در سال 1979 میلادی به درخواست دولت جمهوری دموکراتیک افغانستان برای ارائه کمک نظامی به خاطر جلوگیری از تشدید بحران در افغانستان از اتحاد جماهیر شوروی درخواست کمک کرد و رهبری اتحاد جماهیر شوروی از ترس گسترش درگیری ها به قلمرو جمهوری های آسیای میانه، تصمیم به جا به جایی نیروهای نظامی در افغانستان کرد. نیروهای شوروی در افغانستان از تسهیلات اقتصادی ملی، میدان های هوایی، جاده های حیاتی این کشور به خاطر جلوگیری از حملات نیروهای مخالف دفاع می کرد. در مجموع در جریان 8 سال حضور نظامی نیروهای شوروی در افغانستان نزدیک به 14.5 هزار نفر از سربازان شوروی کشته و نزدیک به 6.6 هزار سرباز دیگر معلول شدند.
بسیاری از سیاستمداران و کارشناسان خارجی بر این باور بودند، که مانع اصلی به پایان رسیدن جنگ در افغانستان، حضور نظامی شوروی در آن کشور است. اما با این حال، پس از بیرون شدن سربازان شوروی از این کشور نه تنها درگیری ها به پایان نرسید، بلکه بیشتر هم شد و شهر کابل در جریان 3 سال در نتیجه درگیری های میان تنظیمی به خرابه ای تبدیل شد.
