خبرگزاری «ریانووستی» محاسبه نموده که در دوران کدام روسای جمهوری از آغاز قرن XX امریکا بیشتر از همه جنگیده است و معلوم نموده که «صلحدوستی» دموکراتان — افسانه تاریخی و سیاسی است.
تن دادن به هرگونه تلفات
در قرن XX و XXI امریکا بیش از پنجاه بار جنگیده است. بسیاری جنگها را آنها آغاز کرده اند. در حال حاضر امریکایان همزمان در هفت کشور — افغانستان، عراق، سوریه، یمن، سومالی، لیبیا و نایجیریا، جنگها پیش می برند.
در شعارهای سیاسی و رسانه های تحت کنترول احزاب، جمهوریخواه تیپیک — این «عقاب»، طرفدار فعالیت های نظامی و موضعگیری سختگیرانه نسبت به چلنج های خارجی می باشد. بطور مثال، جان مکین، پیوسته جهت قاطعیت نسبت به منافع امریکا فرامیخواند. دموکراتان «کبوتران» معلوم میشوند — بصورت علنی با عملیات جنگی امریکا مخالفت میکنند، و طرفدار آنند، تا همه منازعات از طرق دیپلوماتیک، مذاکرات و ایجاد «نقشه های راه» و چیزهای شبیه آن حل و فصل شوند. ولی این فقط شعار است.
الکسی ارباتوف آمر مرکز امنیت بین المللی انستیتوت اقتصاد جهانی و مناسبات بین المللی اکادمی علوم به خبرگزاری «ریانووستی» چنین توضیح نمود:« دموکراتان میخواهند تمام جهان را خوشبخت سازند و به خاطر این جهت تن دادن به هرگونه تلفات حاضرند، ولی جمهوریخواهان جهت خوشبخت ساختن امریکا — به حساب تمام جهان دیگر، تلاش می ورزند». اصلاً این بیشتر تلفات خود امریکا نیستند، بلکه تلفات آن کشورهای اند که «بخت با آنها» در مورد «خوشبخت بودن» یاری نموده است.
کی بیشتر جنگیده است؟
طی 118 سال اخیر در ایالات متحده 20 رئیس جمهور — 12 جمهوریخواه و 8 دموکرات، انتخاب شده اند از جمله 55 جنگ، منازعات مسلحانه و عملیات جنگی که امریکا راه اندازی کرده و با شرکت امریکا جریان داشتند، 33 جنگ در دوران روسای جمهور جمهوریخواه و 23 جنگ در دوران روسای جمهور — دموکرات آغاز شده اند. به این ترتیب، بطور اوسط به یک رئیس جمهور جمهوریخواه 75،2 جنگ و به یک رئیس جمهور دموکرات — 88،2 جنگ میرسد.
از جمله 12 رئیس دولت که از طرف حزب جمهوریخواه انتخاب شده، سه رئیس جمهور هیچ یک منازعه مسلحانه را آغاز نکرده و هیچگونه عملیات جنگی را انجام نه داده است. این وورین گاردینگ که در مقام ریاست جمهوری از سال 1921 تا 1923 ایفای وظیفه نموده، هیربیرت هوویر (1929-1933) و جیرالد فورد (1974-1977) بودند. همه روسای جمهوری دموکرات به شکل از اشکال قوه نظامی را علیه کشورهای دیگر بکار برده اند.
جمهوریخواه تیودور روزویلت که در مقام ریاست جمهوری از سال 1901 تا 1909 ایفای وظیفه نموده، ابتکار پنج عملیات نظامی — مداخله در جنگ داخلی در هاندوراس، مداخله نظامی در جمهوری دومینیکان و کوبا، مداخله در جنگ بین هاندوراس و نیکاراگوا و بالاخره، اشغال نیکاراگوا که تا سال 1925 ادامه داشت. دموکرات وودرو ویلسون که همچنان در کاخ سفید هشت سال — از سال 1913 تا 1921 حکمروایی کرده، مسوولیت وجدانی هشت جنگ را بر دوش دارد. این مداخله مسلحانه در سیاست داخلی مکسیکو و ماموریت بعدی جزایی در این کشور، اشغال هایتی و جمهوری دومینیکان و مداخله نظامی در کوبا بودند. صحبت راجع به جنگ جهانی اول و مداخله در روسیه که درگیر جنگ داخلی بود، حرف جداست.
