اشخاص یادشده در حکومت های کشورهای شان به مثابه متخصصین در باره شرق نزدیک در مقامات عالی کار میکنند. این خبر را روزنامه ال اکبر لبنان در تاریخ 22 فبروری، به نقل از تلگرام محرم دیپلوماتیک، مورخ 12 جنوری سال 2018 که بینجامین نورمان (Benjamin Norman)، یک شرکت کننده دیگر جلسه و مسوول بخش شرق نزدیک در سفارت انگلیس در امریکا ارسال شده بود، نشر نموده است.
نازنین ارمنیان (Nazanin Armanian) در نشریه «Publico.es» اسپانیا در ادامه مینویسد، نمایندگان پنج دولت یکبار دیگر در تاریخ 22 فبروری در پاریس گردهم آمدند و توجه شان را بر آن متمرکز ساختند که چگونه میتوانند از موضوع «سلاح کیمیاوی اسد» به شکل بهتر استفاده کنند و ستیفان دی میستورا (Staffan de Mistura) نماینده ویژه سرمنشی سازمان ملل متحد را استعمال کنند، تا پلان خود را تحقق بخشند.
اقدامات در باره تقسیم سوریه
— ایجاد موانع بر سر حل سیاسی اوضاع در سوریه به دو شیوه آتی: طولانی ساختن جنگ، تضمین نمودن تحکیم مواضع نظامی ایالات متحده امریکا در ساحل شرقی دریای فرات (به وسیله متحدیدن «جهادی» آنها) که برای آن همه ساله مبلغ چهار میلیون دالر، طوریکه در جلسه دیوید ساتیرفیلد اشاره نمود، تخصیص داده خواهد شد و استفاده از سازمان ملل متحد، با استعمال نمودن ستیفان دی میستورا نماینده ویژه سرمنشی سازمان ملل متحد در سوریه. به او باید سند غیررسمی بنام «فعال ساختن پروسه سیاسی در سوریه در جریان مذاکرات در ژینیو» به منظور ایجاد موانع جهت بیرون رفت دمشق از منازعه ارسال شود و بدین ترتیب، ابتکارات سوچی را که روسیه، ترکیه و ایران پیش می برند، خنثی گردند. در عین حال، یکی از شرایط خروج نظامیان روسیه از عفرین تضمینات از جانب انقره در مورد تامین نمودن حضور شورشیان در کانگرس در سوچی و بازگرداندن ادلب، شهر استراتیژیک در شرق دریای فرات، به دمشق بود.
— تقسیم نمودن سوریه به محور شرق — غرب، با دریای فرات به مثابه یکی از سرحدات بین نواحی نفوذ مسکو و واشنگتن. جیم میتیس (Jim Mattis)، وزیر دفاع امریکا اعلام داشت:«برای اسد جای در سوریه متحد وجود ندارد» و مقصد اش این بود که اگر رژیم تعویض نشود، پس سوریه تقسیم خواهد شد. در واقع حمله 7 فبروری از جانب امریکا بر کمپنی خصوصی نظامی «واگنیر» روسیه در دیرالزور، در شرق سوریه، به هدف « تعیین اراضی» صورت گرفته بود.
— مقاعدساختن ستیفان دی میستورا جهت تصویب ساختار نو سیاسی سوریه که از نقاط آتی تشکیل شده باشد: 1) نیروهای دموکراتیک سوریه که پنتاگون ایجاد کرده که در آنها، برعلاوه کردان، ترکان و اعراب نیز شمال میگردند، تا انقره را آرام سازد، به اساس اعتراف جنرال ریموند توماسیل (Raymond Thomasel)، به کنفرانس ژینیو دعوت خواهند شد؛ 2) حکومت اسد و 3) خودمختاری کوچک برای دسته های کردی دفاع مردمی (YPG) که در آن مناطق غنی نفت خیز در دیرالزور در شمال — شرق سوریه شامل گردند. صحبت بر سر همان پلان «B» حکومت اوباما مطح بحث می باشد که تقسیم کشور را به نواحی کردی — سنی، عربی — سنی و عربی علاوی پیشبینی میکرد. امریکا از نمایندگی نیروهای دموکراتیک سوریه در سازمان ملل متحد حمایت خواهد کرد. پنتاگون مبلغ 550 میلیون دالر برای سال 2019 به منظور «تمرین و تجهیز» متحدان خود در سوریه مطالبه کرده است.
برای آن که پلان برای روسیه جالب تر گردد، مطالبه «شورشیان» راجع به ایجاد حکومت عبوری که در فیصله نامه 2254 شورای امنیت سازمان ملل متحد تسجیل شده، حذف خواهد شد؛ به اسد شرکت در انتخابات اجازه داده خواهد شد، اما تمام شرایط و موسسات ایجاد خواهند شد، تا مانع برنده شدن او گردند.
— ایران باید از سوریه رانده شود که مایک پامپیو ،(Mike Pompeo) «عقاب» نو در حکومت ترامپ این کار را پیش خواهد برد.
— پای ترکیه به جنگ در سوریه کشانده شود. در واقعیت امر ناتو به وسیله اشغال عفرین حلب را محاصره میکند و بر اسد، روسیه و ایران فشار می آورد. برعلاوه این، پیمان توسل به «انجینیری دموگرافیک» در عفرین را پلان میکند، در آنجا پناهجویان عرب را جاببجا مینماید و در آنجا منطقه «تک ملیتی»، طوریکه این کار در یوگوسلاویا و عراق انجام شده، ایجاد میکنند. دومین اردوی نیرومند ناتو و «نیروهای وابسته به آن»، با درهم کوبیدن مقاومت دسته های دفاع مردمی (YPG) در عفرین، در انجا وحشت، مرگ و چپاولگری ایجاد کردند. هزاران کودک، کهنسال و جوانان زخمی شده ناتوان از خانه های شان فرار نمودند. این واقعیت که سقوط این منطقه با آزادسازی غوطه شرقی توسط اردوی سوریه و تخلیه «جهادیون» و خانواده های آنها در بس ها و انتقال آنها به مناطق تحت کنترول ترکیه، «مطابقت» نمود، به این تفکر وادار می سازد که آیا تبادله این شهرها در غیاب باشندگان آنها طبق فیصله «گروپ سوریه» صورت نه گرفته است؟
مسکو که به کردان تسلیم نمودن عفرین به دمشق در بدل دفاع، پیشنهاد نموده بود، میدانست که روجاوا که توسط ده ها پایگاه نظامی امریکا و هزاران سرباز امریکایی «حفاظت» و کنترول میشود، این کار را کرده نمی تواند. روسیه به کمک چنین تبادله اردوی خسته از جنگ سوریه را از نبرد مرگبار به خاطر ادلب و باشندگان هر دو شهر از فاجعه بدتر بشری نجات داد. فقط به همین ترتیب نظامیان سوریه کنترول بر میدان هوایی ابودوهور در ادلب را دوباره به دست گرفتند. عجیب اینکه نوآم چومسکی (Noam Chomsky) از امریکا خواهش نمود که روسیه و ایران به انقره اجازه مبدل ساختن عفرین به کوبانی ثانی ندهند. یک «مداخله دیگر بشری» به سبک یوگوسلاویا یا لیبیا؟ نه خیر، نمیخواهیم، تشکر!
جنگ به خاطر سلطه در اروپاآسیا ادامه دارد. این تیوری توطیه نیست. این آغایون فوق الذکر در مورد فروپاشی یک دولت مستقل دیگر توافق نموده اند.
