طالبان قدرت 50 درصدی می‌خواهند

به گزارش اسپوتنیک به نقل از خبرگزاری جمهور، پس از برگزاری دومین نشست روند کابل و اعلام طرح صلح اشرف غنی، یک مقام پیشین طالبان گفته بود که این گروه خواستار سهمی 50 درصدی در قدرت است.
این مقام طالبان گفته بود که در غیر آن، طالبان هیچ الزامی نمی‌بینند که تسلیم شوند.
در همین حال، مولوی عبدالخبیر اوچقون، یک عضو شورای عالی صلح گفته است که این شورا حاضر است تا اظهارات اخیر این مقام طالبان مبنی بر سهم 50 درصدی این گروه در قدرت را بشنود.
اوچقون گفت که برای تامین صلح در کشور فقط خط سرخ شورای عالی صلح و دولت افغانستان قانون اساسی و دستاورد تامین حقوق زنان در کشور است، در غیر آن، این شورا حاضر است روی «هر مطالبه دیگر طالبان» مذاکره کند.
ایده قدرت 50 درصدی، فرمول نامبارکی است که جان کری ابداع کرد و حکومت ائتلافی وحدت ملی برون‌داد و برآیند عملی و اجرایی آن بود، حکومتی که روز به روز بحران می زاید، تنش می آفریند و افق های تیره تری از بی سرنوشتی را در برابر مردم افغانستان ترسیم می کند.
دولت 50 درصدی طالبان، هیچ جایگاهی در قانون اساسی ندارد، به همین دلیل، قانون اساسی نخستین خط سرخی خواهد بود که در این معامله، نقض می شود.
ضمن آنکه باید توجه داشت که قدرت 50 درصدی طالبان، همانند قدرت 50 درصدی داکتر عبدالله، صوری و سیاسی و فرمالیته و نمادین و دروغین و فاقد صلاحیت نخواهد بود، بلکه طالبان از موضع قدرت وارد می شوند و با قدرت نیز سهم خود از دولت را تصاحب خواهند کرد.
از جانب دیگر، قدرت طالبان بی تردید به 50 درصد، محدود نخواهد شد، این همان چیزی است که صلح اشرف غنی به دنبال رسیدن به آن است: تحکیم پایه های قدرت قومی با تکمیل سه ضلعی اشرف غنی- گلبدین- ملا هبت الله.
طالبان نیز دقیقا با همین دیدگاه، وارد عرصه سیاست خواهند شد. فراموش نکنیم که طالبان، پیش از آنکه یک جریان سیاسی — نظامی فراگیر باشند، یک تحریک قومی- پشتونی اند. از این منظر، تفاوت زیادی میان حزب اسلامی گلبدین حکمتیار و طالبان وجود ندارد.
به همین دلیل است که صلح اشرف غنی با ملا هبت الله، پیش از هر چیزی یک صلح قومی خواهد بود و اگر برآیند این معامله، تشکیل یک رژيم سیاسی باشد، بی تردید رژيمی مبتنی بر اکثریت غالب یک قوم خواهد بود.