اگر یک فضانورد فضایی، در حال گشت و گذار در سیستم‌های خورشیدی اطراف باشد، می‌تواند این نور را از گوشه‌ای از کهکشان تشخیص دهد. این مطالعه اعلام می‌کند، که حتی می‌توانیم با ارسال کدی مثل مورس پالس‌های لیزر را شلیک کنیم تا پیامی برای فضایی‌ها ارسال کنیم.
ساخت چنین چراغی برای ایجاد لیزر به طور قطع در دسترس و امکان پذیر است. در کشور شیلی یک تلسکوپ ۳۹ متری در حال ساخت است در حالی که لیزر YAL-1 Airborne نیروی هوایی امریکا قدرتی مشابه با لیزری دارد که کلارک درباره‌ی آن صحبت می‌کند.
البته نگرانی‌های مهم دیگری نیز وجود دارد. یکی از این‌ها احتمال آسیب رساندن این لیزر به چشم‌هاست. این موضوع حتی در صورتی که این نور توسط چشم غیر مسلح هم قابل تشخیص نباشد وجود دارد.
علاوه بر این، این لیزر می‌تواند دوربین فضاپیما‌هایی که از آن عبور می‌کند را دچار مشکل کند. برای این مشکلات کلارک پیشنهاد کرده که سیستم لیزر را در دورترین منطقه‌ی ماه قرار دهیم تا کمترین آسیب را به ما برساند. البته این پیشنهاد هم به طور کامل خطر‌های احتمالی را دفع نمی‌کند.
البته باید به آن طرف معادله هم نگاه کنیم. این که حتی اگر ما این نور را ارسال کردیم آیا می‌توانیم انتظار دریافت جواب داشته باشیم و جواب مشابهی را مشاهده کنیم؟
این موضوع تنها در صورتی امکان پذیر خواهد که ما هم از یک تلسکوپ بسیار قدرتمند (مثلا یک متری یا بیشتر) استفاده کنیم و آن را به سمت محل دقیق نقطه‌ی ارسالی بگیریم. بنابراین با توجه به جمیع شرایط بعید به نظر می‌رسد که بتوانیم انتظار دریافت جواب داشته باشیم.
البته ابزار تصویربرداری زیادی هستند که برای مطالعه‌ی گاز‌ها در سیاره‌ی منظومه‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند و می‌توانند این نور را تشخیص دهند. هرچند به طور کلی نمی‌توان انتظار داشت رفتار فضایی‌ها قطعا با ما دوستانه خواهد بود.
