گروپ دانشمندان روسی تحقیات تیوریکی را به منظور احیای شکل اهرام به سطح نانو به هدف درک نمودن عکس العمل اهرام نسبت به امواج رادیویی که بسوی آن پخش میشوند، انجام داده اند. دانشمندان، به هیچ وجه در پی کشف و استفاده از اسرار مرموز این ساختمان باستانی نمی باشند. آنها امیداورند از نتائیج تحقیقات خود در عرصه تخنالوژیکی، بطور مثال، هنگام ساختن بطری های موثر آفتابی استفاده نمایند.
تجارت سیاسی بر موضوع وظایف فرضی اهرام های مصر، حد اقل، از اوایل قرن XX گسترش یافته است. این ساختارها را با همه چیز، از موجودات سیارات دیگر گرفته تا آخر زمان، مربوط می ساختند.
قدیم ترین و بزرگ ترین اهرم گیزا — اهرام بزرگ که برای فرعون هوفو هزاران سال قبل ساخته شده — در اذهان مردم سلسله کامل نظریات کاملاً وحشتناک ایجاد میکرد.
دانشمندان در کار خود اعتراف میکنند که «این تاسیسات حیرت انگیز تخیل مردم را تحریک میکنند و افسانه ها و فرضیه های مختلف بی بنیاد را ایجاد مینمایند».
از همینرو، طوریکه خود آنها توضیح میکنند، برای دانشمندان استفاده از میتودهای معاصر مطالعه معماهای واقعی اهرام ها از همه مهمترند.
آنها از مودل های مختلف ریاضیکی استفاده کرده، تا درک کنند که نور چگونه با ذارات نانویی فرضی در شکل معجزه باستانی جهان تعامل مینماید.
اندری ایولیوخین دوکتور علوم فزیک و ریاضیات پوهنتون ITMO و یکی از شرکت کنندگان تحقیقات میگوید:« اهرام های مصر همیشه توجه زیادی بخود جلب میکردند».
«ما، به مثابه دانشمندان، نیز به آنها علاقمندی نشان دادیم، از همینرو در باره بررسی اهرام بزرگ به مثابه ذره فیصله نمودیم که امواج رادیویی را پراگنده می سازد».
تحقیقات آنها در «ژورنال آف اپلیاد فزیکس» منتشر شده اند.
ابتدا دانشمندان محاسبه کردند که در صورت استفاده از امواج با طول 200 تا 600 متر در اهرام میتواند وضع به اصطلاح «ریزونانسی» دستیاب گردد، یعنی انرژی الکترومقناطیسی در داخل ساختار و در زیر آن متمرکز خواهد شد.
ایولیوخین معلومات داد:« ما نسبت عدم موجودیت معلومات راجع به خواص فزیکی اهرام به استفاده از فرضیات مختلف مجبور شدیم».
«بطور مثال، ما فرض نمودیم که در داخل خلاهای نامعلوم وجود ندارند و مواد ساختمانی با خواص آهک معمولی بصورت مساویانه در داخل و خارج اهرام تقسیم شده اند. با این فرضیه ما نتائیج جالب بدست آوردیم که میتوانند بکاربرد مهم عملی کسب کنند».
دلچسپی نسبت به اهرام بزرگ برای اولین بار هنگام تحقیق تعامل متقابل نور و برخی ذرات نانویی بوجود آمد.
نور را میتوان به مقیاس نانویی، با تغییر نمودن اندازه، شکل و شاخص های انکسار مواد اولیه ذرات نانویی، کنترول کرد.
دانشمندان میخواهند معلوم نمایند که آیا ذرات نانویی، مشابه اهرام بزرگ، با نور به عین ترتیب تعامل مینماید، طوریکه آن با امواج رادیویی تعامل میکند و انرژی را در زون های معین متمرکز می سازد.
پولینا کپیتانووا نامزد دوکتورای علوم تخنیکی یک فزیک دان دیگر پوهنتون ITMO میگوید:« با انتختاب نمودن مواد با خواص لازم الکترومقناطیسی، ما میتوانیم ذرات نانویی اهرام را با دورنمای استفاده عملی در منابع نانویی و عناصر موثر آفتابی بدست آوریم».
این اولین مورد «تصادم» جهان فزیک و تحقیق اهرام ها نمی باشد.
مقاله منتشره در مجله «نیچر» در سال 2017 در این باره معلومات میداد که دانشمندان چگونه با استفاده از فزیک ذرات، محفظه نو را در داخل اهرام بزرگ — اولین محفظه، از اوایل قرن XX، کشف کردند.