مساله فقط به احصائیه مربوط نمی گردد. واشنگتن اکثراً در زمان دموکراتان در طولانی ترین و خونین ترین منازعات مسلحانه درگیر میشد.
در سال 1970 در کمبودیا کودتاه رخ داد و حکومت جدید لون نول انتخاب شده مردمی سعی نمود کمونیستان را از کشور براند. ویتنام شمالی به کمک آنها شتافت. امریکا و ویتنام جنوبی، برای آن که از لون نول حمایت کنند، به کمبودیا نیروها وارد ساختند. ولی در ایالات متحده، جای که جامعه از جنگ در ویتنام به ستوه آمده بود، چنین موج نیرومند اعتراضات بوجود آمد که امریکایان بعد از دو ماه کمبودیا را ترک کردند. در آن وقت ریچارد نیکسون (1974-1969) رئیس جمهور بود که سرآغاز ختم جنگ در ویتنام را پی ریزی نمود.
امریکا در جنگ ویتنام در سال 1964 شامل گردید. در آن وقت رهبری کشور را دموکرات لیندن جانسون (1963-1969) بر دوش داشت. برعلاوه این امریکایان در لاووس مداخله کردند _ جای که تا سال 1973 ماندند)، بمباردمان های مناطق سرحدی پای کمبودیا را به جنگ ویتنام کشاند و یکبار دیگر جمهوری دومینیکان را اشغال کرد.
جنگ در کوریا که در سال 1950 در زمان هاری ترومن آغاز شده بود، به مقدمه جنگ در ویتنام مبدل گشت. راستی، در آن وقت امریکایان در جزیره نمای کوریا به اساس فیصله شورای امنیت سازمان ملل متحد پیاده شدند که خود ابتکار آن را پیشنهاد کرده بوند. قبل از یکی از خطرناکترین و وسیعترین بحرانات نظامی — سیاسی بعد از جنگ جهانی دوم، بحران کارابین، عملیات ناکام در خلیج خوکان در سال 1961 صورت گرفته بود، وقتیکه امریکایان یکجا با نیروهای مخالف «انقلاب کوبا» در کوبا پیاده شدند، تا رژیک فیدل کاسترو را سرنگون سازند. اشتباهات نظامی و سیاسی که هنگان آمادگی عملیات رخ داده بود، به شکست مداخله گران و محکوم کردن امریکا از طرف جامعه جهانی منجر شد. امر آغاز عملیات را جان کنیدی (1961-1963) داده بود. یک سال بعد، در سال 1962، امریکا به امر او محاصره همگانی کوبا را آغاز کرد که باعث بحران کوبا شد که تهدید جنگ هستوی را برای جهان به بار آورد.
در دوران دموکرات بیل کلینتن یوگوسلاویا را بمبارد کردند و بر افغانستان راکت شلیک کردند. جنگ در لیبیا که در دوران بارک اوباما آغاز شد، تا به حال ادامه دارد.
به نوبه خود، جورج بوش جمهوریخواه — بوش پدر و پسر — مسوولیت جنگ های طولانی درسومالی، افغانستان و عراق بر دوش دارند.
چه کسی را ناکامی ها تعقیب میکند
روسال جمهوری دموکرات نه تنها نظر به تعداد خونین ترین منازعات مسلحانه، بلکه به اساس تعداد ناکامی های نظامی در مقام اول قرار دارند. این نه تنها شکست در خلیج خوکان، بلکه عملیات فوق العاده ناکام «چنگال های عقاب» — تلاش آزادسازی 53 امریکایی از سفارت امریکا در تهران که گروه های تندرو دانشجویان به حمایت مقامات انقلابی ایران به گروگان گرفته بودند، به شیوه نظامی می باشد.
آنگاه، در اپریل سال 1980، نیروی ویژه امریکایی در هشت هلیکوپتر نتوانستند خود را تا پایتخت ایران برسانند. یک هلیکوپتر بعد از پرواز از عرشه کشتی طیاره بردار در بحر سقوط نمود، هلیکوپتر دیگر راه را گم کرد، هلیکوپتر سومی با طیاره سوختگیری تصادم نمود و عمله هردو دستگاه کشته شد. نیروی ویژه را بالاخره از ایران تخلیه کردند، هلیکوپترها و اجساد رفقای خود را بجا گذاشتند. ناکامی عملیات به بحران سیاسی در امریکا منجر شد. جیمی کارتر دموکرات (1977-1981) رئیس جمهور بود.
