با آن هم در مدت کمی خیلی از نوجوانان و جوانان در کابل علاقهمند این ورزش شده اند. ایستادن روی دوچرخه، پرش از موانع، و تک چرخ زدن با دوچرخه، بخشی از این ورزش جذاب اما خطرناک است.
اصغر مهرزاد، جوان نوزده ساله، مربی باشگاه "دراپ اند راید" تنها باشگاه دوچرخهسواری فریاستایل در افغانستان است.
او دو سال پیش این باشگاه را ایجاد کرد و حالا بیش از سی دختر و پسر در این باشگاه مصروف تمرین استند. او کلیپهای یوتویوب از تمرینات دیگر ورزشکاران سبک فریاستایل را میبیند و و حرکات نمایشی را به دیگر ورزشکاران میآموزاند.
آن ها به تازگی مکانی را برای تمرین پیدا کرده اند و پول برق و کرایه این محل را اعضای باشگاه می پردازند. مهرزاد میگوید:
«اعضای باشگاه ما در حدود سی ورزشکار است و بین ده تا دوازده ورزشکار دختر با ما یکجا تمرین میکنند. این ها ورزشکارانی استند که به این ورزش علاقه دارند و خواستند از این طریق چهره مثبت از افغانستان را به نمایش بگذارند».
ورزشکاران چهار روز در هفته تمرین میکنند و روزهای جمعه به خاطر نهادینه ساختن فرهنگ دوچرخهسواری به شهر میروند و در برابر آلودگی محیط زیست مردم را آگاه میسازند.
دوچرخهسواری دختران میان شهروندان افغانستان زیاد هم خوشایند نیست و گاهی با چالشها و مشکلات روبرو است.
زهرا هژده سال دارد و دو سال پیش از طریق فیس بوک با گروه "دراپ اند راید" آشنا شده است.
او میگوید، از زندگی یک نواخت خسته شده بود و خواست با اشتراک در این باشگاه به مردم نشان دهد که دختران افغانستان جدا از این که ضعیف نیستند، حتا قویتر از مردها استند:
«راستش از این زندگی که جامعه برای ما تعیین کرده است، خسته شده بودم. بعد با خود گفتم، چرا ما دختر ها نمیتوانیم بایسکیلرانی کنیم و لذت ببریم. فعلا بسیارخوشحال استم کاری میکنم که دیگر دخترها انگیزه پیدا میکنند و کارهایی میکنند که حتا بچهها توان آن را ندارند».
زهرا سه روز در هفته تمرین میکند و خوشحال است که توانایی و اعتماد به نفس خود را دوباره بدست آورده است.
اعضای این باشگاه چندین کمپاین آگاهیدهی در مورد محیط زیست و و صلح را برگزار کرده اند و افتخار میکنند که از طریق این ورزش چهره مثبت از افغانستان را برای جهان معرفی میکنند.