در ابتدا این بلاک ها در راکت های UR-100UTTH نصب خواهند شد که از اوکراین بعد از فروپاشی اتحاد شوروی در سال 1991 برگشتانده بودند. وقتیکه راکت 200- تنی «سرمات» آماده بهره برداری گردد، بلاک های«اوانگارد» را بر آنها نیز نصب خواهند کرد.
یک منبع در صنایع نظامی روسیه به آژانس تاس معلومات داد:« در اوایل سال های 2000 از اوکراین در بدل «قروض گاز» تقریباً 30 راکت UR-100UTTH ارسال شده بودند و بعد از فروپاشی اتحاد شوروی در دیپوها به حالت پرنشده از سوخت، یعنی عملاً جدید که توانایی نوکریوالی محاربوی برای چند دهه داشتند، نگهداری میشدند. بخش از این راکت ها به وسایل حامل سلسله اول بلاک های نو مافوق سرعت صوت محاربوی پروازی در جریان سال های آینده نزدیک مبدل خواهند گشت».
با گذشت زمان، وقتیکه راکت سنگین «سرمات» که توانایی پرواز به امریکا از طریق قطب جنوبی دارد، جهت تسلیح بکار گرفته شود، آن را نیز به مثابه حامل برای سلاح مافوق سرعت صوت «اوانگارد» استفاده خواهند کرد. منبع از صنایع نظامی افزود:« با پذیرش راکت سنگین RS-28 «سرمات» جهت تسلیح چنین بلاک ها بر آن نیز نصب خواهند شد».
روشن است که «اوانگارد» توسط سرگلوله ترموهستوی با قدرت دو میگاتن تجهیز خواهد شد. «اوانگارد»، با داشتن چنین سرگلوله نظر به قدرت تخریبی خود از راکت های تیپیک معاصر قاره پیمای بالیستیکی که قدرت آنها از 500 کیلوتن تجاوز نمی کند، برتری قابل ملاحظه خواهد داشت.
اکثریت راکت های قاره پیمای بالیستیکی، به استثنای «مینیتین-3» که سرگلوله ها از آن برداشته شده، سرگلوله های جداشوند هدف گیری انفرادی دارند. این بیانگر آن است که «اوانگارد» بطور عمده به سلاح مقابلوی مبدل خواهد گشت که برای واردآوردن ضربه جوابیه تضمین شده در غیاب سیستم های دفاع راکتی در نظر گرفته شده است. منبع در آژانس تاس بر ضرورت نابودسازی «اهداف به ویژه مهم» استناد میکند. بدون شک، چنین راکت سنگین قاره پیمای بالیستیکی مانند «سرمات»، و همچنان UR-100UTTH، در صورت ضرورت میتوانند به اهداف بلاک های «اوانگارد» و قسمت های جداشونده سرگلوله ها انتقال دهند.
روسان میگویند که قرارداد تولید سلاح «اوانگارد» قبلاً امضا شده و این بلاک ها در سال آینده به نوکریوالی گذاشته شده میتوانند. منبع آژانس تاس خبر داد:« بعد از ساختن سلسله اول بلاک های نو محاربوی پروازی و انجام دادن پرتاب کنترولی راکت با این مجتمع تسلیحاتی «اوانگارد» ممکن در سال 2018 در جمله تسلیحات پذیرفته شود. دیرترین موعد گذاشتن آن به نوکریوالی سال 2019 می باشد».
یوری بوریسوف معاون وزارت دفاع روسیه قبلاً گفته بود که وزارت دفاع روسیه قبلاً قرارداد راجع به تحویل دهی سلاح نو به تولید امضا کرده است. بوریسوف به روزنامه «ستاره سرخ» اعلام داشت:« مجتمع «اوانگارد» که رئیس جمهور (ولادیمیر پوتین) آن را یاداوری نمود، خوب آزمایش شده است. راستی، ساختن سیستم بدون مشکل صورت نه گرفته، چون درجه حرارت در سطح آن به دو هزار درجه میرسد. بلاک محاربوی واقعاً هم بصورت پلازما پرواز میکند. چنین شرایط راه حل های اصولی مطالبه میکرد که چگونه این وسیله را اداره کرد و حفاظت آن را تامین نمود و این راه حل ها پیدا شدند.
آزمایش عملی این سیستم قابلیت تحقق برخورد برگزیده شده را تائید کرد. برعلاوه این میخواهم بگویم، ما قرارداد تولید مسلسل این سیستم داریم. به این ترتیب، این به هیچ وجهه لاف نسیت، بلکه چیزی واقعی است».
تحلیلگران در این مورد بسیار تردید دارند که روسان «اوانگارد» را در سال آینده به بهره برداری خواهند سپرد. محقق مایکل کوفمن (Michael Kofman) از مرکز تحلیلی نظامی — بحری، ضمن پاسخ به سوال راجع به اینکه آیا مسکو چانس پذیرفتن مجتمع جهت تسلیح تا سال 2019 دارد، قاطعانه اعلام داشت: «به هیچ وجه نه».
