همان جای را بزنند، نه جای دکتوران بدون سرحد را به نام طالب. یعنی طالب در بسته کندز تنها در دکتوران بدون سرحد بوده است؟ هر جای را که بمبارد میکنن اول اسکن میکنن و کوردینه میکنن بعد از آن بمبارد میکنند. حالا پیش کی باید رفت و پیش کی داد زد؟»
آقای امان ریاضت سخنگوی وزارت عدلیه در گفتگوی تلفنی با اسپوتنیک گفت که در مورد عملیات امریکا علیه کارمندان دیوان بینالمللی کیفری لاهه و در باره شکایات افراد ملکی در کندز به دولت معلوماتی ندارد و حاضر به گفتگو نشد.