هزینۀ ساخت این شهرک که 120 میلیون دالر است، که از سوی کانادا، بریتانیا، ایتالیا و کوریای جنوبی پرداخته می شود. شهرک شامل بلاک‌های رهایشی است که در یکی از ناحیه‌های کابل اعمار می گردد. کار ساخت آن تا دو سال دیگر و در چهار مرحله تکمیل خواهد شد.
پروژه شهرک پولیس زن، نشان دهندۀ اهمیت زنان در نیروهای امنیتی افغانستان است. این یک گام حیاتی در راستای از میان برداشتن موانع بر سر راه خدمت زنان و مدغم ساختن زنان و مردانی است که در امنیت افغانستان همکاری کرده اند.
در حال حاضر، بیش از 5 هزار زن در چارچوب پولیس و اردوی ملی افغانستان خدمت میکنند. بربنیاد آمارهای وزارت امورداخله، در چهار سال اخیر شمار زنان در صفوف پولیس تا 68 درصد افزایش یافته، اما هنوزهم ولایت‌های جنوبی و شرقی افغانستان با کمبود پولیس زن روبرو اند.
جنرال نظیفه ذکی، نماینده مردم کابل در دور شانزدهم مجلس نمایندگان در مصاحبه با اسپوتنیک، در مورد هدف ساخت شهرک برای پولیس در افغانستان می‌گوید:
«نقش و سهم زنان در صفوف نیروهای نظامی کشور بسیار با اهمیت بوده و بر پشتیبانی دوامدار حکومت نیاز دارد. اعمار این «شهرک آسایشی» برای زنان پولیس موجب تشویق بیشتر آنها می‌شود واین شهرک مطابق جدول به خانم‌هایی که خانه ندارند توزیع خواهد شد.»
خانم ذکی می‌گوید اگر این پروژه اجرا شود یک گام نیک در راستای فراهم نمودن سهولت‌ها برای پولیس زن در افغانستان برداشته خواهد شد.
به گفته جنرال ذکی «تجارب نشان داده که بیشتر اوقات در افغانستان، بیشترین امتیازات برای آقایان در نظر گرفته شده و خانم ها اکثر اوقات صرف نظر از وظیفۀ شان «منحیث انگشت ششم» در نظر گرفته می‌شوند و از امتیازت محروم استند».
این عضو مجلس می‌افزاید:
«زن در جامعۀ افغانستان شامل رهبری نیست ودر ارتش نیز همیشه از آنها به حیث افسر استفاده شده، اما اکنون خوشبختانه رییس‌جمهور غنی سرانجام متوجه این مسأله شده و هدایت داده تا این شهرک اعمار گردد و این پروژه را عملی نمایند. اجرای چنین پروژه‌ها باعث خواهد شد که تا نه‌تنها پولیس زن در افغانستان تشویق شود، بلکه تعداد بیشتر زن‌ها در ارتش جذب شوند».
خانم ذکی در توضیح این موضوع گفت:
«بهبود اوضاع برای تشویق کردن زنان بیشتر برای پیوستن به پولیس، کلیدی است. شهرک پولیس زن، می‌تواند اسکان امن را برای زنان فراهم کند تا آنان با عزت در کنار خانواده‌های شان زندگی کنند».
به گفته جنرال ذکی، خوبی این پروژه در آن است که این شهرک ویژۀ زنان پولیس می‌باشد و فقط برای پولیس ملی و کارمندان وزارت داخله مختص خواهد بود.
خانم نظیفه ذکی باور دارد که اجرایی شدن این پروژه در شرایط فعلی اهمیت زیاد دارد و اعضای پارلمان عملی شدن آن‌را پیگیری خواهند کرد و افسران زن در وزارت امور داخله نیز از این اقدام استقبال میکنند.
به گفتۀ این نمایندۀ مجلس، در آینده قرار است که پروژه‌های مشابه در ولایات دیگر نیز اجرا شود و در هر ولایتی که پولیس زن موجود است باید خانه‌های رهایشی در اختیار شان گذاشته شود:
«این آغاز راه است و ما امیدوار هستیم که این پروژه بر اساس قرار داد هرچه زودتر اعمار گردد. ما امیدواریم که این پروژه به سرنوشت شهرک معلمین سردچار نشود. زیرا آن وقت، اکثر زمین‌هایی را که دولت و به ویژه وزارت معارف در نظر گرفته بود برای معلمین توزیع نماید، دعوایی شد و پروژه متوقف شد.»
برخی از زنان پولیس می‌گویند که اعمار چنین شهرک‌ها سبب کاهش مشکلات اجتماعی آنان می‌شود و راه را برای پیوستن بانوان دیگر به صفوف پولیس نیز باز می‌کند، اما از سویی هم افسران زن در مورد اجرایی شدن این پروژه شک دارند.
عاطفه کریمی افسر پولیس ملی، کارمند ریاست سرحدی بخش مدیریت پیژند، در مصاحبه با اسپوتنیک در زمینه اجرایی شدن این پروژه ابراز امیدواری نموده می‌گوید:
«اگر این پروژه در واقعیت اجرایی شود از سوی خانم‌های پولیس مورد استقبال قرار خواهد گرفت، زیرا این پروژه در کل مشکل سرپناه پولیس زن در کشور را حل خواهد نمود و ما امیدوار هستیم که این پروژه هرچه زودتر عملی گردد. این پروژه برای کسانیکه در خانه کرایی زندگی میکنند، از هر لحاظ بسیار با اهمیت است».
وعدۀ ساخت شهرک برای نیروهای پولیس زن داده می‌شود که بیش از این بارها خانواده‌های پولیس زن از بی توجهی حکومت به آنان انتقاد کرده اند.
خانم کریمی می گوید که آنها به اجرایی شدن این پروژه با دیدۀ تردید مینگرند:
«سال گذشته که ما در ترکیه برای آموزش سفر نموده بودیم، هر گروه خارجی و نماینده‌های دولت که برای گفتگو با ما می‌آمدند وعده های زیادی را می‌دادند، اما زمانی که ما به کشور برگشتیم، هیچ کدام از وعده‌های آنان تحقق نیافت. اکنون امیدواریم که حداقل به این وعده خود عمل نمایند».
خانم کریمی باور دارد تا اجرایی شدن این پروژه هنوز راه بسیار در پیش رو است اما زنان پولیس امیدوار هستند که این شهرک هرچه زودتر ساخته شود تا بدین وسیله مشکل نداشتن سرپناه برای آنان حل شود.
حضور زنان در میان نیروهای امنیتی در کشور یک تابوی بزرگ اجتماعی تلقی می‌شود، خانواده ها از رفتن دختران شان درنهادهای امنیتی کم‌تر استقبال میکنند و نیاز است که این تابو شکسته شود.
وزیر امور داخله بار ها مشکل نبود مصوونیت کافی برای زنان در ادارات به ویژه سکتور امنیتی را یکی از دلایل بزرگی می‌داند که در گذشته سبب استقبال کم‌تر زنان از پیوستن به این سکتورها بوده است.
وزارت امور داخله افغانستان تأکید دارد که بدون افزایش و بلندبردن سطح مشارکت زنان در صفوف نیروهای امنیتی به ویژه پولیس ملی، مردم افغانستان به امنیت اجتماعی و روانی دست نخواهند یافت.
