او نخستین فریستایلر فوتبال در میان کودکان و نوجوانان افغانستان که در سال ۲۰۰۸ در دیار مهاجرت به دنیا آمده و اکنون در افغانستان زندگی میکند. بنیامین آرزوهای بزرگی در سر دارد که یکی از آرزوهایش بازی در باشگاه بارسلونای اسپانیا است.
او پس از پیروزی های پدرش در رقابتهای مختلف فوتبال فریستایل در بیرون از کشور، علاقمند این رشتۀ ورزشی شد و از همین رو در سن هفت سالگی وارد دنیای این بازی هیجانانگیز شد.
«پدرم به من الهام بخشید!»
بنیامین کوچک خودش در مورد اینکه چرا این ورزش را انتخاب نموده است به خبرگزاری اسپوتنیک گفت:
«من از طفولیت از دیدن حرکات پدرم با توپ فوتبال بسیار خوشم میآمد و آرزو داشتم که این ورزش را یاد بگیرم».
وی میگوید که در پهلوی دروس مکتب که اکنون در صنف چهارم آن درس میخواند، تمرین های خود را ادامه میدهد و حتا زمانی که در خانه است با " تشله" تمرین میکند.
وی می گوید که در مکتب و جمنازیوم دوستان و علاقمندانی زیاد دارد و آرزو دارد تا در آینده با لیونل مسی، ستارهٔ ارجنتاینی فوتبال دنیا ملاقات نماید. او آرزو دارد تا مانند مسی در فوتبال به پلههای بلند موفقیت برسد. بنیامین به همسالانش پیام میدهد تا برای بدست آوردن موفقیت از تلاش دست نکشند.
«سیب از درخت دورتر نمی افتد!»
عبدالله، پدر بنیامین، به گفتهٔ خودش بنیانگذار ورزش فری استایل یا «حرکات نمایشی با توپ فوتبال» در افغانستان در مصاحبه با اسپوتنیک گفت که بار نخست او خودش این ورزش را در سال 2011 از کشور امارات متحدهٔ عربی و شهر دوبی به افغانستان آورده است. او پیش ازاین از طرف باشگاههای مختلف فوتبال از جمله چلسی انگلیس و بارسلونای اسپانیا به عنوان برنده دعوت شده و برنامه های مختلفی را سپری نمود و بلاخره تصمیم گرفت این ورزش را برای افغانستان به ارمغان بیاورد.
«من خودم به عنوان یک ورزشکار استعداد بنیامین پسرم را دیدم و خواستم این استعداد را پرورش دهم. من هرگز فشار بالای وی وارد نکردم اما زمانی که مشاهده کردم بنیامین استعداد دارد و همچنین تحفه خدایی فوتبالیستها یعنی «چپپا بودنش» را در نظر گرفتم چون پا چپها با استعداد تر هستند و از «امتحان دوستانه» که برایش سازماندهی کرده بودم با موفقیت گذشت، من تشخیص دادم که وی می تواند دراین ورزش رشد کند و به موفقیت های بزرگی دست یابد. اکنون خوشحال هستم که تصمیم ما درست بوده است».
آقای عبدالله فریستایل می گوید هر پدر در قدم اول نخستین مربی زندگی فرزندش است و خوشبختانه من هم پدر بنیامین هستم و هم مربی وی. و به عنوان یک پدر و همزمان یک مربی ورزشی بنیامین را حمایت و کمک می کنم تا در آینده دستآوردهای خوبی داشته باشد.
مربی ورزش فری استایل، عبدالله میافزاید که دولت و ارگان های ورزشی تا هنوز هیچگونه کمکی را به خاطر ایجاد شرایط تمرین برای بنیامین کوچک ارائه نکرده اند:
«تا جاییکه واضح است که مردم افغانستان با مشکلات زیاد مواجه اند. با وجود آنکه بنیامین کودک با استعدادی است اما تا هنوز هیچگونه کمک و حمایتی نه از جانب ارگان های ورزش، نه دولت و نه هم از جانب شخصیتهای دیگر برای وی ارایه نشده است. این وظیفه هر شخص با مسوولیت است که بیایند و دست بنیامین را به عنوان یک ورزشکار بگیرند و حمایتش کنند. زیرا کاری را که بنیامین امروز انجام می دهد فردا به سویه بینالمللی نام افغانستان را در جهان روشن خواهد ساخت.»
