رسماً هدف عملیات — مبارزه با چریکان ویتنامی بود، ولی از آن مردم ملکی صدمه دیدند. تعداد بسیار زیادی تلفات وجود داشت. آنهایی که جان به سلامت بردند، به اثر مسمومیت تغییرات غیرقابل علاج در بدن آنها رخ داد. اطفال آنها معلول تولد میشدند. خبرنگار خبرگزاری «ریا نووستی» با ویتنامیان ملاقات نموده که تحت بمباردمان های دیاکسین قرار گرفته بودند.
سلاح عمده کشتار جمعی امریکا در آن جنگ بنام «Agent Orege» یاد میشد که حاوی خطرناکترین ماده زهری تغییردهنده دیاکسین بود. آن را در بیرل های نارنجی می آوردند که نام آن از آن گرفته شده است. تولیدکننده آن — کمپنی «مونسانتا»، اجاره دار وزارت دفاع امریکا بود. امروز این یکی از عمده ترین کمپنی های عرضه کننده تخم های بذری تغییریافته جینیتیکی می باشد.
توسط «اورینج» جنگلات ویتنام جنوبی می سوختاندند، تا چریکان جای برای پنهان شدن نداشته باشند.
امریکایان طی ده سال از طیارات تقریباً 80 میلیون لیتر «Agent Orege» پاشیدند که خاک و آب دریاها را آلوده ساخته است.
زهر دیاکسین در بدن انسان پروسه های میتابولیزم را برهم می زند، باعث بروز امراض سرطانی میگردد، سیستم ایمنی بدن را تخریب و فلج می سازد و به وضع مرض ایدز کیمیاوی منجر میشود و بر ارثیت اثرات فاجعه بار بجا میگذارد.
اطفال آن عده ویتنامیان که هدف حملات کیمیاوی امریکا قرار گرفته بودند، با جمجمه های تغییریافته، بدون مغز سر، بینی یا اطراف تولید میشدند. در بهترین صورت تشخیص — ضعف عقلی — تثبیت شده است.
نگوئین وان رین، رئیس اتحادیه قربانیان «Agent Orege» در مقر اتحادیه در هانوی به خبرنگار «ریا نووستی» معلومات داد:« امریکایان از همان ابتدا راجع به عواقب استعمال این ماده زهری معلومات داشتند، اگرچه پیوسته دروغ می گفتند که «Agent» برای مردم خطرناک نیست و فقط جنگلات را نابود می سازد. آنها این را هم میدانستند که عمده تاً دهاقین عادی متضرر میشوند. چریکان اصلاً از مناطق آلوده خارج میشدند. ولی دهاقین به خانه ها، خانواده ها و مزارع برنج خود وابسته می باشند. این عمل وحشت آفرینی بود».
نیگوئین دان چی در اردو به صفت افسر خدمت میکرد. در نبردها علیه امریکایان شرکت داشت. یک روز سربازان او پیلوت نیروهای هوایی امریکا را به اسارت گرفتند. او خود را از طیاره سقوط داده شده انداخته بود و هنگام فرودآمدن توسط پاراشوت بر زمین پا و کمرش شکسته بود. سربازان ویتنامی به او کمک اولیه طبی نمودند و او را به قرارگاه اردو انتقال دادند.
افسر ویتانمی معلومات داد:« ما به او هیچ ضرر نه رساندیم، اگرچه، نمی خواهم پنهان کنم که اکثریت ما خشمگین بودیم».
عواقب استعمال «Agent Orege» توسط نیروهای مسلح امریکا برای خانواده ها و نسل های بعدی ویتنام فاجعه بار ثابت شده است. اطفال معلول تا به حال در همه جا دیده میشود. این جنایت بر ضد بشر لکه ننگ بر پیشانی دولت امریکا می باشد.
به هانوی به دفتر اتحادیه قربانیان «Agent Orege» برمیگردیم. نگوئین وان رین، رئیس اتحادیه مجموعه احصائیوی را روی میز میگذارد. وان رین با خشم اظهار میدارد:«از این زهر سه میلیون نفر ویتنامی صدمه دیده اند! امروز یک میلیون — معلول وجود دارد. طوریکه شما میدانید، سازمان های بین المللی تا به حال این همه را به مثابه جنایات جنگی یا جنایات علیه بشریت به رسمیت نه شناخته اند».
وان رین در ادامه گفت:« ما با سابقه داران امریکایی که از دیاکسین صدمه دیده، تماس ها برقرار نموده ایم. محکمه مقامات را به پرداخت جبران خساره به آنها مکلف نموده است. یعنی واقعیت جنایت از نظر حقوقی به رسمیت شناخته شده و ثابت شده است! اما فقط به ویتنامیان محکمه امریکا جواب رد داده است: ما برای آنها — مردم درجه دوم هستیم».
