برهما چیلانی در مقاله برای Project Syndicate می نویسد، بعد از اعمال تروریستی 11 سپتمبر سال 2001 ایالات متحده در افغانستان مداخله کردند و رژیم طالبان (سازمان، ممنوع در فدراسیون روسیه) سقوط دادند. یکی از عناصر کلیدی تروریزم بین المللی از قدرت محروم گردید. حالا امریکا از جنگ خسته شده و دونالد ترامپ رئیس جمهور امریکا سعی می ورزد حضور نظامی را در خارج کاهش دهد. واشنگتن موافقت نامه مقدماتی را عقد نموده که عمده تاً با شرایط موافقه نموده که *طالبان پیشکش نموده اند. گروه افراطی که زمان برای «القاعده» (سازمان، ممنوع در فدراسیون روسیه) پناه داده بود و با اعمال تروریستی خونین خود شهرت دارد، نه تنها به وعده راجع به خروج نیروهای امریکایی در جریان 18 ماه دست یافته، بلکه راه را برای خود بسوی رسیدن به قدرت در کابل آماده ساخته است.
تاریخ یکبار دیگر تکرار میشود. امریکا یک بار دیگر از افغانستان ویران شده توسط جنگ، مانند 30 سال قبل بعد از پیروزی عملیات محرم CIA در باره عقب زدن نیروهای شوروی از این کشور، صرفنظر مینماید. امریکا مایوسانه جهت پایان بخشیدن به طولانی ترین جنگ خود تلاش می ورزد، ولی آنها، ظاهرا، آن عواقب را فراموش کرده که امتناع آنها از افغانستان در گذشته به آن منجر گردیده بود:افغانستان به پایگاه تروریزم چند ملیتی مبدل گشت که به آغاز جنگ داخلی و در نتیجه به خونریزی در غرب انجامید.
توافقات که بین «طالبان» (سازمان، ممنوع در فدراسیون روسیه) و زلمی خلیلزاد نماینده ویژه وزارت خارجه امریکا در باره افغانستان حاصل شده، میتوان به مثابه تسلیمی کامل اداره ترامپ بررسی کرد.
در سال 2014 امریکا با حکومت افغانستان مجموعه توافقات راجع به امنیت امضا نمود که به امریکایان دسترسی بر 9 پایگاه نظامی تا سال 2024 فراهم ساخت. ولی حالا امریکا به خروج نیروهای خود در بدل وعده ساده تروریستان راجع به این که آنها به گروپ های دیگر تروریستی در خاک افغانستان پناه نخواهند داد، موافقه کرده است. فکر کن که داعش (سازمان، ممنوع در فدراسیون روسیه) همین اکنون در خاک افغانستان فعالیت میکند و به موجودیت خود «طالبان» (سازمان، ممنوع در فدراسیون روسیه) چلنج میدهد.
آری، موافقت نامه مقدماتی با «طالبان» (سازمان، ممنوع در فدراسیون روسیه) را بنام موافقت نامه صلح مسمی نموده، ولی این موافقت نامه احتمالاً به تشدشد خشونت ها از جانب اسلامگرایان منجر خواهد شد. طالبان قاطعانه مصمم اند، یکبار دیگر تجربه قرون اوسطایی را تحمیل کنند که آنها در زمان حکمروایی شان از سال 1996 تا 2001 عملی میکردند. اگر افغانستان در عرصه حقوق زنان و حقوق مدنی بر هرگونه دستاوردها دست یافته باشد، به زودی راجع به آنها باید فراموش کرد.
نباید در رابطه با طالبان خود را بازی داد. این تروریستان سرسخت از به رسمیت شناختن حکومت قانونی افغانستان امتناع می ورزند که پروسه تحقق موافقت نامه نو «کلی» را فوق العاده دشوار می سازند. کاملاً مشکوک به نظر میرسد که طالبان با تقسیم قدرت با حکومت افغانستان تحت رهبری رئیس جمهور اشرف غنی موافقه نمایند.
سلسله عقب نشینی ها از جانب امریکا طی شش سال اخیر فقط به افزایش حملات تروریستی از جانب طالبان منجر شده که همچنان در مبارزه با نیروهای امنیتی افغانستان بر دستاوردهای قابل ملاحظه دست یافته اند. به این ترتیب طالبان موافقت نامه نو را به مثابه تائید پیروزی در حال نزدیک شدن بررسی خواهند کرد. آنها میدانند که زمان نقش را بر ضد امریکا بازی میکند و اینکه اکثریت اتباع ایالات متحده از خروج نیروهای حمایت میکنند.
موافقت نامه مقدماتی با امریکا نه تنها پیروزی بزرگ برای طالبان، بلکه برای پاکستان نیز می باشد که به رهبری طالبان و یک عده افراد مسلح طالبان پناه میداد. در سال گذشته ترامپ کمک نظامی به پاکستان کاهش داد و به این امر اشاره نمود که اسلام آباد به تروریستان پناه میدهد که واشنگتن مصروف شکار آنها در افغانستان می باشد.
همچنان قابل یاداوری است که ترامپ بعد از آغاز کار در مقام ریاست جمهوری در باره چرخش در اوضاع روبه وخامت در افغانستان وعده داد. ولی بعد از دو سال، آشکارا، فیصله کرد که بجای امریکا باید افراطیون بر پیروزی نوبتی دست یابند.
بارک اوباما رئیس جمهور سابق امریکا برای آنکه مذاکرات با طالبان را سهلتر ساخته باشد عملاً به آنها اجازه تاسیس نمایندگی دیپلوماتیک در دوحه پایتخت قطر در سال 2013 داد. و یک سال بعد او پنج عضو ارشد جنبش طالبان را با بریدگی اردوی امریکا تبادله کرد که در نتیجه علیه او اتهام فرار از خدمت وارد گردید. برعلاوه این، برای آن که اساس برای معامله پی ریزی کرده باشند، نظامیان امریکا از مدتها بدینسو از حملات بر مراکز قوماندانی طالبان در پاکستان امتناع می ورزند و بدین ترتیب به موثرترین شکل ماموریت خود را در افغانستان تخریب میکنند. طوریکه جان نیکلسون قوماندان سابق نیروهای امریکا در افغانستان در سال 2017 اعلام داشت:« دستیابی بر پیروزی در صحنه نبرد زمان نهایت دشوار است، وقتیکه دشمن تان از حمایت و پناهگاهای خارجی استفاده میکند».
حلقه بسته شد. طالبان، مانند «القاعده» (سازمان، ممنوع در فدراسیون روسیه) از آمادگی در پاکستان تحت رهبری مربیون CIA که افراد مسلح را برای جنگ بر ضد اتحاد شوروی در سال های 1980 تمرین میدادند، آغاز کردند. بعداً، امریکا که از وحشتناکترین حمله تروریستی در تاریخ معاصر جهان صدمه دید، بر ضد طالبان اقدام کرد و رهبران آنها را از افغانستان راند. اما حالا، امریکا، جهت تلاش برای خروج نجات بخش نیروها، آماده است قدرت را به همان گروه باندیست برگرداند که 17 سال قبل سقوط داد. با تاسف، خروج نیروهای امریکایی از افغانستان امکانات ایالات متحده را در مورد اثرگذاری بر حوادث جاری در آنجا و جلوگیری از حملات نو تروریستی در خاک ایالات متحده جداً محدود می سازد.