پدر و مربی بنیامین کوچک میگوید که خودش با امکانات دست داشته شرایط تمرین را برای پسرش مهیا میسازد:
«تلاش میکنم تمام امکاناتی را که یک ورزشکار خوب نیاز دارد تا رشد کند و فردا به جایی برسد که «محمد صلاح» افغانستان باشد، در اختیار بنیامین قرار دهم. به همه روشن است که ورزشکارانی چون صلاح و مسی نیز مشکلات زیادی را سپری کردند».
وی می گوید در دنیای فوتبال همیشه سه ورزشکار را برای بنیامین به عنوان الگو یاد می کند:
«پله، مارادونا و مسی… اما کسانی وجود داشت که آنها را حمایت نمود که امروز به عنوان ورزشکاران پیشتاز جهان شهرت و تاثیر بزرگی در فوتبال جهان دارند. پس زمانی که دست چنین کودک با استعداد از طرف مردم، از طرف دولت و ارگانهای ورزشی گرفته نشود، پس متاسفانه در آینده نباید انتظار داشت که چنین کودکان و جوانان آینده دست آورد های بزرگ ورزشی را برای کشور به ارمغان آورند. هرکار دو طرفه امکان پذیر است و زمانی که جانب مقابل هیچ کاری انجام ندهد پس توقع هم نباید داشت. طرف مقابل ما 40 ملیون نفوس است و زمانی که این 40 میلیون تماشا میکنند پس انتظاری هم نباید داشت اما من به عنوان پدر و مربی بنیامین تا توان دارم وی را حمایت، کمک و رهنمایی خواهم کرد».
«مسی آیندهٔ افغانستان»
سه ماه پیش بنیامین از طرف رسانههای آلمانی ها در تاجیکستان برای ثبت یک مستند به عنوان یک ورزشکار موفق و«مسی آینده افغانستان» دعوت شد. زمانی که یک طفل 9 ساله از جانب خارجیها برای ثبت یک مستند دعوت میشود، آیا این خود یک دستآورد نیست؟ پس زمانی که این طفل برمیگردد به کشور، آیا این خود یک دستآورد و یک افتخاربزرگ نیست؟ پس باید دست این کودک را گرفت و حمایتش کرد و باید فکر کرد که اکنون که این کودک لقب «مسی آینده» را می گیرد، پس ده سال بعد این کودک چی دست آورد های بزرگتری خواهد داشت؟ ما سفرهای دیگری نیز داشتیم که یکی از سفرها به امارات بود و درخواست شد تا بنیامین آنجا بماند و تمرین کند. اما ما این درخواست را رد کردیم. سفر دیگر سفر عربستان بود و قرار بود باشگاه «الهلال» عربستان با ما قراردادی را امضا کند اما بعدا نسبت مشکلات موجود این برنامه لغو شد.
جستجوی موفقیت در خارج از کشور
پدر و مربی این استعداد کوچک می گوید تلاش دارد تا بنیامین را به خارج از افغانستان انتقال دهد:
«هدف من یافتن راه گریز برای بنیامین نیست، اما جای خجالت است که امروز افغانستان در وضعیتی قرار دارد که ما مجبور هستیم برای جلوگیری از به هدر رفتن استعداد بنیامین باید وی را به کدام کشور خارجی ببریم تا رشد کند و ازاستعداد وی طوری که باید، استفاده شود؛ زیرا راه حل فقط خارج است. من توقع دارم که مقامات باید احترامانه وی را به کدام کشور خارج بفرستد. زیرا باور ها چنین است که اگر کشور خود ما اهمیتی به استعداد بنیامین قائل نشود، پس نباید ازکشور های دیگر این توقع داشت.»
در مورد برنامههای آینده، پدر بنیامین میگوید که در حال حاضر در پهلوی فریاستایل، تمرکز بیشتر بنیامین روی بازی فوتبال است. پدر بنیامین میگوید که تلاش دارد تا نام بنیامین بزودی به عنوان فریستایلر با استعداد ثبت کتاب رکورد های گینس شود اما تا هنوز حمایتی دریافت نشده و همه چیز در آغاز راه است.
بنیامین در بازیهای جام جهانی روسیه نیز تیمهای محبوب خودش را دارد. به گفتهٔ او علاقمندی به فوتبال سبب میشود تا جام جهانی را در خانه به همراه پدرش ببیند. علاقمند سرسخت ارجنتیاین است و باور دارد در فینال مسابقات، این ارجنتاین و برازیل خواهند بود که برای کسب جام جهانی رقابت میکنند.