کیسی چوک (CASEY CHALK) در ادامه می نویسد، ابراهام لیکولن، جورج واشنگتن، وینستون چیرچیل و حتی بارک اوباما موجود اند. چهره های زیادی تاریخی وجود دارند که امریکایان به آنها جهت الهام گیری مراجعه مینمایند. این به ویژه امروز، زمان رخ میدهد، وقتیکه تازه انتخابات میان دوره برگزار شدند. اما چندی قبل من رهبر بسیار حیرت آور یافتم که میتواند به ما دروس زیادی شایسته سیاسی بدهد. این چنگیزخان است. من این را کاملاً جدی میگویم.
در گذشته من تاریخ تدریس میکردم و از همینرو در مورد خواندن کتاب جیک ویزرفورد تحت عنوان «چنگیزخان» فیصله نمودم و درک میکردم که راجع به یکی از بانفوذترین مردم در تاریخ بشریت بسیار کم میدانم. طبق ارزیابی محققین، DNK چنگیزخان در 5،0% جمیعت سیاره ما وجود دارد. سرلشکر بزرگ مغول بخش اعظم جهان متمدن و بیش از یک سوم جمیعت آن را در قرن 13 اشغال کرد. او یکی از اولین سیستم های پستی بین المللی ایجاد کرد. او آزادی سراسری مذاهب در همه سرزمین های اشغالی اعلام داشت.
واضح است که چنگیزخان همچنان سرلشکر بسیار بی رحم بود، بر دشمنان ترحم نمی کرد که بر سر راه آنها می ایستادند. او شهرها کامل را با خاک یکسان ساخت و مردم ملکی اسیرشده به توپ می بست. چنگیزخان از دیار عدم در یکی از اکناف دوردست آسیا ظاهر شد و به چهره قدرتمند بزرگ و وحشتناک دوران قرون اوسطایی مبدل گشت. این کار تصادفی رخ نه داد. چنگیزخان مغول که در ابتدا او را بنام تیموچین می نامیدند، نه تنها استراتژیست بااستعداد، بلکه بسیار هشیار و رهبر زیرک سیاسی بود.
وقتیکه چنگیز خان اقوام سرکش آسیایی را مغلوب می ساخت، رهبران آنها را اعدام میکرد و زنان و اطفال آنها را در بین لشکریان خود تقسیم میکرد. اطفال به فرزندی گرفته شده دشمن را طبق اصول خود تربیه میکرد.
ویزرفورد توضیح میکند:« مهم نیست که به فرزندی گرفتن چگونه آغاز میشد، به اساس احساس ترحم یا سیاسی. تیموچین درک لازم اهمیت سمبولیک و نفع عملی چنین عمل برای یکپارچگی پیروان خود به وسیله قرابت مجازی نشان داد». تیموچین اکثراً پیروان خود را مردم دیوارهای نمدی می نامید و به نمد اشاره میکرد که یورت خود را از آن می ساختند».
دانایی دیگر او، اهمیت دادن به خصوصیات عنعنات محلی بود که در امپراطوری او وجود داشت که شکل قدیمی اصل بود که مطابق آن فیصله مسایل اقتصادی در قدم اول به سطح محلی صورت می گرفت.
در این شکی نیست که چنگیزخان شخص بی رحم بود که بعد از خود میراث خونین بجا گذاشت. در پهلوی بی رحمی، او خصوصیت مانند زیرکی عمیق سیاسی داشت که به او امکان ایجادکردن بزرگترین امپراطوری در تاریخ فراهم ساخت. طوریکه ویزرفورد یاداوری میکند، چنگیزخان قبل از مرگ سعی میکرد این را به پسران خود بیاموزد:
«او سعی میکرد به آنها این را بیاموزد که چیزی عمده برای حاکم — این حاکمیت بر نفس خود، استعداد جلوگیری از تکبر خود می باشد. او توضیح میکرد که بعضاً جلوگیری از تکبر، نسبت به رام ساختن شیر وحشی، دشوارتر است و فایق آمدن بر خشم در خود، نسبت به غلبه بر پهلوان بزرگ، پیچیده تر است. چنگیزخان هشدار میداد:« اگر بر تکبر خود غالب شده نمی توانی، پس حکمروایی کرده نمی توانی». او به پسران خود توصیه میکرد که هیچگاه خود را قوی تر و هشیارتر محسوب نکنند. حتی مرتفع ترین قلل را حیوانات وحشی زیر پا کرده اند. وقتیکه حیوان به قله کوه بالا میشود، او از آن بالاتر قرار میگیرد». شاید، اگر سیاستمداران امریکایی تعلیمات خان کبیر را جهت تسلیح بکار می گرفتند و بر خدمت گذاری به ایدیال های بزرگ بجای آن توجه متمرکز می ساختند، تا برای ابد نمره اخذ کرد، ما بر موفقیت های معین سراسری ملی دست می یافتیم، آنهم بدون خونریزی های وحشتناک.
