مرتضی نیکزاد گفت: ما در دانشگاه کاتب مجوز برگزاری مسابقات در سطح منطقه جنوب آسیا را کسب کرده ایم و به فضل الهی امسال دومین دور مسابقات را در اواخر آبان ماه برگزار خواهیم کرد.
به گفته آقای نیکزاد شرکت در این مسابقات برای دانشجویان کشور ایران از جمله دانشجویان مهاجر هم بلامانع است. دانشجویان مهاجر می توانند از طرف دانشگاهی که در ایران مشغول به تحصیل هستند در این مسابقات اشتراک کنند.
وی در خصوص روند کلی مسابقات گفت: هر تیم سه نفر خواهد بود به همراه یک مربی که غیر از مربی بقیه باید در روز مسابقات در دانشگاه کاتب حضور داشته باشند.
مسابقات منطقه ای برنامه نویسی ACM تحت حمایت نهاد بین المللی ACM یک رقابت برنامه نویسی چند منظوره مبتنی بر تیم و از قدیمی ترین مسابقات برنامه نویسی در جهان است.
دانشگاه کاتب سال گذشته نخستین دوره از این مسابقات را در افغانستان در سطح استاندارد جهانی برگزار کرد. دانشجویان در این مسابقات نه تنها چالش های برنامه نویسی بلکه ساختارهای داده ها و الگوریتم های جدید را هنگام آماده سازی خود برای رقابت ها فرا می گیرند. در جریان برگزاری رقابت ACM، معمولا آغاز رقابت با فرستادن پوقانه هایی به هوا اعلام میشود. طی هر رقابت معمولا بیش از ۱۰ تا ۱۱ مسئله ارائه میشود. در مسابقات جهانی با حل اولین مسئله توسط هر یک از تیمها، یک پوقانه طلایی به میز تیم متصل میشود. در مسابقهی فینال و مسابقهی انتخابی، هر تیمی که زودتر از سایر تیمها مسئلهای را حل کند، در آخر جایزهی ویژهای دریافت میکند. در جریان رقابت هر یک از تیمها یک رایانه در اختیار دارند که نرمافزاری روی آن نصب شده است و پاسخها از طریق آن برای تیم داوری ارسال میشوند. هر تیم پیش از مسابقه، نام کاربری و رمز عبور این نرمافزار را دریافت میکند. تیمها در کنار دریافت سؤالات، ورودی و خروجیهایی نیز دریافت میکنند که روشنکنندهی مطلب درخواستی هستند. هر تیم پس از آنکه برنامهای جداگانه را برای هر سؤال توسعه داد، باید سورس کد را از طریق برنامهی مورد نظر ارسال کند. تیم داوری از طریق نرمافزار مورد نظر قبول یا رد راه حل را اعلام میکند. پس از آنکه زمان رقابت به پایان رسید و برندگان مشخص شدند؛ رسم بر این است که تمام پوقانه های موجود توسط شرکتکنندگان و اعضای اجرایی منفجر میشوند.
یادآوری می کنیم، که ریشهی برگزاری مسابقات ACM ICPC به سال ۱۹۷۰ و برگزاری مسابقات در دانشگاه A&M تگزاس برمیگردد که البته در آن زمان خبری از مشارکت ACM در برگزاری مسابقهی مورد نظر نبود. اولین دور از رقابتها با نام مسابقات قهرمانی برنامهنویسی بین دانشگاهی تگزاس نامگذاری شد و هر دانشگاه با در اختیار داشتن یک تیم پنجنفره در این رقابت شرکت کرد. در این رقابت زبان برنامهنویسی فورترن برای حل مسئلهها مورد استفاده قرار گرفت. در اولین دور از مسابقات که دانشگاه تگزاس میزبان آن بود، تیم دانشگاه هیوستون با حل هر سه مسئله عنوان اول را به نام خود ثبت کرد، حال آنکه سایر تیمها موفق نشدند سه مسئلهی تعیینشده را در زمان مقرر حل کنند و از اینرو هیچ تیمی موفق به کسب رتبهی دوم و سوم در این رقابت نشد. رقابتهای برنامهنویسی از سال ۱۹۷۷ به اینسو با همکاری ACM برگزار میشود. ACM را باید یک انجمن علمی در رشتهی کامپیوتر خواند که گسترهای بینالمللی دارد. این انجمن علمی ریشهدار در تاریخ فناوری، در سال ۱۹۴۷ تأسیس شد که از اینرو بزرگترین انجمن علمی و آموزشی موجود در حوزهی رایانه است.
بر اساس آخرین آمارها، این انجمن در سال ۲۰۱۱ بیش از صد هزار عضو داشت. البته باید به این نکته اشاره کرد که این رقابتها، حتی پس از مشارکت ACM هنوز گستردگی امروز خود را پیدا نکرده بود و در فاصلهی سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۹ فقط با حضور چهار تیم از دانشگاههای مختلف امریکا و کانادا برگزار میشد. در سال ۱۹۸۹ دانشگاه بیلور بهعنوان مرکز اصلی برگزاری رقابت فینال برگزیده شد و پیش از برگزاری فینال، رقابتهایی تحت نظر ACM در سایر کشورها و قارههای جهان برگزار شدند تا فینالیستها راهی امریکا شوند و مسابقهی فینال را برگزار کنند. به این ترتیب بود که ICPC با حضور ACM به یک رقابت جهانی بدل شد. برای افزایش دسترسی به رقابتهای ACM، برگزارکنندگان تعداد اعضای هر تیم را به سه نفر کاهش دادند.